เรื่องมีอยู่ว่าผมนอนหลับปุ๋ยอยู่บนบ้าน แล้วได้ยินเสียงมอเตอร์ไซค์แว่วๆ
เลยเดินลงมาข้างล่างเจอยาย(ซึ่งอายุมากแล้ว) ก็เล่าให้ฟังว่ามีคนมาหน้าบ้าน แต่ไม่รู้ว่าเป็นใคร มองไม่เห็น
เลยคิดว่า สงสัยบุรุษไปรษณีย์มาส่งจดหมาย... ส่งของที่สั่งไว้ทางอินเทอร์เน็ต...
พอเดินไปดูที่กล่อง อ้าว ไม่เห็นมีเลย สงสัยไม่ใช่มั้ง
จากนั้นเวลาผ่านไปสามวันเริ่มเอะใจ
เอ... จดหมายจากเชียงใหม่มันนานขนาดนี้เลยเหรอเนี่ย ถ้านับตั้งแต่วันที่ส่งมันจะหกวันเข้าแล้วนะเหวย...
เลยเข้าไปเช็ครหัสพัสดุในเว็บไซต์ ปรากฏว่าขึ้น "ออกใบแจ้ง"
อ้าวเฮ้ย ออกใบแจ้งก็ต้องมีใบสีชมพูๆเขียนไว้ในกล่องจดหมายสิ นี่ว่างเปล่าโหวงเหวง
สมมติว่าวันนั้นบุรุษไปรษณีย์มาจริงๆ ไม่เห็นใครก็ต้องเขียนใบแจ้งให้ไปรับของที่ไปรษณีย์ถูกมั้ย
นี่ถ้าบ้านไม่มีคอมพิวเตอร์ หรือตาสีตาสาที่เค้าไม่รู้เรื่องรู้ราวละทำไงอะ???
รู้สึกงง... สับสนบอกไม่ถูก... แบบนี้เรียกว่าเอาเปรียบกันจะได้มั้ย...
ปล.เริ่มสงสัยด้วยว่าบุรุษไปรษณีย์มาที่บ้านจริงๆหรือเปล่า หรือไม่ได้มาเลย...
[ไปรษณีย์ไทย] เอ่อ...คุณบุรุษไปรษณีย์ทำไมไม่ออกใบแจ้งสีชมพูให้
เลยเดินลงมาข้างล่างเจอยาย(ซึ่งอายุมากแล้ว) ก็เล่าให้ฟังว่ามีคนมาหน้าบ้าน แต่ไม่รู้ว่าเป็นใคร มองไม่เห็น
เลยคิดว่า สงสัยบุรุษไปรษณีย์มาส่งจดหมาย... ส่งของที่สั่งไว้ทางอินเทอร์เน็ต...
พอเดินไปดูที่กล่อง อ้าว ไม่เห็นมีเลย สงสัยไม่ใช่มั้ง
จากนั้นเวลาผ่านไปสามวันเริ่มเอะใจ
เอ... จดหมายจากเชียงใหม่มันนานขนาดนี้เลยเหรอเนี่ย ถ้านับตั้งแต่วันที่ส่งมันจะหกวันเข้าแล้วนะเหวย...
เลยเข้าไปเช็ครหัสพัสดุในเว็บไซต์ ปรากฏว่าขึ้น "ออกใบแจ้ง"
อ้าวเฮ้ย ออกใบแจ้งก็ต้องมีใบสีชมพูๆเขียนไว้ในกล่องจดหมายสิ นี่ว่างเปล่าโหวงเหวง
สมมติว่าวันนั้นบุรุษไปรษณีย์มาจริงๆ ไม่เห็นใครก็ต้องเขียนใบแจ้งให้ไปรับของที่ไปรษณีย์ถูกมั้ย
นี่ถ้าบ้านไม่มีคอมพิวเตอร์ หรือตาสีตาสาที่เค้าไม่รู้เรื่องรู้ราวละทำไงอะ???
รู้สึกงง... สับสนบอกไม่ถูก... แบบนี้เรียกว่าเอาเปรียบกันจะได้มั้ย...
ปล.เริ่มสงสัยด้วยว่าบุรุษไปรษณีย์มาที่บ้านจริงๆหรือเปล่า หรือไม่ได้มาเลย...