ขอท้าวความก่อนนะครับ กระทู้อาจยาวและดราม่านิดนึงต้อง ขออภัยครับ
กลุ่มผมสนิทกันมากเนื่องจากเป็นรุ่นเดียวกัน  เรียนมาด้วยกัน  โตมาด้วยกัน  สมัยเด็กๆ ก็เล่นมอไซต์(เด็กแว็นซ์)ตามวัย  ตอนนี้อายุมากขึ้นทำงานทำการกันหมดแล้ว  เลยหันมาเล่นรถยนต์กัน  แต่ก็ยังมีรุ่นน้องที่ยังเรียนอยู่บ้าง เพิ่งจบบ้างก็ยังไม่มีรถยนต์ยังคงขี่มอเตอร์ไซต์อยู่  วันนึงนั่งกินเหล้ากันรุ่นน้องที่สนิทมากคนนึงพูดขึ้นมาว่ามันจะไปไหว้พระที่วัดเกริ่นกฐิน อ.บ้านหมี่ จ.ลพบุรี  เพื่อนๆ ก็ถามมันว่า “แล้วแกจะไปยังไง” (ไม่มีรถยนต์) มันก็บอกเพื่อนผมว่า “ก็ขี่มอไซต์ไปไงพี่ ทำไมหรอ พี่ขี่มอไซต์ไปกะผมมั้ยล่ะ...ฮ่า ฮ่า ฮ่า (หัวเราะกึ่งท้าทายนึกว่าไม่กล้า) เพื่อนผมก็เลยบอกไปว่า “เออ...ข้าจะไปกะแก ขี่มอไซต์ไปกันเลย จะไปเมื่อไหร่บอกล่ะ”  จนไม่นานมานี้  รุ่นน้องคนนี้เสียชีวิตจากอุบัติเหตุ  วันเผาศพก่อนเอาเข้าเมรุ เพื่อนผมได้เดินไปตรงหน้าศพแล้วบอกว่า “ข้าจะทำความฝันของแกให้สำเร็จ  หลับให้สบายน้องรัก  ชาติหน้าขอให้เราเกิดมาเป็นพี่เป็นน้องกันอีกนะ” ……แน่นอนครับ มันทำให้น้ำตาลูกผู้ชายของพวกผมหลั่งออกมาหลังจากสิ้นประโยคนี้
และทริปนี้ก็เกิดขึ้น......เป็นทริปแรกของกลุ่ม เพราะพวกผมไม่เคยขี่มอเตอร์ไซต์ไปไหนกันไกลๆ เลย  ......





**ขอแก้ไขคำไม่สุภาพ ขออภัยอย่างสูงครับ**