วันนี้หนึ่งวันวิ่งวุ่นกับการกลายร่างเป็นคนกรุงเทพ ช่างเหนื่อยจริงๆ

เรื่องมันเริ่มต้นมาจาก แค่อยากมีทรัพย์สินผ่อนจ่ายให้ตัวเอง ไม่ใช่เช่าอยู่ไปวันๆ อีกอย่างหนึ่งคือพอครบสามปีที่พักพิงปัจจุบันจะขึ้นราคาตามที่สัญญาได้ระบุไว้ เลยตัดสินใจ เป็นไงเป็นกันว่ะ !!

เนื่องจากติดภาระผ่อนรถอยู่ถึง 8,500 บาทต่อเดือน จึงเจียมตัวด้วยการหาซื้อคอนโดมือสองราคา 500,000 - 1,000,000 อยากผ่อนแบบไม่ลำบากมาก จากค่าห้องปัจจุบันรวมหมด 4,500 เพิ่มได้ไม่เกินสามพัน
ที่ตั้ง ใกล้ รพ. ใกล้ห้างก็ดี เดินทางสะดวกไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง ... ที่สำคัญ มือสองสามสี่ห้า ก็ช่าง ขอให้ไม่เกินงบ

ช่วงเวลาแรกก็แค่กดดูไปเรื่อยๆ ตามประกาศต่างๆ ไม่ได้คิดอะไร และไม่เคยโทรไปติดต่อที่ไหนเลย จนเพื่อนบอกกับเราว่า "เห้ย คอนโดมือสองหลังคอนโดกูอ่ะ ประกาศขาย ลองไปดูดิ อยู่ในงบเลย" อย่ากระนั้นเลย เราจึงรีบเซิจหาและบุกตะลุยถึงถิ่นมัน ราคา​อยู่ในเกณฑ์ที่เราพอใจ จนตกลงปลงใจไปกับห้องหนึ่งราคา 750,000 เจ้าของทำใหม่หมด แต่แค่ไม่สวยสะดุดตา ราคาแพงไปในตอนนั้น แต่ด้วยอะไรดลใจไม่รู้หลังจากไปดูห้อง อีกไม่กี่ชั่วโมงผ่านไป เลยโทรไปบอกว่าจะขอทำสัญญา ทั้งๆ ที่เงินไม่ได้เตรียมไว้สักกะบาท นี่คือความผิดพลาดลำดับแรก ที่ไม่เตรียมพร้อมให้ดี

เงินมัดจำ 5,000 เจียดออกมาจากเงินเดือนที่เหลือ หลังจากนั้นก็เรียกได้ว่าแงะกระปุกกินข้าวกันเลยทีเดียวครับ ประกอบกับอีกสองอาทิตย์ข้างหน้า มีงานเกี่ยวกับบ้านอะไรสักอย่าง ที่ศูนย์ประชุมแห่งชาติ เล็งเอาไว้ว่าต้องมีดอกเบี้ยถูกๆ แน่นอน

** เดี๋ยวมาเพ้อต่อนะครับ แบตมือถือจะหมด