แอบมาอ่านกระทู้โน้นนี่สักพักแล้วคะ
กะว่าจะเจอเรื่องราวที่ใกล้เคียงกับเราบ้าง
...แต่ก็ยังไม่เจอ เลยตัดสินใจ "เอาหน๊า! ตั้งกระทู้บ้างดีกว่า" ฮ่าๆๆๆ
คือว่า... แอบชอบอาจารย์ที่คณะมา 2ปีแล้ว
เรียกว่าแอบปลื้มก็ได้ เค้าทำให้เรารู้สึกดีเวลาที่เห็นหน้า หัวใจเต้นไม่เป็นจังหวะ (เว่อไปไหม?) ^^
แต่มันเป็นอาการที่ตื่นเต้นๆ หวั่นไหวๆ คะ
เหมือนอาการรักแรกประมาณนั้น ^^
รู้สึกดีตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอ "รักแรกพบอะไรประมาณนั้น" มีความรู้สึกเหมือนคุ้นๆ เหมือนเคยเจอ เหมือนเราน่าจะรู้จักกันมาก่อน
แต่ก็ไม่ได้เรียนกับเค้าสักวิชาหรอกคะ เพราะเราอยู่กันคนล่ะสาขา ^^
อาจารย์เค้าสอนเด็กๆโยธา ... ไอ้เราก็แค่เด็กเครื่องกล ก็ได้แอบมองอยู่ห่างๆ
"สูง ตี๋ มีความรู้" เจอทีไรก็เพ้อๆ
อายุเราก็ห่างกัน ประมาณ 13 ปี
ตั้งแต่รู้สึกดีกับอาจารย์มาก็ทำให้มีแรงบันดาลใจในการเรียน ตั้งใจ พยายามปรับปรุงตัวให้ดีๆ เหมือนมีเค้าเป็น ไอดอล แล้วก็หวังเบาๆ ว่าเึ้าจะหันมาบ้าง ^^
>>>เจ้าของกระทู้ เป็นเด็กโข่ง เรียนช้า อายุ24 ล่ะ แต่พึ่งเรียน ปี2 เพราะก่อนหน้านี้เคยเรียนที่มหาลัยอื่นล่ะมีปัญหาหลายอย่าง เลยหยุดเรียนไปปีหนึ่ง แล้วก็มาเรียนใหม่
เรื่องต่างๆในปัจจุบันนี้เลยไม่ค่อยเหมือนเด็กๆเท่าไร จนมาเจอเรื่องความรักนี้ล่ะคะ เลยทำให้เป็นเหมือนเด็กที่เวิ่นเว้อมาก
"เป็นอย่างงี้ต่อไปจะผิดไหม?"
อาจารย์เค้าก็ยังโสด ... แล้วถ้าอยากให้เป็นมากกว่านี้จะทำไงดี (แอบหวังค่ะ)
ก็เขียนกระทู้เพราะอยากถามเพื่อนๆบ้างคะ แลกเปลี่ยนความคิดกัน ^^
แต่ประเด็นหลักก็อยากระบายบ้าง เก็บไว้คนเดียวก็รู้สึกแปลกๆ อิอิ
>>ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านและแสดงความคิดเห็นนะคะ<<
บางคนอาจจะมองว่าไร้สารนะคะ แต่มันก็เป็นเรื่องของความรู้สึก ที่ใครๆก็มีกันเนอะ
แอบชอบอาจารย์ที่คณะ ><
กะว่าจะเจอเรื่องราวที่ใกล้เคียงกับเราบ้าง
...แต่ก็ยังไม่เจอ เลยตัดสินใจ "เอาหน๊า! ตั้งกระทู้บ้างดีกว่า" ฮ่าๆๆๆ
คือว่า... แอบชอบอาจารย์ที่คณะมา 2ปีแล้ว
เรียกว่าแอบปลื้มก็ได้ เค้าทำให้เรารู้สึกดีเวลาที่เห็นหน้า หัวใจเต้นไม่เป็นจังหวะ (เว่อไปไหม?) ^^
แต่มันเป็นอาการที่ตื่นเต้นๆ หวั่นไหวๆ คะ
เหมือนอาการรักแรกประมาณนั้น ^^
รู้สึกดีตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอ "รักแรกพบอะไรประมาณนั้น" มีความรู้สึกเหมือนคุ้นๆ เหมือนเคยเจอ เหมือนเราน่าจะรู้จักกันมาก่อน
แต่ก็ไม่ได้เรียนกับเค้าสักวิชาหรอกคะ เพราะเราอยู่กันคนล่ะสาขา ^^
อาจารย์เค้าสอนเด็กๆโยธา ... ไอ้เราก็แค่เด็กเครื่องกล ก็ได้แอบมองอยู่ห่างๆ
"สูง ตี๋ มีความรู้" เจอทีไรก็เพ้อๆ
อายุเราก็ห่างกัน ประมาณ 13 ปี
ตั้งแต่รู้สึกดีกับอาจารย์มาก็ทำให้มีแรงบันดาลใจในการเรียน ตั้งใจ พยายามปรับปรุงตัวให้ดีๆ เหมือนมีเค้าเป็น ไอดอล แล้วก็หวังเบาๆ ว่าเึ้าจะหันมาบ้าง ^^
>>>เจ้าของกระทู้ เป็นเด็กโข่ง เรียนช้า อายุ24 ล่ะ แต่พึ่งเรียน ปี2 เพราะก่อนหน้านี้เคยเรียนที่มหาลัยอื่นล่ะมีปัญหาหลายอย่าง เลยหยุดเรียนไปปีหนึ่ง แล้วก็มาเรียนใหม่
เรื่องต่างๆในปัจจุบันนี้เลยไม่ค่อยเหมือนเด็กๆเท่าไร จนมาเจอเรื่องความรักนี้ล่ะคะ เลยทำให้เป็นเหมือนเด็กที่เวิ่นเว้อมาก
"เป็นอย่างงี้ต่อไปจะผิดไหม?"
อาจารย์เค้าก็ยังโสด ... แล้วถ้าอยากให้เป็นมากกว่านี้จะทำไงดี (แอบหวังค่ะ)
ก็เขียนกระทู้เพราะอยากถามเพื่อนๆบ้างคะ แลกเปลี่ยนความคิดกัน ^^
แต่ประเด็นหลักก็อยากระบายบ้าง เก็บไว้คนเดียวก็รู้สึกแปลกๆ อิอิ
>>ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านและแสดงความคิดเห็นนะคะ<<
บางคนอาจจะมองว่าไร้สารนะคะ แต่มันก็เป็นเรื่องของความรู้สึก ที่ใครๆก็มีกันเนอะ