ขอชื่นชมน้องยอร์ชกับฉากเมื่อวาน จนต้องขอตั้งกระทู้ให้น้องค่ะ

เมื่อวานน้องเล่นได้ประทับใจกับหลายๆตอน

ตอนที่ต้องเข้มแข้งเพื่อปลอบย่าที่กำลังร้องไห้เสียขวัญ แต่ตัวเองน้ำตาไหลพรากลงมา
ตอนที่เรียกปู่ครับ ปู่ครับ แล้วน้ำเสียงที่เบาๆ กับคำว่า ปู่ คำเดียว แสดงอารมณ์ออกมาทางสีหน้าแววตา น้ำเสียงได้ดีจริงๆ

แต่ตอนพีคสุดที่เรียกน้ำตาเราเลยคือ ตอนที่น้องเช็ดตัวให้แม่ แล้วน้ำตาไหลพรากๆเป็นก๊อกน้ำ ไม่ใช่การร้องแบบสะอึกสะอื้นแบบวันรุ่น 2 แต่เป็นการร้องแบบเด็กที่กำลังโตเป็นผู้ใหญ่ ฉากนี้เรียกน้ำตาที่รื้นๆของเราให้ออกมาไหลตามน้องเลย ที่ร้องไม่ใช่สงสารลำยองนะ แต่สงสารวันเฉลิมเป็นที่สุด

ตอนที่น้องอ่านหนังสือธรรมะให้แม่ฟัง ดูเหมือนว่าน้องอ่านธรรมดาๆ แต่ไม่ใช่เลย น้องใช้น้ำเสียงแสดงอารมณ์ผ่านตัวหนังสือที่อ่านออกมา มันค่อยๆไต่ระดับจากเสียงราบเรียบ เป็นน้ำเสียงที่ตื้อๆ มีสะอื้นเล็ก เก่งเหลือเกินน้องเอ๊ย

จริงๆวันนี้มีหลายๆตอนที่น้องแสดงออกมาได้ดีนะ ทั้งตอนมองน้องก่อนไปบวช ตอนขุดบัว ตอนมองแม่ที่แอบกินเหล้าทั้งๆที่สาบานกับพระแล้ว ตอนที่ฟังหมอกวาดยา หลอกแม่ให้อนุญาตให้บวช แววตาน้องแสดงออกว่า ไม่อยากให้แม่เชื่อแล้วทำตาม ก็ชัด จากที่ดูมาน้องแสดงออกทางแววตา และ น้ำเสียงได้ดีมาก อยากบอกว่า แววตาน้องเศร้าเหลือเกิน

ฉากที่ขำๆก็มีนะ ตอนที่ยายแลหลอกแม่ให้ดูหัวไอ้วัน ไอ้วันเหวอๆ ทำเราขำเลย แล้วยังไม่รวมตอนที่น้องรับรับไหว้ยายแล กับห้ามแม่ไม่ให้ไหว้ตัวเองอีก หน้าตาน้องเหวอๆ น่ารักจริงๆ

จบจากเรื่องนี้แล้ว หวังอยากเห็นน้องเล่นกับบทอื่นๆอีกนะ กลัวแต่ภาพไอ้วันจะติดตัวน้องไป ทำให้ไม่อินกับบทใหม่ๆ

ปล. อยากให้น้องได้รับรางวัลนักแสดงดาวรุ่งไปครอง