เพื่อนทำร้านอยู่ครับ เพื่อนก็เคยบอกให้ทำ แต่เพื่อนแนะนำว่า

1. ต้องดูยางเป็น ไม่งันโดนโกง ชาวสวนบางทีลูกเล่นเยอะ ยัดใส่ ผสมทราย หรือผสมยางวง ก็มี ต้องดูเป็น

2. สำคัญมากคือ ต้องดูร้านแถวนั้น ว่ามีร้านลูกหม้อโรงงาน หรือเปล่า พวกนี้จะได้ราคาดีกว่าคุณ

เช่น รง รับซื้อคุณที่ 100 บ. คุณเอา 2 บ. ถึงคุ้มทุน นั้นคือต้นทุนคุณ 102

ในขณะที่ร้านลูกหม้อ รง รับซื้อราคากันเอง ที่ 99 เขาเอา 2 บ. เท่าคุณ ต้นทุนเขา 101

เท่ากับว่าต้นทุนร้านลูกหม้อ ถูกกว่า ต้นทุนร้านคุณ เขาสามารถบีบคุณได้ทุกเวลา ส่วนต่างแค่ 1 บ. ชาวสวนก็หนี้คุณแล้วครับ เพราะเขาขายที่เป็นพันๆกิโล ตีเป็นเงินก็หลักพันแล้ว

ดีไม่ดี รง ไม่รับซื้อของคุณอีก เกิดค่าขนส่งอีก

อย่างน้อย คุณต้องเขาไปคุยกับ รง ก่อนว่าเขาโอเคกับคุณหรือเปล่า

เห็นเพื่อนว่า ธุรกิจนี้ เขาจะไม่ทับทางกันครับ ไม่งันเขาบี้คุณถึงขั้นหมดตัวเลย

เพราะคุณซื้อมา แต่เขาไม่รับซื้อจากคุณ คุณก็ต้องเอาไปขายโรงงานอื่น ที่อยู่คนละที่ ค่าเดินทางบวกเข้ามาอีก

เก็บของไว้ ราคาผันผวน โดนอีก เช่นคุณมีของอยู่ 10 ตั้น คือ 1 หมื่นโล ราคาแกว่งแค่ โลละ 1 บ. ก็โดนแล้ว 1 หมื่น ไหนจะค่ารถขนส่ง ค่าคนงานอีก

แต่ถ้าโรงงานเล่นด้วยกับคุณ หรือยอมให้คุณเป็นร้านลูกข่าย และมี ชาวสวนที่พร้อมจะขายให้คุณอยู่แล้ว ก็เสือนอนกินครับ

ซื้อเช้า บ่ายส่ง รง กินส่วนต่าง วันๆขายแค่ 1 - 5 ตัน ก็ได้กำไรวันละ 1 - 5พันแล้ว ถ้าเอาแค่โลละ 1 บ.

คนทำแล้วดีก็มี คนทำแล้วเจ๊งก็เยอะ เพราะต้องอาศัย คนงาน ค่าคนงานอีก ค่าสถานที่อีก