สวัสดีครับ ผมอายุจะ 30 แล้ว ยังขี่จักรยานไม่เป็นเลยครับ
เคยมีเพื่อนๆของผม ถามว่า ทำไมไม่ฝึกตอนเป็นเด็กฟ่ะ ผมก็ได้แต่ยิ้มๆ
แต่ในใจผมอยากจะตอบว่า ตอนเป็นเด็ก ตูไม่มีจักรยานเฟ้ย >[]<"
     คือ บ้านของผม ไม่ได้มีฐานะร่ำรวยเท่าไร ช่วงผมเกิดที่บ้านเพิ่งเริ่มกิจการของตนเองได้ไม่นาน
เงินก็ลงไปกับการเซ้งร้าน ผมยังจำได้ว่า ที่บ้านแรกๆ โต๊ะยังไม่มีเลยครับ ผมนอนทำการบ้านกับพื้น
ส่วนพ่อเวลาทำงานก็นั่งกับพื้นเหมือนกัน
     พอผมเริ่มเข้าประถมก็เริ่มทำงาน ต้องขายเค้ดกล้วยหอม และทำหลายอาชีพต่อมาจนเรียนจบ ป.ตรี
แต่ตอนนี้ ฐานะที่บ้าน ดีกว่าแต่ก่อนมากแล้วครับ มีเงินมีทองซื้อบ้านซื้อรถได้แล้ว
แต่กว่าจะถึงวันนี้ ผมก็ดันโตแล้วนี้สิครับ ^^"
    เคยจะฝึกปั่นตอน อยู่ ปี.3 เหมือนกัน ที่สวนรถไฟ แต่โดนเด็กๆปั่นจักรยานมาหัวเราะใส่ซะนิ เลยหมดกำลังใจ
ยอมแพ้ไปตามระเบียบ

   ในปัจจุบัน ที่ทำงานผม ไกลจากบ้านประมาณ 8 กิโลเมตร จะขับรถไป ก็ติดเหลือเกิน จะขับรถกลับก็ติดมากมาย
8 โล ขับรถใช้เวลา ชม.ครึ่ง ซึ่งผมเลือกที่จะเปลี่ยนเสื้อผ้า แล้ววิ่งกลับบ้าน มากกว่าครับ ใช้เวลา 1 ชม.ก็ถึง
แต่ข้อเสียคือ ตอนไปทำงาน อย่างไรก็ต้องนั่งรถไปครับ ถ้าวิ่งไปเหงื่อโทรมแน่ๆ

  ในใจยังฝัน อยากจะปั่นจักรยานไป-กลับจากที่ทำงาน ผมชอบลมเย็นๆที่ตีหน้า พร้อมกับ ภาพวิวที่เปลี่ยนไปมา
มากกว่าการนั่งอุดอยู่ในรถ รอเวลาขยับรถทีละน้อยๆ จนถึงบ้าน

  โม้ ซะนาน แค่อยากระบายความในใจน่ะครับ วันนี้ผมจะลองเอาใหม่ ไปฝึกที่ สวนรถไฟเช่นเดิม (ต้องไปเช่าจักยานน่ะครับ)
ลางานไปช่วงบ่ายนี้แหละครับ คราวนี้ต่อให้มีเด็กมาจอดดูหัวเราะ ผมก็จะไม่อายแล้วครับ ถือคติ ด้านได้ อาย อด
ถ้ามัวแต่อาย ฝันคงไม่เป็นจริง อยากจะเป็นในวันเดียวให้ได้ครับผม

ถ้าวันนี้มีใครไป สวนรถไฟ เห็นผู้ชายกำลังปั่นจักรยาน งกๆเงินๆ ล้มไปล้มมา อยู่คนเดียวนั้นแหละ คือผมครับ
สามารถมาสอนมาทักได้นะครับผม ผมหวังเป็นอย่างมาก ว่าอนาคตจะปั่นได้และปั่นเป็น และได้มาเป็นหนึ่งในครอบครัวจักรยาน
ในเว็บพันทิพย์นี้นะครับ เป็นกำลังใจให้ด้วยครับผมมม

ปล.ตื่นเต้นอย่างกับไปสอบใบขับขี่ครั้งแรกเลยล่ะครับ ^^"