ผมคบกับแฟนมา 3 ปี  ในความคิดหรือจินตนาการไม่เคยนึกถึงเรื่องแต่งงานกับเธอเลย มองภาพแบบวาดฝันก็ไม่เคยมีภาพแบบนึกภาพไม่ออก
พอผ่านปีแรก ก็ทำให้พอรู้นิสัยกันพอประมาน ซึ่งทำให้รู้สึกขัดกับความรู้สึกเรา แต่เพราะรักจึงตามใจเธอเรื่อยมา
ปีที่ 2 เริ่มอึดอัดมากขึ้น และรู้สึกว่าหลายอย่างในชีวิตดรอบลงไป ไม่ได้พบเพื่อน ไม่ได้ทำในสิ่งที่คาดหวังว่าจะได้ทำ โลกแคบลงเพราะเธออยากอยู่กับผมตลอดเวลา พาไปเที่ยวกับเพื่อนก็ไม่ชอบ ไม่อยากไป และไม่อยากให้เราไปด้วย(เพื่อนผมนิสัยดีทุกคนครับไม่ขี้เหล้าเมายา การงานดีหมด)
ปีที่ 3 ผมเริ่มเย็นชาและรู้สึกไม่มีความสุข ไม่มีความรู้สึกอยากทำอะไรเพื่อใคร (ยกเว้นแม่) จึงส่งผลโดยตรงทำให้ทะเลาะกันบ่อยขึ้น

           ผมเคยจินตนาการถึงงานแต่งงานกับคนที่เคยแอบรักเป็น รักแรก และครั้งที่สอง เคยจินตนาการถึงงานแต่ง แต่ก็เลิกกันไป
แต่กับคนนี้ไม่เคยคิดถึงเลย แต่เขาก็พูดกับผมเรื่องแต่งงานบ่อยๆ ว่าอยากแต่งแล้ว แต่จากสถานการณ์ ทำให้ผมไม่เคยคิดถึงเรื่องนี้เลย
และส่งผลให้คิดถึงว่า เราจะทนแบบนี้ไปทั้งชีวิตได้หรือไม่ ซึ่งยังให้คำตอบตัวเองไม่ได้ แต่ยิ่งนานผมก็กลัวว่าผู้หญิงจะยิ่งเสียเปรียบในการเริ่มต้นใหม่ และสงสารเขาถ้าเลิกกันไป เพราะผมยอมตามใจเขาหลายอย่างจนเขารักผมมากเหลือเกิน ผิดเพราะตามใจมากพอจะขัดใจก็พูดไม่ได้
จึงอยากถามคนที่มีประสบการณ์แนวนี้หรือคนที่แนวทางที่ดี  ผมอยู่ในปัญหาอาจจะมองไม่เห็นอะไรหลายอย่างจากมุมที่กว้างกว่า

จึงอยากรบกวน ผมจะตัดสินใจให้เรื่องปวดหัวนี้มันจบลงในปีนี้ ว่าจะเดินหน้าต่อ หรือเริ่มต้นใหม่