แบบว่าขอที่ขอทาง อยากระบายความเครียดนิดนึง ใครเห็นว่าเป็นกระทู้ไร้สาระก็ขอโทษด้วยครับ ขยับไปอ่านกระทู้อื่นได้เลยครับ
คือว่าวันนี้ตลาดมันเงียบสุดๆอย่างไม่เคยเป็นมาก่อนในรอบ10ปี ตั้งแต่เช้ามายันจะเที่ยงแล้วยอดขายได้แค่10%ของยอดขายปกติเอง คนหายไปไหนหมดไม่รุ๊ ที่เดินอยู่ บ้างก็ผ่านไป บ้างก็แวะดูๆแล้วก็เดินต่อไป มันเงียบมากๆเงียบจริงๆ นับวันยิ่งแย่ลงๆ ค้าขายยากขึ้น จะทำอย่างอื่นก็ไม่รู้จะทำไร ถามไถ่คนในตลาดหรือในเน็ตก็เงียบกันหมด นี่จะคริสต์มาสแล้ว ตลาดไม่คึกคักเลย ตัวเลขเศรษฐกิจก็งดงามมาก ล่าสุดตัวเลขการส่งออกปีนี้เติบโตตั้ง 0% set zero จริงๆ
วันเสาร์ที่ผ่านมาเดินโลตัสแถวบ้านได้ยินคนขายลูกชิ้นบ่นว่าขนาดวันเสาร์ยังเงียบเลย ลานจอดรถที่ lotusและhomepro ว่างโล่งเลือกจอดได้ตามสบายเลย ช่วงเย็นไปทานhotpot ซึ่งครอบครัวจะไปประจำทุกเย็นวันเสาร์ จะต้องได้คิวที่5-6 แทบทุกที แต่ครั้งล่าสุดโต๊ะว่างโล่งอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน เลือกโต๊ะได้ตามสบาย พนักงานยืนง่าวเป็นแถว ผจก.ร้านเช็ดกระจกซะงั้น
ค้าขายมาร่วม10ปี มีปีนี้แย่มากๆ แย่ตั้งแต่ต้นปียันปลายปี
ช่วงปีใหม่ก็ยังไม่รู้สึกเท่าไหร่
ช่วงสงกรานต์เริ่มรู้สึกว่าสู้ปีที่แล้วไม่ได้
ช่วงเปิดเทอม หน้าฝน โอเค มันก็ต้องเงียบลงเป็นธรรมดา (แต่จริงๆมันเงียบมากกว่าธรรมดานะสิ)
พอมาถึงช่วงปิดเทอม ปลายฝนต้นหนาว คิดว่าจะคึกคักขึ้นมาบ้างแต่ป่าวเลย
นี่ก็กลางเดือน11แล้ว อีกไม่กี่วันจะสิ้นปีแล้ว ตลาดยังไม่มีสัญญาณชีพที่ดีเลย
จากการวิเคราะห์ด้วยสติปัญญาเท่าที่มี คาดว่าที่ปีนี้เศรษฐกิจมันตกวูบน่าจะมาจาก การที่คนไทยเอาเงินอนาคตมาใช้จ่ายกันมาก พวกผ่อน0% ค่าครองชีพที่สูงปรี๊ด และโครงการรถคันแรก น่าจะเป็นหลักๆที่ทำให้คนชนชั้นกลางถึงล่างไม่มีเงินใช้สอยเหมือนก่อนๆ จึงส่งผลให้เงินไม่ได้หมุนเวียนอยู่ในระบบตลาดทั่วไป แต่มันไปกระจุกไหลไปหานายทุน และธนาคารต่างๆ
ผมโชคดีหน่อยที่ไม่ต้องจ่ายค่าเช่าร้าน ไม่มีหนี้สิน มีแต่ค่าใช้จ่ายประจำทั่วๆไปเท่านั้น ไม่งั้นคงจะบ้าไปแล้ว 555
ตอนนี้ก็ได้แต่พยายามทำตัวเล็กๆหลบในหลืบอยู่อย่างเงียบๆ ไม่สร้างหนี้ระยะยาว ไม่ใช้จ่ายเรื่องไร้สาระ ซื้อแต่สิ่งที่จำเป็นจริงๆ กินให้น้อยทำงานให้หนัก พักผ่อนให้เยอะ รักษาสุขภาพกาย ทำสุขภาพจิตดีๆให้กำลังใจตัวเองอยู่เสมอว่า มันคงไม่แย่แบบนี้ตลอดไปหรอก สู้และอดทน สู้ๆเพื่อครอบครัว เพื่อลูกๆ สักวันฟ้าต้องผ่องอำไพ
ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านกระทู้ผม เชื่อว่าทุกคนที่เป็นเจ้าของธุรกิจก็คงเจอลักษณะคล้ายๆกับผม ก็ขอให้เข้มแข็ง ฝ่าฟันมันไปให้ได้ ช่วงต้มยำกุ้งเรายังก้าวผ่านมาได้ เรื่องแค่นี้ เราก็ต้องผ่านไปได้เช่นกัน สู้ๆนะครับทุกคน
ปล.สบายใจละ หาข้าวกินดีกว่า bye..
ขอโทษครับ ขอบ่นนิดนึง วันนี้ตลาดโคตะระเงียบเลย
คือว่าวันนี้ตลาดมันเงียบสุดๆอย่างไม่เคยเป็นมาก่อนในรอบ10ปี ตั้งแต่เช้ามายันจะเที่ยงแล้วยอดขายได้แค่10%ของยอดขายปกติเอง คนหายไปไหนหมดไม่รุ๊ ที่เดินอยู่ บ้างก็ผ่านไป บ้างก็แวะดูๆแล้วก็เดินต่อไป มันเงียบมากๆเงียบจริงๆ นับวันยิ่งแย่ลงๆ ค้าขายยากขึ้น จะทำอย่างอื่นก็ไม่รู้จะทำไร ถามไถ่คนในตลาดหรือในเน็ตก็เงียบกันหมด นี่จะคริสต์มาสแล้ว ตลาดไม่คึกคักเลย ตัวเลขเศรษฐกิจก็งดงามมาก ล่าสุดตัวเลขการส่งออกปีนี้เติบโตตั้ง 0% set zero จริงๆ
วันเสาร์ที่ผ่านมาเดินโลตัสแถวบ้านได้ยินคนขายลูกชิ้นบ่นว่าขนาดวันเสาร์ยังเงียบเลย ลานจอดรถที่ lotusและhomepro ว่างโล่งเลือกจอดได้ตามสบายเลย ช่วงเย็นไปทานhotpot ซึ่งครอบครัวจะไปประจำทุกเย็นวันเสาร์ จะต้องได้คิวที่5-6 แทบทุกที แต่ครั้งล่าสุดโต๊ะว่างโล่งอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน เลือกโต๊ะได้ตามสบาย พนักงานยืนง่าวเป็นแถว ผจก.ร้านเช็ดกระจกซะงั้น
ค้าขายมาร่วม10ปี มีปีนี้แย่มากๆ แย่ตั้งแต่ต้นปียันปลายปี
ช่วงปีใหม่ก็ยังไม่รู้สึกเท่าไหร่
ช่วงสงกรานต์เริ่มรู้สึกว่าสู้ปีที่แล้วไม่ได้
ช่วงเปิดเทอม หน้าฝน โอเค มันก็ต้องเงียบลงเป็นธรรมดา (แต่จริงๆมันเงียบมากกว่าธรรมดานะสิ)
พอมาถึงช่วงปิดเทอม ปลายฝนต้นหนาว คิดว่าจะคึกคักขึ้นมาบ้างแต่ป่าวเลย
นี่ก็กลางเดือน11แล้ว อีกไม่กี่วันจะสิ้นปีแล้ว ตลาดยังไม่มีสัญญาณชีพที่ดีเลย
จากการวิเคราะห์ด้วยสติปัญญาเท่าที่มี คาดว่าที่ปีนี้เศรษฐกิจมันตกวูบน่าจะมาจาก การที่คนไทยเอาเงินอนาคตมาใช้จ่ายกันมาก พวกผ่อน0% ค่าครองชีพที่สูงปรี๊ด และโครงการรถคันแรก น่าจะเป็นหลักๆที่ทำให้คนชนชั้นกลางถึงล่างไม่มีเงินใช้สอยเหมือนก่อนๆ จึงส่งผลให้เงินไม่ได้หมุนเวียนอยู่ในระบบตลาดทั่วไป แต่มันไปกระจุกไหลไปหานายทุน และธนาคารต่างๆ
ผมโชคดีหน่อยที่ไม่ต้องจ่ายค่าเช่าร้าน ไม่มีหนี้สิน มีแต่ค่าใช้จ่ายประจำทั่วๆไปเท่านั้น ไม่งั้นคงจะบ้าไปแล้ว 555
ตอนนี้ก็ได้แต่พยายามทำตัวเล็กๆหลบในหลืบอยู่อย่างเงียบๆ ไม่สร้างหนี้ระยะยาว ไม่ใช้จ่ายเรื่องไร้สาระ ซื้อแต่สิ่งที่จำเป็นจริงๆ กินให้น้อยทำงานให้หนัก พักผ่อนให้เยอะ รักษาสุขภาพกาย ทำสุขภาพจิตดีๆให้กำลังใจตัวเองอยู่เสมอว่า มันคงไม่แย่แบบนี้ตลอดไปหรอก สู้และอดทน สู้ๆเพื่อครอบครัว เพื่อลูกๆ สักวันฟ้าต้องผ่องอำไพ
ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านกระทู้ผม เชื่อว่าทุกคนที่เป็นเจ้าของธุรกิจก็คงเจอลักษณะคล้ายๆกับผม ก็ขอให้เข้มแข็ง ฝ่าฟันมันไปให้ได้ ช่วงต้มยำกุ้งเรายังก้าวผ่านมาได้ เรื่องแค่นี้ เราก็ต้องผ่านไปได้เช่นกัน สู้ๆนะครับทุกคน
ปล.สบายใจละ หาข้าวกินดีกว่า bye..