ทำไมเรารู้สึกว่า ที่วันเป็นมันก็เรียลอยู่แล้ว


บางทีคนเรามีความสุข ความทุกข์ ความคิดไม่เหมือนกัน


หลายคนคิดว่าวัน รักแม่ ห่วงแม่ ห่วงน้อง เกินไปรึเปล่า ทำไมไม่ทำอย่างนี้อย่างนู้นอย่างนั้น

ทำไมวันไม่ไปอยู่กับพ่อเรียนหนังสือ พอได้ดี ทำงานมีเงิน ค่อยมาช่วยแม่และน้องๆ

ทำไมวันไม่แคร์คนอื่นๆ เช่น ลำยง ย่า ยาย ที่เค้าดีกว่าวัน มากกว่าลำยองมาก ที่วันๆคอยแต่ด่าแต่ตี

ทำไมวัน ถึงไม่แอบเอาเงินที่ญาติๆ กำนัน หรือพ่อ ไปซื้อนมดีๆให้น้องกิน



++++++++++++


ไม่รู้เราคิดแทนวันเปล่านะ แต่เราคิดว่าวันรู้สึกว่า


ถ้าวันไปอยู่กับพ่อ จริงอยู่อาจจะได้เรียนโรงเรียนดีๆ มีโอกาสดีๆ มีอนาคต ตัวเองดีแน่นอน
แต่น้องอะ น้องอาจจะไม่ได้เรียน อย่างน้อยก็ขาดคนดูแลดีๆอย่างวันไปคนนึง

และเราว่าวันก็แคร์คนอื่นๆ มากนะ ถ้าวันไป น้องๆก็เป็นภาระของญาติๆอีก

ทุกคืนเลยเราจะเห็นภาพวันดูน้องเหน่งป้อนนม คอยบอกให้อ้อยหยุดร้อง ดูน้องอีกหลายคน

ถ้าน้องๆไปอยู่กับบ้านยาย ลำพังบ้านก็ไม่ได้กว้างอะไรอยู่แล้ว
แต่ละคนก็มีงานของตัวเองอยู่แล้ว เอาไปให้เลี้ยงอีก เหนื่อยตายพอดี เราว่าวันแคร์ญาติมาก ณ จุดนี้

++++++++++++++++++++++++

หลายคนมองว่าวันกตัญญูเกิน โลกสวยเว่อ

แต่เราว่า วันก็โตมาในสภาพแวดล้อมแบบนี้ วันคงทั้งสงสาร เห็นใจ เกรงกลัว อะไรหลายๆอย่างกับลำยอง
แต่ที่เราสัมผัสได้อย่างนึง คือ วันรักลำยองนะ มากๆเลย

เราดูแล้วอินมากเลยนะ ทั้งวัน-ลำยอง วัน-อ้อย วัน-เหน่ง วัน-หลวงตา




ยังนึกอยูเลยถ้าวันบวชแล้วน้องๆจะอยู่ยังไง

ใครจะปลอบอ้อย ดูเหน่ง และน้องๆ

เฮ้ออออออ สงสารวัน

ปล. ไม่ได้แทกเจมส์จินะ มันแทคได้แค่ 5   แทกไว้ตรงนี้ละกัน