คือตอนนี้ จขกท กำลังอยากได้ความเห็นจากเพื่อนๆในนี้ค่ะเพราะ จขกท กำลังสับสนๆกับตัวเองมาก
จขกท ทะเลาะกับแฟนบ่อยค่ะ แล้วทีนี้ จขกท เริ่มเหนื่อย
แต่อีกแง่คือ จขกท คบมานาน ก็เลยงงว่าสรุปตอนนี้ จขกท กำลังรู้สึกอะไรอยู่
อย่างล่าสุด แฟน จขกท โกหก จขกท ค่ะ มันก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร แต่ว่ามันก็ครั้งที่สองแล้วค่ะ
จขกท แค่รู้สึกว่า ทำไมเวลาที่เค้าทำผิด เค้ายังต้องโทษเราว่าเราหาเรื่องเค้าค่ะ
เราแค่โทรหาเค้าแล้วเพิ่งรู้ว่าเค้าโกหก ก็ถามว่า อ้าวทำไมทำแบบนี้
จขกท โดนเล่นเลยค่ะ โดนด่าว่างี่เง่าสุดๆ รับไม่ได้ บลาบลาบลา
ความจริงก็งงตัวเองค่ะว่า ทำไมต้องขอโทษเค้าทั้งๆที่เราไม่ผิด แล้วเค้าก็ยังด่าเราทั้งๆที่เราไม่ได้ทำอะไรผิดเลย
มันเหมือนความเคยชินที่เราจะง้อเค้าทุกครั้งที่เราทะเลาะและเค้าขอเลิกค่ะ
หลังๆมานี่ จขกท แอบเหนื่อยค่ะ เค้าทำอะไรก็จะบอกเราเป็นคนสุดท้าย เหมือนรู้อีกที เค้าทำไปแล้ว อะไรยังงั้น
จะไปไหนก็ไม่รู้ จะอยู่กับใครก็ห้ามถาม ถามก็บอกว่างี่เง่า
มากๆเข้าตอนนี้ จขกท ก็ไม่ได้เป็นตัวของตัวเองแล้วค่ะ เหมือนเปลี่ยนๆๆตัวเองให้ไม่ทะเลาะกัน แต่มันก็ได้ผลแค่นิดเดียวค่ะ
เพราะบางทีก็รู้สึกว่าเค้าไม่เคยมองเห็น อะไรแบบนั้น
แต่หรือเพราะว่า จขกท ยังเหนื่อยไม่มากพอที่จะเลิกคะ? จขกท ไม่เข้าใจตัวเองค่ะ ว่าทนอยู่เพราะรักหรือความเคยชินกับสิ่งที่เจอ

แค่มาบ่นและ งง ตอนนี้อยู่มากค่ะว่าคืออะไร
มีใครที่เคยเจอเหตุการณ์แบบนี้แล้วก็ปล่อยๆมันไปบ้างมั้ยคะ หรือทนไม่ไหวเลิกกันไปเลย
เห็นมีคนบอกอยู่บ่อยๆว่าถ้าเรารักเค้าจริงๆก็ต้องรับทุกอย่างที่เค้าเป็นได้ไม่ว่าเค้าจะเป็นยังไง
จขกท งง ว่าในโลกนี้ยังมีคนที่รักเราที่เราเป็นเราอยู่มั้ยคะ นอกจากพ่อแม่
คือที่ จขกท ไม่ได้เลิกกับเค้าเพราะว่า จขกท ยังรักตัวเองไม่มากพอ และยืนคนเดียวไม่เป็นมั้งคะ
เคยมีใครทนกับคนที่เรารักเพราะว่าเราคิดว่าไม่มีเค้าเราจะเหวงบ้างมั้ยคะ เฮ้อ