คือว่าเป็นริดสีดวงทวารมานานแล้ว น่าจะประมาณ 15 ปี แต่สาเหตุที่เป็นนี่ไม่แน่ใจ แต่จำได้ว่าตอนเด็กๆ เป็นคนไม่ค่อยถ่าย ไม่ปวดก็ไม่ถ่าย แล้วพอไม่ถ่ายหลายวันอึก็แข็ง เวลาถ่ายก็ต้องใช้แรงเบ่งเยอะ และตลอดระยะเวลาที่ถ่ายจะมีก้อนเกือบเท่าลูกมะนาวยื่นออกมา (เคยก้มมอง แล้วเห็นก้อนมันปริ) ขณะที่ถ่ายนั้นบางครั้งก็มีเลือดออกเป็นลิ่มๆ  บางครั้งเลือดก็พุ่งเป็นสาย และบางครั้งก็มีเพียงก้อนยื่นออกมาไม่มีเลือดออกเลย แล้วพอถ่ายเสร็จก็เอามือดันเข้าไปเก็บได้เหมือนเดิม โดยก่อนหน้านี้ก็ได้ลองซื้อพวกสมุนไพรมากิน เช่น เพชรสังฆาต แต่ก็ไม่เห็นมีอะไรดีขึ้นก็ปล่อยมันไปเพราะยังสามารถใช้ชีวิตอยู่ร่วมกันได้โดยไม่เกิดความเจ็บปวดใดๆ
จนเมื่อ 4-5 วันก่อน รู้สึกอยากถ่ายเพราะไม่ได้ถ่ายมานาน (ประมาณ 2 อาทิตย์... ก็ไม่ปวดนี่นา แฮะๆ) ใช้เวลาอยู่ในห้องน้ำนานมาก ใช้ความพยายามในการเบ่งเพื่อที่จะให้อึออกมา อยู่ในห้องน้ำนานจนพบว่า ก้อนที่เท่าลูกมะนาวนั้นได้ขยายตัวใหญ่ขึ้น เลยต้องยุติการขับถ่าย จึงรีบทำความสะอาดก้อนเนื้อ แล้วพยายามดันกลับเข้าไปด้วยความยากลำบาก ในใจคิดว่ายังไงก็ต้องเอาเข้าให้ได้ เพราะเคยดันไม่เข้าแล้วไปหาหมอเพื่อให้หมอดันเข้าให้..มันเจ็บกว่าเยอะ  จนในที่สุดก็กลับเข้าไปได้ตามปกติ (เฮ่อ) แต่รู้สึกเจ็บที่รูทวาร และคิดว่า ต้องอักเสบแน่ๆ (แต่ก็ยังไม่ยอมไปหาหมอ) แต่ในที่สุดก็ต้องไปหาหมอ เพราะผ่านไป 3 วันก็ยังรู้สึกเจ็บอยู่ไม่ยอมหายสักที และตัดสินใจอยากจะให้คุณหมอผ่าตัดริดสีดวงให้
หลังจากที่คุณหมอทะลวงตูดเข้าไปเพื่อตรวจสอบ คุณหมอบอกว่า คลำเจอ 3 หัวใหญ่ๆ และอาจจะมีอีกหลายหัว ซึ่งตอนนี้อาจจะยุบลง คุณหมอจะผ่าหัวที่ใหญ่ที่สุดออก แล้วผ่าแถมหัวข้างๆ อีก 1 หัว พร้อมกับแนะนำว่าการผ่าตัดอาจจะมีผลข้างเคียงเรื่องหูรูด การอั้นอึไม่ได้ แล้วคุณหมอก็นัดอีก 2 อาทิตย์ให้มาตรวจอีกรอบแล้วนัดวันผ่า คุณหมอก็ให้ยาแก้อักเสบกับยาสอดมา แล้วคุณหมอก็ให้กลับบ้านได้

เอ่อ... ใครพอจะบอกได้บ้างคะ ว่า คุณหมอจะเหลือไว้ทำไมอีก 1 หัว ทำไมไม่ผ่าออกให้หมด (จะถามคุณหมอ ก็ไม่ทันแล้วเพราะคุณหมอไปทานข้าวแล้ว) ใครพอจะทราบบ้างคะว่า เพราะอะไร??