กระทู้ไม่มีสาระอะไรนะครับ เรื่องเล่าไร้สาระกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับตัวของผมเอง ไม่ชอบกระทู้อะไรยาว ๆ ผ่านไปเลยครับ


เมื่อคืนวานนี้ตอนซักห้าทุ่ม ผมแวะเข้าไปเติมน้ำมันในปั๊ม ปตท. แถวบ้าน (ตรงข้ามตลาดพูนทรัพย์) เติมเสร็จก็แวะเข้า Jiffy เพื่อซื้อของนิด ๆ หน่อย ๆ ก่อนเข้าบ้าน ต้องถือเป็นความสะเพร่าของผมด้วยส่วนหนึ่ง ที่เอาหมวกกันน็อควางไว้ที่รถ ไม่รู้ผีอะไรเข้าสิ่ง ปกติจะถือติดไปด้วย

ใช้เวลาซื้อของไม่ถึง 3 นาทีหรอกครับ ร้านไม่มีคน แต่ตอนเดินออกมาก็เจอเข้ากับ 1 แว๊นซ์ 2 สก๊อยส์ กำลังลูบ ๆ คลำ ๆ ที่รถ ผมก็ชะงักไม่กล้าเดินไปที่รถตัวเอง แต่เดินมานั่งที่เก้าอี้หน้า Jiffy ซึ่งมันตั้งอยู่ใกล้ ๆ ที่จอดนั่นแหล่ะครับ  ในใจก็คิดว่า มากันตั้งแต่เมื่อไหร่ฟระ ผมว่าผมมองรถตัวเองอยู่ตลอดเวลานะ!!

ถามว่า รู้ได้ไงว่าพี่เขาเป็นแว๊นซ์ หรือสก๊อยส์  ดูไม่ยากครับ ถ้ารถล้อเล็กกว่าปกติ ไฟหน้าไม่เปิด ขี่รถด้วยกระแสจิต หมวกกันน็อคไม่ใส่ ท่อแปลก ๆ จนดูเหมือนรถจะเปลือย นี่แว๊นซ์แน่นอน ส่วนสก๊อยส์นี่ยิ่งดูง่าย กางเกงสั้นเสมอหู หากยาวเลยหูถือว่าสก๊อยส์จีนแดงแจ้งจับได้เลย ผิดกฎหมาย แต่งหน้าจัด โดยมีหลักการแต่งหน้าง่าย ๆ ว่าทำยังไงก็ได้ให้หน้าสามารถเรืองแสงได้แม้ไม่โดนแบล็คไล้ท์!!  ใส่รองเท้าแตะ และที่สำคัญ น่องมีรอยไหม้เนื่องจากโดนท่อครับ (และนี่คือสาเหตุที่ หลายครั้งเราเห็นสก๊อยส์กรีดร้องขณะซ้อนแว๊นซ์ลงแข่ง ไม่ได้ร้องเพราะความมันส์ แต่ร้องเพราะน่องโดนท่อไอเสีย!!)

เอาล่ะครับ กลับเข้าเรื่องต่อ

ผมนั่งฟังเขาพูดกัน ได้ยินแว๊นซ์บอกกับสก๊อยส์ว่า รถผม วิ่งสู้รถเขาไม่ได้หรอก รถเขาแรงกว่า อันนี้ก็จริงรถผมวิ่งได้เต็มที่ไม่เกินร้อย แถมคนขี่ยังปอดแหก บิดเต็มที่ไม่เกิน 60 อีกต่างหาก แข่งกับซาเล้งก็พอไหว สก๊อยส์คงไม่ได้สนใจคำพูดแว๊นซ์เท่าไหร่นัก ขึ้นไปลองนั่งมั่ง เอามือเปิดที่เติมน้ำมันมั่ง กดปุ่มไฟสูงมั่ง บีบแตรมั่ง คือ ในตัวรถผม มีอะไรกดได้ สก๊อยส์กด มีอะไรเปิดได้ สก๊อยส์เปิด ถ้ามันมีที่วัดลมยาง มันคงเอามาวัดลมยางให้ผมด้วยแล้ว

สก๊อยส์สองคน คนนึงทำท่าเป็นคนขับ อีกคนนึงซ้อน ระหว่างนั้น แว๊นซ์คงหมั่นไส้ เลยเดินเข้าห้องน้ำ ผมก็โล่งใจไปเปราะนึง

ผมก็คิดว่า ปกติคนเราจะไปนั่งรถใครนี่ต้องขอเจ้าของรถก่อนหรือเปล่า เต็มที่อย่างมากก็นั่งพัก ประมาณว่าขอพักตูดนิดนึง แต่ขึ้นไปคร่อมยังกะรถตัวเองนี่ผมเพิ่งเคยเห็นและทำอะไรไม่ถูก นาทีนั้น ถ้าสก๊อยส์เอากุญแจผีเสียบรถผมขับออกไป ผมก็คงได้แต่นั่งน้ำตาตกฐานโง่ผิดมนุษย์

ซักพัก สก๊อยส์หยิบเอาหมวกกันน็อคที่ผมเสียบไว้ตรงกระจกมองข้างเอาไปใส่แต่ใส่ไม่ได้ คือ หัวผมเล็กไง ใส่หมวกไซส์ L เท่านั้น แต่หัวสก๊อยส์มันใหญ่ ยัดไม่เข้า มั๊นนน ก็พยายามจะยัดเข้าไปให้ได้ มีบ่นด้วย หมวกเล็กชิปหาย!!  อ้าว กุผิดอีกที่เกิดมาหัวเล็ก T_T

พอใส่ไม่ได้ก็ยื่นให้สก๊อยส์อีกคนที่กำลังซ้อนอยู่ใส่ เจ๊ดดดดด คนนี้ใส่ได้ หัวสก๊อยส์เล็กเท่าหัวผมเลย

ระหว่างนั้น แว๊นซ์ก็เดินกลับมาจากห้องน้ำ ขึ้นรถตัวเอง แล้วเรียกสก๊อยส์ขึ้นรถจะได้ไปแว๊นซ์ต่อ แต่สก๊อยส์ไม่ยอมไป ยังคงเพลิดเพลินกับการได้ขึ้นคร่อมรถคันเล็ก ๆ น่ารัก ๆ ของผม  (อ่านช้า ๆ ชัด ๆ "คร่อมรถคันเล็ก ๆ น่ารัก ๆ ของผม"  ไม่ใช่ "คร่อมอันเล็ก ๆ น่ารัก ๆ ของผม" อย่าเข้าใจผิดไป)

ผมเห็นท่าไม่ดี กลัวแว๊นซ์จะตบสก๊อยส์ แล้วพาลมาถึงรถผม  จึงเดินไปแสดงตัวว่า นี่รถกุนะ เมิงคร่อมจนจะได้เสียกับมันอยู่แล้ว เกรงใจกุนิดนึง สก๊อยส์เห็นว่าผมเดินไปทวงรถ ก็เลยถามมา

"รถพี่เหรอคะ"
"ใช่ครับ" ตอบพร้อมทำหน้าเป็นมิตรแบบสุดตีน กลัวผิดหู แล้วพี่แว๊นซ์เอาเหล็กกุดชาร์ปเสียบท้อง

"โห ไม่น่าเชื่อ นึกว่าวัยรุ่น"
"ฮ่า ๆ ๆ ทำไม แก่ ๆ อย่างพี่ขี่รุ่นนี้ไม่ได้เหรอ" ตอบแบบยิ้ม ๆ แต่ในใจคิด

"อีฮวก!!! เอ็งก็พูดซะแทงใจดำเลย ทำไม แก่แล้วทำไม เดี๋ยวปั๊ดถีบลืมท่อเลยนี่" ได้แต่คิดครับ ลองพูดและทำดูจริง ๆ มีหวังโดนกระทืบตาย

"ปกติเห็นแต่วัยรุ่นขี่กันน่ะพี่ ไม่ค่อยเห็นรุ่นพี่ขี่รถรุ่นนี้ อย่างพี่นี่ต้องบิ๊กไบ้ท์ถึงจะเหมาะ"
"ไว้มีตังค์ก่อนแล้วค่อยเปลี่ยน" ผมก็ตอบไปงั้นแหล่ะครับ แค่มินิบิกไบ้ท์ยังจะตายห่านอยู่ทุกวัน จะให้เปลี่ยนไปไหน

พูดเสร็จ สองสก๊อยส์ก็มอบรถพร้อมหมวกกันน็อคคืนให้แต่โดยดี ที่ฮาคือ สก๊อยส์ที่เอาหมวกผมไปใส่ มันถอดหมวกไม่ออก ต้องให้เพื่อนช่วยดึง พอดึงออก หัวฟูเป็นพี่เสกโลโซเลย

"หน้าเมิงฮาว่ะ"
"อีน้องจระเข้ หนังหน้าเมิงดีนักล่ะ"

สก๊อยส์แซวกัน ระหว่างนั้น แว๊นซ์ก็ถามผมมาว่า "พี่ซื้อมาเท่าไหร่ ผมชอบมากเลยรุ่นนี้ แรงมากเลย ผมเคยขี่ของเพื่อน"

ผมก็ตอบกลับไปตามราคาที่ซื้อมา แล้วก็บอกไปว่า พี่ขี่ไม่เร็วหรอกเลยไม่รู้ว่าจริงๆ มันเร็วขนาดไหน แต่ในใจคิด "เมื่อกี๊เอ็งยังบอกว่ารถพี่แรงสู้รถเอ็งไม่ได้อยู่เลย" สก๊อยส์แขว่ะแว๊นซ์ ไปว่า "อย่างเมิงขี่อย่างนี้ไม่เหมาะหรอก ต้องแว๊นซ์เท่านั้น" ผมก็ได้แต่หัวเราะกลบเกลื่อน พลางคิดในใจ "กุจะไปได้หรือยัง"

แขว่ะแว๊นซ์เสร็จ สก๊อยส์ก็หันมาทางผม บอกมาว่า "พี่คะ หนูอยากซ้อนรถพี่จังเลย"
เอาแล้วไงล่ะ หน้าตาผมนอกจากแก่แล้วยังเหมือนแว๊นซ์ด้วยเหรอ ใจอยากจะปฎิเสธ แต่หันไปเห็นหุ่นสก๊อยส์แล้วปฎิเสธไม่ลง  พยายามหันไปมองหน้าพี่แว๊นซ์ ให้ช่วยห้ามแฟนที เอ็งไม่ห่วงนมแฟนเอ็งมั่งเหรอ  แต่พี่แว๊นซ์ดูเหมือนจะอยากเห็นเหมือนกัน ไม่ออกปากห้ามซักคำ  นี่แฟนเอ็งนะโว้ย ไม่คิดจะห้ามหน่อยเหรอ

หวังพึ่งแว๊นซ์ไม่ได้แล้วก็ต้องเลยตามเลย ขึ้นคร่อมมอเตอร์ไซด์ด้วยใจระทึก ถ้าตัดหน้าขาว ๆ ออก หุ่นก็โอเคอยู่นะ

ผมขึ้นไปนั่ง ก็รอสก๊อยส์ขึ้นซ้อน แต่จนแล้วจนรอดสก๊อยส์ก็ไม่ขึ้นซะที ปรากฎว่า สก๊อยส์มันขึ้นซ้อนไม่ได้ครับ!!!

คือ ปกติแล้ว แม้รถรุ่นนี้จะเล็กและสั้น (เอ่อ รถนะครับ รถ ไม่ใช่คน)  แต่มันก็ยังพอซ้อนได้อีกคนนึงแบบเบียด ๆ นมชนหลัง ไข่ชนตูด อาจจะไม่สบายนัก แต่ก็ไม่ลำบากจนเกินไป ทีนี้ รถมันถูกออกแบบมาให้คนที่สูงไม่เกิน 180 ขับขี่ แต่ผมสูง 185 แถมขายาวอีกต่างหาก ระยะการนั่งของผมจึงไม่เหมือนชาวบ้าน เพราะถ้านั่งที่เบาะปกติ ขาผมจะติดแฮนด์ เลยต้องเถิบออกมาหน่อย พอเถิบมา ก็ไม่มีที่ว่างให้สก๊อยส์ สก๊อยส์เลยอดซ้อนท้าย  

สก๊อยส์บอกให้ผมขยับ ผมก็ขยับให้เห็นว่าขาผมมันติดแฮนด์ ขี่ไม่ได้ สก๊อยส์บ่นผิดหวัง โดยหารู้ไม่ว่าผมก็ผิดหวังไม่แพ้กัน ใจผมน่ะ ถ้าผมขยับไปนั่งบนถังน้ำมันได้ ผมขยับไปแล้ว แต่กลัวสก๊อยส์จะหาว่าผมจงใจเกินไปเลยไม่ทำ    ในขณะที่แว๊นซ์หัวเราะด้วยความขำขัน ในใจผมก็คิด "ขำไรเมิง ไม่เคยเห็นยีราฟขี่ไฮยีน่าไงวะ หุ่นไม่ให้ แต่ใจรักโว้ย"

ไหน ๆ ก็ขึ้นคร่อมรถแล้ว ผมก็เลยขออนุญาตน้องสก๊อยส์ และ พี่แว๊นซ์ กลับบ้าน ก่อนที่สก๊อยส์จะเปลี่ยนใจ เปลี่ยนให้แว๊นซ์มาเป็นคนขับแทนที่ผม ผมจะซวยซะเปล่า ๆ ดีไม่ดี ขับแล้วหายไปเลย ทิ้งแต่มอไซด์ล้อเล็ก ๆ ไว้ให้ดูต่างหน้า ขับออกมา  ทั้งแว๊นซ์และสก๊อยส์ ก็อวยพรให้โชคดี

ผมก็ยิ้มให้แล้วจากมา ระหว่างที่ขับกลับก็พยายามมองหลังไว้ตลอดว่ามีแว๊นซ์ตามมาหรือเปล่า เผื่อเขาจะเปลี่ยนใจ จากชอบรถ มาอยากได้รถขึ้นมาแทน ผมจะซวย โล่งไปนิดที่ไม่มีใครตามมา กลับถึงบ้านโดยสวัสดิภาพ


อ้อ ลืมไป ผมขี่ MSX125 ครับ

**แก้ไขเพิ่มเติมรูปนะครับ เพื่อน ๆ ถามกันว่ารถรุ่นนี้มันรูปร่างหน้าตายังไง แล้วนั่งยังไงถึงได้ไม่มีที่ว่าง ก็ประมาณนี้แหล่ะครับ**
ปล.ทะเบียนยังไม่ได้นะครับ คาดว่า น่าจะได้อาทิตย์หน้านี่ล่ะ