หายไปนานเลยค่ะ...อาจจะมีคนจำหนูได้แล้วเคยอ่านเรื่องราวของหนูเมื่อเดือน-เดือนที่แล้ว ที่ว่าเป็นมะเร็งระยะสุดท้าย  ลุกลามไปที่ปอดแล้วต้องตัดสินใจว่าจะทำคีโมรึป่าว  หมอบอกว่าอยู่ได้อีก  3  เดือน
         หนูจะมาบอกว่าหนูตัดสินใจไม่มำคีโมแล้วน่ะค่ะ  อะไรจะเกิดก็คงต้องปล่อยตามชะตาชีวิต  หนูคิดว่าคงทำอะไรไม่ได้นอกเสียจากทำทุกวันให้มีความสุข  อยู่กับคนที่เรารัก  เมื่อเดือนที่แล้วหนูได้เสียเพื่อนที่เป็นโรคเดียวกันกะหนูไปก็สเทือนใจน่ะค่ะ  "แต่คนเราคงไม่มีทางหนีความตายได้พ้น"  ทำทุกวันให้มีความสุขอยู่กะแม่ให้มากๆ  นั้นคือทางเลือกของหนูค่ะ  อยู่ต่อไปไม่ท้อไม่ถ้อยไม่กลัวอะไรทั้งสิ้น  ทุกๆ ก้าว ทุกๆ ลมหายใจนึกถึงแต่แม่เท่านั้น  ขอบคุณทุกคนมากน่ะค่ะที่เป็นำลังใจให้เมื่อครั้งที่แล้วน่ะค่ะ  หนูอาจจะร้องไห้บ้างท้อบ้างแต่หนูไม่เคยท้อย  หนูจะอยู่กะแม่ให้นานที่สุดเท่าที่จะทำได้ค่ะ  จากวันที่หมอบอกหนูกะอยู่เกินมาเป็นปีล่ะ  หนูจะอยู่อีกซัก  10-20  ปีจะเป็นไลไป