การมองคนจากภายนอกแล้วคิดแบบนึง เป็นเรื่องไม่ผิดนะผมว่า แต่การมองคนจากภายนอกแล้วตัดสินตัวเขาทั้งหมดอันนี้ผิด ทุกสิ่งล้วนมีแก่น แล้วสิ่งที่สำคัญที่สุดของทุกอย่างก็คือแก่นเนี่ยแหละ ... "แก่น" หรือ จะพูดให้คำดูเข้ากับบริบทที่เราจะพูดถึง มนุษย์ ก็คือ "สันดาน" นั่นเอง สันดานของมนุษย์เป็นสิ่งที่ควรเอาใจใส่มากกว่าการแต่งตัวหรือกิริยามารยาทของผู้นั้นๆ ในทางกลับกัน การแต่งตัวและมารยาทก็สะท้อนหรือสื่อให้เห็นถึงสันดานผู้นั้นไม่มากก็น้อย แต่ก็แล้วแต่บุคคลด้วย มันไม่ใช่เรื่องแปลกของมนุษย์ที่เราจะตัดสินคนๆนึงจากสิ่งที่เราเห็นอาจจะเป็นครั้งแรกหรือบ่อยๆก็ตาม มันเป็นสัญชาตญาณของสัตว์ทุกประเภทรวมถึงสัตว์ประเสริฐด้วย ที่ระบบสมองจะประมวลผลอย่างอัตโนมัติจากสิ่งที่เราเห็นทันทีเพื่อที่จะให้เกิดความยับยั้งหรืออะไรก็แล้วแต่ให้เรารอดพ้นจากอันตรายนั้นๆ มันจึงเป็นเรื่องที่สามัญมากในการที่สังคมโลกส่วนมากมักตัดสินคนจากรูปลักษณ์หรือกิริยาการแต่งตัวมากกว่าการทำความรู้จักศึกษาสันดานกัน แต่สิ่งที่สำคัญคือเราต้องรู้จักที่จะเปลี่ยนอคติที่เราเคยมีต่อคนที่เราเคยคิดหรือเคยตัดสินเค้าว่าเขาเป็นแบบนั้นแบบนี้ในวันที่เรารู้จักเขามากขึ้น หรือ เราได้รับรู้ถึงข้อดีของเขา เราก็ต้องยอมรับ ไม่ใช่หลับหูหลับตาชี้หน้าด่าว่าเลวอย่างเดียว ...
สิ่งที่เราเห็นกับสิ่งที่เขาเป็น