คำเตือน: ก่อนดูตอนนี้ควรเตรียมหมูปิ้งหรืออาหารไว้ใกล้ตัวด้วย

NPC (Non-Player Character) คือตัวละครในเกมที่ไม่มีผู้เล่น ปรากฏตัวเพื่อเสริมเรื่องราวให้กับผู้เล่นเกม มักพูดประโยคเดิมซ้ำ ๆ และไม่มีบุคลิกหรือนิสัย ในเกมเอลเดอร์เทลนี้ NPC จะเรียกว่าคนของแผ่นดิน ขณะที่ผู้เล่นเกมจะเรียกว่านักผจญภัย  

ทว่านับจากวันโลกาวินาศ บางสิ่งบางอย่างก็เปลี่ยนไป

หลังคุยกับมาริเอล มาสเตอร์กิลด์ของตนแล้ว เซราร่าก็อดไม่ได้ที่จะถามกลุ่มผู้ช่วยชีวิตว่าเธอปลอดภัยแล้วจริง ๆ หรือ ซึ่งชิโรเอะกับเนียงตะก็ยืนยันว่ามาไกลแล้ว แถมพวกนั้นไม่มีกริฟฟอนด้วย ไม่มีทางตามมาด้วยแน่ เซราร่าที่โล่งอกอดไม่ได้ที่จะดีใจจนเข่าอ่อน และพร่ำขอบคุณทุกคนไม่หยุดที่อุตส่าห์มาช่วยเธอ จังหวะนั้นเสียงท้องร้องของอาคัตสึกิก็ดังขึ้น จนนาโอสึงุแซว เรียกเสียงหัวเราะสดใสให้ทุกคนได้อิ่มเอมกับภารกิจที่สำเร็จอย่างงดงามในครั้งนี้

ตกเย็น ชิโรเอะกับนาโอสึงุช่วยกันตั้งเต็นท์ นาโอสึงุถามเพื่อนของตนว่าเคยทำแบบนี้ด้วยหรือ แต่ชิโรเอะบอกว่าเคยแต่อ่านหนังสือมา สงสัยเหมือนกันว่าในชีวิตจริงมันจะง่ายอย่างนี้ไม๊

อีกด้าน เนียงตะกับเซราร่าก็ไปเก็บฟืนกัน แล้วก็ได้เจอกวาง (หรือแพะ) หน้าตาแปลกที่ไม่ใช่มอนสเตอร์แนวทำร้ายผู้เล่น ซึ่งเซราร่าเพิ่งเคยเจอ ขณะที่เนียงตะก็ยิ้มกริ่มว่าจะได้แสดงฝีมือแล้วสินะเรา


ถึงเวลาอาหารเย็น ทุกคนพลันไร้อารมณ์ตามรสชาติอาหารที่ทานเข้าไป แม้ว่าหน้าตานั้นจะดูน่าอร่อยสักปานไหน แต่เมื่อไม่มีรสแล้วก็ไร้ประโยชน์ ทว่าทันใดนั้นนาโอสึงุก็ลุกพรวดขึ้นและบอกว่าได้กลิ่นหอม ๆ จนพากันลุกไปดู ก็เห็นเนียงตะกับเซราร่ากำลังย่างเนื้อเสียบไม้กันควันฉุย และเรียกให้มาชิม  ทั้งสามแม้จะได้กลิ่นหอมน่าอร่อยแต่ก็คิดว่ายังไงก็คงไม่มีรสเหมือนเดิม  ทว่าเพียงคำแรกที่กัดเข้าไป นาโอสึงุก็ถึงกับน้ำตาไหลพราก อาคัทสึกิกินไปชื่นชมไปพร้อมกันไม่ยอมหยุดแม้สักเสี่ยววินาที ไม่เว้นกระทั่งชิโรเอะที่ตั้งท่าเหมือนจะเตรียมวิเคราะห์อะไรยาก ๆ ออกมา แต่สุดท้ายก็ร่วมออกอาการเปรมปรีดิ์ดี๊ด๊าไปพร้อมกับเพื่อน ที่ได้ลิ้มรสชาติของอาหารจริง ๆ ซะทีหลังจากไม่ได้กินมานาน และร่ำร้องขออีกราวกับลูกนกกระจองอแงขออาหารจากแม่นกในสายตาเซราร่าเลยทีเดียว


ชิโรเอะพลันสงสัยขึ้นมาว่าเนียงตะทำได้ยังไง ซึ่งเดี๋ยวเชฟเนียงตะจะมาสอนวิธีทำอาหารกันนะครับ
เนียงตะก็อธิบายว่าหากเลือกส่วนประกอบและเครื่องปรุงแล้วก็จะออกมาเป็นอาหารแบบที่เรากินกันได้จริงไหม ให้ลืมวิธีแบบเกมไปก่อน เพราะอย่างผักผลไม้ เครื่องปรุงรส ก็ยังมีรสเลยจริงไหม จากนั้นก็บอกให้พวกชิโรเอะลองทำอาหารด้วยมือเหมือนที่เราทำกันในโลกปกติ (แทนการจิ้มหน้าจอส่วนประกอบโน่นนี่นั่น)  แล้วก็ทำให้ดู โดยการวางไม้หมูปิ้ง เอ๊ย เนื้อสัตว์ป่าปรุงรสลงบนเตา พวกชิโรเอะก็บอกว่าเคยทำแล้ว ขณะที่มือก็ลองทำดู แต่อาหารก็กลายสภาพเป็นของที่หมายังไม่แดร๊กไปทันที (ทั้งที่ของเนียงตะกลับสามารถวางลงบนเตาได้เหมือนหมูปิ้งแถวตลาดบ้านเรา) ชิโรเอะคิดว่ามันเป็นกฏที่ห้ามทำอาหารเองของโลกนี้ ซึ่งเนียงตะก็ตอบว่า แท้จริงแล้ว อยู่ที่เลเวลของคลาสรองต้องเป็นเชฟแล้ว และยังต้องสูงมากพอด้วย ซึ่งเนียงตะนั้นมีอาชีพเชฟแถมไปถึงเลเวล 90 แล้ว

ชิโรเอะเริ่มวิเคราะห์ได้ว่าเพราะเชฟที่เคยลองให้ทำอาหารให้คนนั้นมีเลเวลเชฟน้อยนิด จึงทำอาหารไม่ได้  และตนมองว่านี่เป็นเกม และมัวทำตามรูปแบบของเกม ถึงได้ไม่เคยนึกถึงเรื่องนี้ และก็พลอยวิเคราะห์ไปถึงเรื่องอื่นด้วย

หลังอาหารแสนสำราญมื้อนี้ ทุกคนก็เริ่มพูดคุยกัน เริ่มจากอาคัทสึกิและเซราร่าแนะนำตัวอย่างเป็นทางการ ซึ่งสาวน้อยโลลิก็ขอบคุณชิโรเอะที่ช่วยเธอเอาไว้ แต่ชิโรเอะกลับถ่อมตัวว่าตนไม่ได้ทำอะไรเลย ทำเอาเด็กสาวงง ก่อนที่เนียงตะจะช่วยตอบให้ว่าเพราะชิโรเอะเป็นคนขี้อายมาก จากนั้นเซราร่าก็ถามเรื่องที่รู้จักกันมาก่อน เนียงตะจึงพูดถึงวงน้ำชาเสเพล ปาร์ตี้เทพในตำนานซึ่งเป็นการรวมตัวสมาชิกของกิลด์ต่าง ๆ เพื่อทำภารกิจเอามันแค่นั้น  อาคัทสึกิเลยเข้าใจแล้วว่าทำไมการประสานงานในการต่อสู้ของเธอกับชิโรเอะ ถึงเทียบกับของเนียงตะไม่ได้ ก็เพราะพวกเขาผ่านศึกโหดหินมานักต่อนักด้วยกันนั่นเอง  

นาโอสึงุบอกว่าเพราะการรวมตัวของวงน้ำชาเสเพลเลยสนุกมากแถมมีเพื่อนเยอะแยะเลย รอยยิ้มของชายหนุ่มก็พลันดูขรึมลงกับคำ ๆ นั้น จนอาคัทสึกิแปลกใจในสีหน้าของเจ้านายที่ก่อนหน้านี้ยังยิ้มปกติอยู่เลย และแน่นอนว่าไม่รอดสายตาคมกริบของเนียงตะด้วย


รุ่งขึ้นกริฟฟอนสามตัวทะยานเหนือม่านฟ้า พอตกเย็นก็เตรียมตั้งแคมป์นอน ขณะที่นาโอสึงุไปช่วยเนียงตะหาเนื้อมาทำอาหาร เซราร่าหม่ำปลาย่างไปเพ้อถึงเนียงตะที่นั่งอยู่ข้าง ๆ ไปจนอีกสามเกลอที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้ามรู้หมดว่าเซราร่ากำลังตกหลุมรักเนียงตะเต็มเปา จนนาโอสึงุแอบแซวให้ชิโรเอะฟังว่าเป็นหนุ่มวัยกลางคนแอ๊บแบ๊วด้วยเสียงเมี๊ยวแท้ ๆ จนอาคัทสึกิทนไม่ไหวบอกว่าเซราร่าตาแหลมในการเลือกผู้ชายแล้ว ทำเอาชิโรเอะคิดว่าแบบหัวหน้าเนียงตะนี่สาว ๆ ชอบสินะ  นินจาสาวเลยต้องรีบสะกิดว่าชิโรเอะก็ดีแล้ว ถึงไม่มีวิชาต่อสู้แต่ก็เก่งด้านการวางกลยุทธ์มาก ชายหนุ่มบอกสาวโลลิว่าไม่ต้องปลอบใจเขาก็ได้ จนอาคัทสึกิแอบงอนว่าไม่ใช่แค่พูดปลอบซักหน่อย


ตกดึกคืนนั้น นาโอสึงุอดพูดไม่ได้ว่าเซราร่านอนแล้วเหมือนเด็กเลย ซึ่งก็เพราะอายุของคาแรกเตอร์กับตัวจริงไม่จำเป็นต้องเหมือนกัน อย่างถ้าดูจากรูปร่างแล้วอาคัทสึกิก็เหมือนเด็กประถม พูดไม่ทันจบชายหนุ่มก็โดนเข่าบินเข้าไปอีกตามระเบียบ

พอคิดว่าเซราร่าน่าจะม.ต้น ชิโรเอะก็พลันรำพึงออกมาว่า งั้นก็อายุเท่าฝาแฝดคู่นั้นเลย และเล่าให้ฟังว่าหลังจากวงน้ำชาเสเพลยุบ เขาที่อยู่คนเดียวก็ไปเจอเด็กแฝดชายหญิงที่เพิ่งเล่นเกมครั้งแรกมาขอคำปรึกษา เด็กหญิงเป็นมิโกะ ส่วนเด็กชายเป็นซามูไร ชิโรเอะที่ปกติเกลียดพวกหาประโยชน์รู้สึกได้ถึงความสนุกสนานและกระตือรือร้นในการเล่มเกมของทั้งสองแล้ว ก็รู้สึกอยากดูแลขึ้นมา จึงรับเป็นพี่เลี้ยงให้ และใช้ระบบอาจารย์ในการสอน ซึ่งตัวชิโรเอะต้องลดเลเวลลงไปต่ำมาก ๆ พอ ๆ กับเด็กทั้งสอง ซึ่งยามมีภัย ก็จะได้รับผลหนักถึงจะเป็นการชั่วคราวก็ตาม อาคัทสึกิเกือบจะถามไปว่าทำไมต้องลดเลเวลด้วย ก็พลันนึกคำตอบได้จึงไม่ได้ถามไป  นาโอสึงุถามว่าแล้วสองคนนั้นตอนนี้อยู่ไหน ชิโรเอะก็ตอบว่ามีชื่อในรายชื่อเพื่อนอยู่ (ซึ่งก็เผยให้เห็นว่าคือโทยะกับมิโนริ ที่ชิโรเอะเอ่ยถึงตอนหลุดเข้ามาในโลกนี้ครั้งแรกและเห็นในรายชื่อคนที่ติดอยู่ในเกม)


มิโนริเป็นพี่สาว ส่วนโทยะเป็นน้องชาย ซึ่งตอนที่เกิดเหตุการณ์โลกาวินาศขึ้น ชิโรเอะกำลังอยู่กับคู่แฝด แต่เหตุผิดปกตินั้นส่งตัวเขากลับไปยังอากิฮาบาระ พอได้เห็นคู่แฝดอีกทีก็ดูเหมือนจะไปเข้ากิลด์ไหนสักแห่งแล้ว ชายหนุ่มคิดว่าระหว่างกิลด์และตัวเขาที่ยังต้องการการเรียนรู้ปรับตัวแล้ว ไปอยู่กับกิลด์ย่อมเป็นการดีกับเด็กทั้งสองมากกว่า เพราะทั้งปลอดภัยกว่า และมั่นคงกว่า