กับคนๆหนึ่งที่เดินสวนทางกันบ่อยๆในสถานที่เดิมๆ
ความรู้สึกที่เจอเขาครั้งแรก  
*คุ้นๆ เหมือนเคยรู้จักกันมาก่อน ทั้งๆที่ก่อนหน้านี้ไม่เคยเห็นหน้ากันมาก่อนด้วยซ้ำ
*ชอบทันทีที่เห็นหน้าเขาเพียงแค่แว็บแรก คนทั่วไปอาจมองว่าเขาหน้าตาธรรมดาๆ แต่สำหรับเราแล้วเขาดูดีที่สุด
*เขาเป็นเหมือนคนในฝันเดินออกมา ทั้งท่าทีที่เขาแสดงออก เหมือนซะจนตัวเราเองยังไม่อยากจะเชื่อว่าจะได้เจอคนแบบนี้ในชีวืตจริง
*แม้ไม่เคยพูดคุย แค่บังเอิญเจอกันบ่อยๆ ความรู้สึกค่อยๆเปลี่ยนไปตามกาลเวลาจากความชอบเปลี่ยนไปเป็นความรักเมื่อไหร่ไม่รู้ 3 ปีแล้วนะ
*ไม่เคยได้คุยกันแม้แต่คำเดียว แต่แววตาคู่นั้นที่เขามองมาเรารับรู้ได้ถึงความรู้สึกที่เขามีไม่ต่างเลย

****************
ครั้งแรกที่สบตากัน มันเหมือนมีอะไรมาดลใจให้เราต้องหันไปมองเขา และบังเอิญเขาก็หันมามองเราพร้อมๆกัน
ทุกครั้งที่คิดถึงเขามากๆ บางครั้งมันเหมือนมีอะไรมาดลใจให้เรารู้สึกว่าอีกไม่นานจะต้องได้เจอเขา
ทั้งๆที่ไม่น่าจะเป็นไปได้แต่ก็เจอเขาจริงๆ และอีกหลายๆครั้งที่คิดถึงเขามากๆจะมีความรู้สึกว่ามันแปลบที่หัวใจ
ความรู้สึกแบบนี้ไม่เคยรู้สึกกับใครมาก่อนเลยจริงๆ