สวัสดีค่ะชาวสยาม@pantip เราขอใช้พื้นที่นี้ระบายความในใจทุกอย่างของเราหน่อยนะคะ วันนี้อัดอั้นและสิ้นหวังมาก
เรื่องที่จะขอระบายเป็นเรื่องความรักของเรากับแฟน คงต้องใช้คำว่าอดีตแฟนมากกว่า เพราะวันนี้เค้าไม่ต้องการเราแล้ว
เราเคยอ่านกะทู้บ่น กระทู้ท้อแท้ ปัญหาความรักในห้องนี้มาเยอะ ไม่เคยคิดว่าวันนึงเราจะได้มาตั้งระบายกับเค้าด้วยคน


อาจจะยาวนะคะ ขอโทษจริงๆค่ะ อยากระบายมากมากกกกกกกกกก


เรากับแฟนคบกันมาได้อีกไม่กี่เดือนก็จะครบ 6 ปี เคยแพลนจะใช้ชีวิตคู่ด้วยกัน จะแต่งงานกัน คบกันตั้งแต่สมัยเรียน
มหาลัยประมาณ ปี3 จนตอนนี้เข้าสู่วัยทำงานกันทั้งคู่ สมัยเรียนเป็นอะไรที่ดีกุ๊กกิ๊กตามประสา ไม่ค่อยมีอะไรให้เครียด
เท่าไหรเพราะเย็นเจอกัน กลับบ้านด้วยกัน ไปเที่ยวห้างคุยโทรศัพท์ตอนกลางคืน (เรียนที่เดียวกันค่ะ) สมัยเรียนลิ่งที่เรา
กระทำต่อเค้าจะไม่ค่อยเท่าไหรคือ ถ้าโกรธก็ไม่คิดไรมาก ไม่ค่อยงอน ไม่เรื่องมาก ถ้ามีผู้หญิงเข้ามาหาเค้าเราก็แค่บ่นๆ
นิดหน่อย เพราะในตอนนั้นเราก็ยังไม่ได้จริงจังสุดๆว่าคนนี้คือคนที่เราจะอยู่ด้วย จนกระทั่งใกล้ๆเรียนจบหลายอย่างทำ
ให้เราค่อนข้างมั่นใจว่าคนนี้คือคนที่ใช่ของเราจริง เป็นจุดเริ่มต้นของนิสัยที่เรายึดติดอยู่กับเค้า


1. หลังจากที่เราทั้งสองเรียนจบ แยกย้ายไปทำงาน หน้าที่การงานของแฟนเราไม่เหมือนพนักงานบริษัททั่วไป เลิกไม่เป็นเวลา
ไป ตปท. ไป ตจว. บ้างในบางครั้ง ทำให้ไม่มีเวลาไปกิน เที่ยว เดินเล่นกับเราเหมือนสมัยเรียน (เราเป็น พนง.บริษัท เลิกงาน
กลับบ้าน เสาร์อาทิตย์หยุด) บางครั้งนัดไปเที่ยวจองที่พักดิบดี แต่ต้องแคนเซิลเพราะงานต้องไป ตจว. เร่งด่ววน เรื่องพวกนี้
ทำให้เราร้องขอเวลาจากเค้ามากขึ้น เริ่มงอแง ง้องแง้ง งี่เง่า


2. หลังจากที่เราจริงจังกับเค้า เราก็จริงจังเสียจนไม่มีความพอดี ทำให้เรารู้ว่าหลายๆครั้งที่ผ่านมาเค้าโกหกเรา เรื่องเล็กน้อย
เรื่องใหญ่ เรื่องสำคัญ เรื่องไม่สำคัญ บวกกับเราเป็นคนที่ไม่ชอบการโกหกเลย (กฏเหล็กของเรา อย่าโกหก อย่าเจ้าชู้)
ทำให้เรากลายเป็นคนชอบจับผิดเค้า ยิ่งจับผิด ยิ่งเจอ ทำให้ความเชื่อใจมันลดน้อยลง (ซึ่งตอนหลัง มันจะเป็นติดลบค่ะ)


3. เรื่องความเจ้าชู้ สมัยเรียนเราไม่ค่อยรู้หรอกว่าเค้าแอบทำอะไรลับหลังเรา เพราะอย่างที่บอกช่วงนั้นเป็นช่วงที่ยังไม่ค่อยจริง
จัง เราจึงไม่จับผิด แต่หลังจากเรียนจบ ด้วยงานของเค้าต้องพบเจอผู้หญิงสวยๆ เช่นพริตตี้หรือแอร์บ้าง หรืออาจจะเด็กนัก
ศึกษาฝึกงานที่ออฟฟิศ เพื่อนแผนกอื่น ทำให้เราจับได้ว่าแอบมีคุย มีกิ๊กหลายครั้ง หรือถ้าจับไม่ได้ก็มีเรื่องต้องสงสัยหลายครั้ง
ที่อาจจะมีเพื่อนในออฟฟิศร่วมกันปิดบัง ทำให้ดิ้นหลุด เพราะเราก็ไม่รู้จักเพื่อนในออฟฟิศเค้า ถามเจ้าตัวก็ไม่ยอมรับ
ปฏิเสธลูกเดียว เรื่องนี้ยิ่งทำให้เราเป็นพวกชอบจับผิดมากขึ้น และขี้หึงมากขึ้น


โดยรวมๆปัญหามันก็มีอยู่เท่านี้ค่ะ เค้าโกหก เราจับผิด เราไม่เชื่อใจ เรางี่เง่า เค้ารำคาญ ทำให้มีปากเสียงกันมาตลอด ลาก
ยาวมาประมาณ 2-3 วัน เดี๋ยวดี เดี้ยวทะเลาะ แล้วก็มาคืนดีใหม่ แบบนี้มันก็ว่าอย่แล้ว แต่ยิ่งแย่มากกว่าปกติเพราะต่าง
ฝ่ายต่างเป็นคนแรงกันทั้งคู่และดูเหมือนยิ่งแรงกันมากขึ้น เวลามีปัญหาเค้าจะทำในสิ่งที่เราไม่ชอบ และด้วยความที่เราก็
ไม่ยอมเช่นกัน ก็ทำในสิ่งที่แรงมากที่เค้าไม่ชอบเข้าไป จนวันนี้คงจะเป็นวันที่แตกหักกันจริงๆแล้วค่ะ เพราะวันนี้เค้าพูดกับเรา
แบบที่ค่อนข้างแรง ประมาณว่าอย่ามายุ่งกับเค้าอีก ไม่ต้องการผู้หญิงแบบเรา และ unfriend เราออกจาก facebook
ซึ่งเค้าไม่เคยทำมาก่อน ทะเลาะกันจะเป็นจะตายอย่างไรเค้าก็จะไม่ลบเรา ปิดมือถือ เราส่งข้อความไปใน line กับ email
ให้เค้าโทรกลับมาเค้าก็ไม่โทร...


ตอนนี้เราเสียใจมากค่ะ ร้องไห้และไม่มีจิตใจจะทำอะไร เรื่องทั้งหมดที่เกิด หากเราจะบอกว่ามันเป็นเพราะว่าเค้าโกหก เราจึงจับผิด
เพราะความไม่เชื่อใจ ไม่ไว้ใจที่เค้าเคยทำไว้ ทำให้เราเป็นผู้หญิงที่เยอะแบบนี้ มันก็จะเป็นข้ออ้างใช่มั้ยคะ เราย้ำกับเค้าตลอดว่า
อะไรก็ได้ขอแค่อย่าเจ้าชู้ และอย่าโกหก แต่สองอย่างนี้คือปัญหาหลักๆของเค้าในตอนนี้เลยค่ะ อาจจะไม่เจ้าชู้อะไรมาก ไม่ได้คบซ้อน
แต่ก็มีบ้างที่แอบเห็นอยากจะเข้าหาคนนั้นคนนี้


สิ่งที่เราต้องการจริงๆ คือแฟนคนเดิม คนที่มีความเอาใจใส่กันแบบเมื่อก่อนเท่านั้นเอง เค้าเคยบอกว่าเค้าชอบเราแบบเมื่อก่อน
สมัยเรียน เค้าไม่ชอบที่เราเป็นแบบนี้ เราเองก็เช่นกันค่ะ อยากให้เค้าเป็นแบบเมื่อก่อนสมัยเรียน และไม่ชอบสิ่งที่เค้าทำในปัจจุบัน
เหมือนกัน เค้าตอบว่าจะทำแบบเมื่อก่อนไม่ได้ ในเมื่อตอนนี้หน้าที่การงาน สิ่งที่ต้องรับผิดชอบมากขึ้น เป็นแบบนั้นจริงเหรอคะ?
หน้าที่ตัวเราเองก็มีตอนนี้เราทำธุรกิจส่วนตัวอยู่ เราค่อนข้างยุ่งเหมือนกันแต่ก็พยายามมีเวลาให้เค้า และสิ่งที่เราทำมาตลอดคือ
"ไม่โกหก จริงใจ มีอะไรพูดตรงๆ" ซึ่งมันเหมือนจะกลับกันกับเค้าทั้งนั้นเลย


จบแล้วค่ะ เรื่องที่อยากระบาย เรารู้ตัวว่าเราก็ผิด เราทำไม่ดี อนาคตไม่รุ้จะเป็นยังไงค่ะ เราสองคนอาจจะไม่ได้คุยกัน ไม่เจอกัน
ความรู้สึกตอนนี้ มันมืดไปหมด คงไม่คิดสั้นและแม้จะไม่มีจิตใจจะทำไร แต่ก็คงต้องยิ้มแย้มทำงานต่อไป และไม่รู้ว่าอนาคต
ที่วันนึงจะไม่มีคนที่อยู่กับเรามาหลายปี อยู่ในหลายเรื่องราวในชีวิตเรา ตอนเราเศ้รา ต้องเราสุข แม้ที่เราพิมพ์มาทั้งหมดมันจะ
เป็นข้อเสียของเค้า แต่ข้อดีก็มีเยอะค่ะ เรายอมรับว่าถ้าตัดเรื่องที่มีปัญหาออกไป เค้าดีหมดทุกอย่าง แม้จะม่ใช่ผู้ชายหวาน
แต่เรายอมรับว่า ทุกอย่างเค้าทำให้เรารักมากจริงๆ และรักมากถึงขนาดนี้


login นี้จริงๆเป็นของเค้าค่ะ เรามี login ของเรา แต่ที่เราเอาของเค้ามาตั้งเพราะหากต่อจากนี้ไปจะไม่ได้คุยกันอีก หวังว่า
สักวันนึงเค้าจะเปิดมาเจอกะทู้นี้  (ก็แค่หวังไว้นะคะ เค้าไม่ได้เล่นห้องนี้ ไม่รู้ว่าเค้าจะมาเห็นได้ยังไงเหมือนกัน)
และอาจจะเข้าใจบางความคิดของเรามากขึ้น เพราะเราเองก็ยังไม่เคยพูดเรื่องนี้กับเค้าว่าเรารู้สึกยังไง ทำเพราะอะไร


ขอบคุณค่ะ... หากจะมีใครสักคนเข้าใจเรา และผ่านมาอ่านกะทู้นี้


ปล. โอ้โห พิมพ์เสียยาวยืดเลยอ่ะ T_T