เมื่อตอนเย็นเราได้ไปซื้อของกับน้องที่เซ็นทรัลพระราม3 แล้วฝนดันตกร่มก็ไม่ได้พกเลยรอจนฝนซาแล้วก็เดินไปรอรถสองแถว 1273
พอเดินถึงที่ไม่ทันไรฝนก็ตกลงมาอีกรอบ เรากับน้องก็เลยยืนหลบฝนแถวนั้น สักพักมีลุงคนนึงแกวิ่งมาหลบฝนใกล้ๆกัน
ยืนรอเกือบชั่วโมงรถยังไม่มาสักคันมีแต่สองแถวเล็ก คุณลุงก็ยังยืนอยู่ด้วยเราก็เลยเดาว่าน่าจะรอรถสายเดียวกัน แล้วเขาก็เริ่มพูดขึ้นมา
ลุง :รถไม่มีเลย
เรา :นั่นสิคะเวลานี้รถยังไม่น่าจะหมด(ประมาณ2ทุ่ม)
ลุง :แล้วหนูไปลงแถวไหน
เรา :อ๋อเอเชียทีคค่ะ
ประมาณนี้แหละค่ะจำรายละเอียดไม่ค่อยได้แล้ว บทสนทนาก็จบไปเราก็ไม่ได้ถามลุงเขากลับว่าไปลงไหนไม่ค่อยเจอคนแปลกหน้าชวนคุยน่ะค่ะ แหะๆแถมลุคเค้ายังดูดุๆนิดหน่อย ฝนก็ตกๆหยุดๆหลายรอบยืนรอรถไปอีกสักพักน้องบ่นว่ายืนนานปวดขา เราก็เลยตัดสินใจจะนั่งรถสองแถวเล็ก แล้วไปต่อรถเพื่อกลับบ้าน พอฝ่าฝนไปโบกรถ รถก็ดันไม่จอดอีก ทีนี้ตัดสินใจนั่งแท็กซี่เลยค่ะ ลุงเค้าก็บอกเรานะคะว่า "ตรงที่ยืนอยู่แท็กซี่ไม่ค่อยจอดหรอก" เราเลยบอกลุงเค้า"ไม่เป็นไรค่ะลองเสี่ยงดู"
พอลงไปโบกแท็กซี่เค้าก็จอดรับเราบอกว่าไปลงเอเชียทีค สภาพนั้นตัวเปียกกับน้องทั้งคู่เลยค่ะ รู้สึกขอบคุณพี่เค้ามากที่ไม่ปฏิเสธผู้โดยสาร น้องเราก็ขึ้นรถยังไม่ทันจะปิดประตู ลุงเค้าก็วิ่งมาเปิดประตูด้านข้างคนขับแล้วบอกว่า "เดี๋ยวผมไปด้วยไปทางเดียวกันแต่ลงก่อน เดี๋ยวช่วยออกค่ารถนะ"แล้วเค้ายื่นเงินให้เรา เราก็แอบรู้สึกผิดนิดหน่อยที่ตอนแรกน่าจะถามว่าเขาลงไหนจะได้ชวนเค้าด้วย เราก็ยกมือไหว้ลุงเค้าแล้วก็บอกขอบคุณมากๆเลยค่ะ
พี่แท็กซี่เค้าก็ยังบอกอีกว่า "นี่เป็นครั้งแรกเลยนะตั้งแต่ผมขับแท็กซี่มาเพิ่งมาเจอคนไม่รู้จักกันแต่นั่งรถไปด้วยกัน" พอถึงที่ๆลุงเค้าจะลงเราก็ยกมือไหว้ขอบคุณเขาอีกรอบ รู้สึกดีมากเลยค่ะที่คนไม่รู้จักกันแท้ๆแต่มีน้ำใจให้กันได้ขนาดนี้

เพิ่งได้เขียนแชร์อะไรยาวๆแบบนี้เป็นครั้งแรก ถ้าใช้คำหรืออะไรผิดพลาดก็ขออภัยด้วยนะคะ ^^