วันนี้ได้รับเกียรติจาก Katie มาถ่ายรูปให้ครับ...


Katie เป็นช่างภาพมืออาชีพ ถ่ายภาพมาสามสิบกว่าปี
หลังจากเป็นเจ้าของสตูดิโอมายาวนาน เธอเบื่อ เลยหันมาจับงานสอนหนังสือแทน
เธอสอนวิชาถ่ายภาพ กับโฟโต้ชอบ รวมถึงเขียนหนังสือเกี่ยวกับการถ่ายภาพมาแล้วหลายเล่ม

วันนี้จับผลัดจับผลูได้เธอมาถ่ายรูปให้แบบ ขำๆ ครับ
ขำแค่ไหนลองดูจากรูปข้างบนเอา จัดฉากในห้องแล็บเอานี่แหละ
.
.
.
เป็นงานถ่ายรูปติดบัตรเล็กๆ แต่เธอขนชุดไฟมาชุดใหญ่
ผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่าในสตูนี่เค้าจัดกันยังไง
แต่เหมือนเธอจะไม่ยอมให้เสียชื่อโปร จัดมาเต็ม

ข้างล่างนี่เป็นรูปของ Jenny
เธอเป็น academic department associate
(ใครเรียก department secretary นี่เคืองถึงโคตร)

ส่วนผมได้ถ่ายรูปต่อจากเธอ
ได้รู้เกร็ดเล็กเกร็ดน้อยที่ไม่เคยได้ยิน
เช่น ผมใส่แว่น ก็ต้องดึงขาแว่นให้สูงขึ้นมาจากหูประมาณนิ้วนึง
จะได้ลดแสงสะท้อนจากแฟลช

.
.
.
ตอนแรกที่เห็นเธอขนชุดไฟมา ผมคิดว่าเธอต้องจัดกล้องระดับท็อปที่มีอยู่หลายตัวมาแน่ๆ
ร้องขอดูกล้องหน่อย เผื่อจะได้ยืมมากดเล่นเป็นบุญมือซักแชะสองแชะ

เธอล้วงมือเข้าไปในกระเป๋าถือ หยิบกล้องออกมา พร้อมกับรอยยิ้มเล็กๆ ที่มุมปาก
ตึ่งโปีะ... G10!!!

เธอบอก "แค่นี้ก็เหลือเฟือแล้ว อย่าไปบ้าเรื่องอุปกรณ์นักเลย... "
ผั๊วะ.... เห็นแล้วเหมือนโดนตบหน้าอย่างแรง

ปล วันนี้ผมเพิ่งถอยกล้องใหม่ไปตัว เบื่อกล้องเก่า เอารูปลูกมาเป็นข้ออ้าง
ใช้กล้องตกรุ่นแล้วมันว้าวุ่นใจยังไงบอกไม่ถูก กร๊ากกกกก

.
.
.
หรือว่านี่คือโปร... รู้ว่าอะไรจำเป็น อะไรไม่จำเป็นแค่ไหน อะไรเหมาะกับอะไร
เธอยอมขนชุดไฟหนักอึ้งมากจากบ้าน ส่วนกล้องนี้ก็แค่หยิบตัวเล็กๆ ที่พอเพียงสำหรับงานระดับนี้มา
โปรอย่างเธอ เธอรู้ ว่าอะไรจำเป็น อะไรไม่จำเป็น

ส่วนไอ้เรามันบ้า spec กล้องเก่ายังรีดศักยภาพออกมาไม่หมด
แต่เห็นของใหม่ออกมาแล้วมันบ้าไปตาม marketing
เออ โทษ marketing ไว้ยังไงก็รอดตัว 5555

ถ่ายเสร็จแล้วก็ขออยู่ดูเธอแต่งรูปอยู่ซักพัก... คอมที่ใช้ก็คอมห้องแล็บเอานี่แหละ
(นั่งดูอยู่เงียบๆ พร้อมกับเอามือลูกแก้มที่ยังไม่หายเจ็บเบาๆ)

เห็นเธอปรับ WB ปรับแววตา ปรับสีฟัน
dodge & burn เงาใต้เปลือกตา เงาใต้ริมฝีปาก แล้วก็เพลินดี

วันนี้ก็ได้ข้อคิดดีเหมือนกัน ว่า เออหนอ โปรถ่ายภาพ กับคนบ้าอุปกรณ์
มันแตกต่างกันแบบนี้เอง

.
.
.
ขอบคุณน้าๆ ป้าๆ ที่เข้ามาฟังผมบ่นครับ