คุณเป็นคนไทยหรือเปล่า?
อยากตั้งคำถามนี้ถามคนที่เพิกเฉยกับการยืนตรงเคารพธงชาติ
เมื่อได้ยินเสียงเพลงตอน 8.00 น. หรือ 18.00 น.
โดยเฉพาะยิ่งตามสวนสาธารณะ ลานออกกำลังกายช่วงเย็น
ซึ่งมักจะมีทั้งกลุ่มที่ออกมาเดินเล่น เล่นกีฬา หรือออกกำลังกายมากมาย
พอได้เสียงเตือนจากลำโพง "แต่นแต้นตะแล้นแตนแต่น ตะละแล่นแต่นแต้น ตึ๊ด ตึ๊ด"
พวกคุณน่าจะรู้ตัวว่า ใกล้จะ 18 นาฬิกาหรือ 6 โมงเย็น เราควรจะเตรียมตัวยืนตรงเคารพธงชาติ
แต่ผมยังเห็นบางคนกลับเพิกเฉย ละเลย ไม่ใส่ใจ ไม่สนใจแม้แต่น้อย
ขนาดเพลงชาติขึ้นแล้ว คุณยังคงทำกิจกรรมนั้นอยู่เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
บางคนยังคุย วิ่ง เล่น นั่ง นอน อย่างสบายอารมณ์ โดยทำทีไม่เห็นว่าคนอื่นเขาทำอะไรกันอยู่
ก็จะมีอีกประเภทหนึ่งที่ว่า เห้ยยยย เขายืนตรงอะไรกัน ทำไมทุกคนนิ่ง ไม่ขยับเคลื่อนไหว
พลันนึกขึ้นได้ตอนเพลงใกล้จบ หูคนเราละเลยและไม่ใส่ใจกับเสียงเพลงชาติเลยหรือ?
เห็นแล้วอยากผมเดินไปเข้าไปขอดูบัตรประชาชน สัญชาติ เชื้อชาติเหลือเกิน
ไม่ใช่แค่เพียงลานกีฬา สวนสาธารณะกลางแจ้งเท่านั้น
โรงหนัง?? โรงหนังไง ยุคนี้เป็นยุคแห่งเทคโนโลยี มีสมาร์ทโฟน!!
ขนาดต่างชาติยังแปลกใจ จะดูหนังทำไมยูต้องยืนให้กับเพลงสรรเสริญพระบารมี
คนไทยเองจำนวนไม่น้อย ตัวยืนตรงแต่ก้มมองหน้าจอที่มีแสงไฟ
คุณไม่รู้สึกภาคภูมิใจกับเพลงสรรเสริญพระบารมีที่มีความไพเราะบ้างหรือ? กาลเทศะรู้จักบ้างไหม?
แต่บางคนยังพูดคุยกันอย่างมีอรรถรส แทบไม่อยากยืนด้วยซ้ำ ถ้าไม่มีใครเขายืนกัน
หากเราไม่ยืนขึ้นก็เกรงว่าจะเป็นแกะดำ ตกเป็นเป้าสายตาหลายคู่ทั้งโรงหนัง
ผมไม่ได้ว่าคุณทำตัวไม่ถูกหรือผิดประเพณี แต่ในสังคมส่วนรวม คุณยังไม่รู้จักหน้าที่ ควรละลายแก่ใจนัก
ขอร้องเพียงแค่ 1 นาที โปรดช่วยกันยืนและร้องเพลงตามอย่างภาคภูมิใจ
หวังว่าการยืนตรงคงไม่ทำให้กิจกรรมที่คุณกำลังทำอยู่นั้นๆ มันขาดช่วงขาดตอนไป
**ขอลบประโยคแรกออกเหลือแค่ 1 บรรทัด ไม่ได้มีเจตนาอยากจะด่าคนเหล่านั้นว่าเป็นคนไทยไหม? รักชาติไหม? มันคือคำพูดอัดอั้นในใจว่าทำไมพวกเขาไม่สนใจ หรือไม่ได้ยิน ผมไม่ได้มีเจตนายุยงสร้างประเด็นก่อให้เกิดความแตกแยก หรือรณรงค์ให้รักชาติ หรือเกี่ยวกับการเมืองแต่อย่างใด เรื่องแบบนี้มันอยู่ที่ "จิตสำนึก" และ "กาลเทศะ" ครับ ขอความกรุณาอย่าดึงประเด็นอื่นเลย**
แค่ 1 นาที พวกคุณช่วยกันยืนตรงได้ไหม?
อยากตั้งคำถามนี้ถามคนที่เพิกเฉยกับการยืนตรงเคารพธงชาติ
เมื่อได้ยินเสียงเพลงตอน 8.00 น. หรือ 18.00 น.
โดยเฉพาะยิ่งตามสวนสาธารณะ ลานออกกำลังกายช่วงเย็น
ซึ่งมักจะมีทั้งกลุ่มที่ออกมาเดินเล่น เล่นกีฬา หรือออกกำลังกายมากมาย
พอได้เสียงเตือนจากลำโพง "แต่นแต้นตะแล้นแตนแต่น ตะละแล่นแต่นแต้น ตึ๊ด ตึ๊ด"
พวกคุณน่าจะรู้ตัวว่า ใกล้จะ 18 นาฬิกาหรือ 6 โมงเย็น เราควรจะเตรียมตัวยืนตรงเคารพธงชาติ
แต่ผมยังเห็นบางคนกลับเพิกเฉย ละเลย ไม่ใส่ใจ ไม่สนใจแม้แต่น้อย
ขนาดเพลงชาติขึ้นแล้ว คุณยังคงทำกิจกรรมนั้นอยู่เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
บางคนยังคุย วิ่ง เล่น นั่ง นอน อย่างสบายอารมณ์ โดยทำทีไม่เห็นว่าคนอื่นเขาทำอะไรกันอยู่
ก็จะมีอีกประเภทหนึ่งที่ว่า เห้ยยยย เขายืนตรงอะไรกัน ทำไมทุกคนนิ่ง ไม่ขยับเคลื่อนไหว
พลันนึกขึ้นได้ตอนเพลงใกล้จบ หูคนเราละเลยและไม่ใส่ใจกับเสียงเพลงชาติเลยหรือ?
เห็นแล้วอยากผมเดินไปเข้าไปขอดูบัตรประชาชน สัญชาติ เชื้อชาติเหลือเกิน
ไม่ใช่แค่เพียงลานกีฬา สวนสาธารณะกลางแจ้งเท่านั้น
โรงหนัง?? โรงหนังไง ยุคนี้เป็นยุคแห่งเทคโนโลยี มีสมาร์ทโฟน!!
ขนาดต่างชาติยังแปลกใจ จะดูหนังทำไมยูต้องยืนให้กับเพลงสรรเสริญพระบารมี
คนไทยเองจำนวนไม่น้อย ตัวยืนตรงแต่ก้มมองหน้าจอที่มีแสงไฟ
คุณไม่รู้สึกภาคภูมิใจกับเพลงสรรเสริญพระบารมีที่มีความไพเราะบ้างหรือ? กาลเทศะรู้จักบ้างไหม?
แต่บางคนยังพูดคุยกันอย่างมีอรรถรส แทบไม่อยากยืนด้วยซ้ำ ถ้าไม่มีใครเขายืนกัน
หากเราไม่ยืนขึ้นก็เกรงว่าจะเป็นแกะดำ ตกเป็นเป้าสายตาหลายคู่ทั้งโรงหนัง
ผมไม่ได้ว่าคุณทำตัวไม่ถูกหรือผิดประเพณี แต่ในสังคมส่วนรวม คุณยังไม่รู้จักหน้าที่ ควรละลายแก่ใจนัก
ขอร้องเพียงแค่ 1 นาที โปรดช่วยกันยืนและร้องเพลงตามอย่างภาคภูมิใจ
หวังว่าการยืนตรงคงไม่ทำให้กิจกรรมที่คุณกำลังทำอยู่นั้นๆ มันขาดช่วงขาดตอนไป
**ขอลบประโยคแรกออกเหลือแค่ 1 บรรทัด ไม่ได้มีเจตนาอยากจะด่าคนเหล่านั้นว่าเป็นคนไทยไหม? รักชาติไหม? มันคือคำพูดอัดอั้นในใจว่าทำไมพวกเขาไม่สนใจ หรือไม่ได้ยิน ผมไม่ได้มีเจตนายุยงสร้างประเด็นก่อให้เกิดความแตกแยก หรือรณรงค์ให้รักชาติ หรือเกี่ยวกับการเมืองแต่อย่างใด เรื่องแบบนี้มันอยู่ที่ "จิตสำนึก" และ "กาลเทศะ" ครับ ขอความกรุณาอย่าดึงประเด็นอื่นเลย**