เราแอบชอบรุ่นพี่คนนึงในโรงเรียน เราชอบไปปรึกษากับพี่เค้า ทั้งๆที่เค้าไม่อยากคุยกับเรา เราไม่รู้นะว่าเค้าคิดยังไงกับเรา เค้าคงไม่ชอบเรา เพราะเค้าคงจะดูที่ภายในมากกว่าภายนอก เราเองก็ชอบแกล้งรุ่นพี่จนเค้าโกรธ ตามจริงในใจก็อยากจะขอโทษมากๆเลยนะ แต่เค้าคิดไปแล้วว่าเรานิสัยไม่ดี แต่พอเราปรับตัวได้แล้วก็.. แน่นอน ว่าต้องมีเพื่อนเพิ่มเยอะมากๆ มีแต่คนอยากคุยด้วย ไม่มากไม่น้อย ที่เราปรับตัวเราไม่ได้หวังให้รุ่นพี่ที่เราชอบมาชอบกลับ ที่ปรับตัวเป็นเพราะเราเองก็ไม่อยากให้ใครมาเกลียดเราเพิ่ม ถ้าเรามองเห็นตัวเองทำตัวแย่ เราก็คงเกลียดตัวเองเหมือนกัน มาเข้าเรื่องกันดีกว่านะคะ เราแอบชอบรุ่นพี่คนนึง เพราะเค้าเป็นคนที่เข้าใจคนอื่น เค้ามีน้ำใจ ถึงเค้าจะกวนมากแค่ไหน เค้าก็เป็นคนดี เราไม่รู้ว่าเค้าจะคิดแบบที่เราคิดรึเปล่า แต่ไม่ว่าคำตอบจะเป็นยังไงเราก็ต้องรับได้ คือว่า เวลาหันไปหาคนที่ชอบทีไรเรามักสบตากัน ตอนแรกเราคิดว่าเค้ามองเพื่อนเรา แต่จริงๆแล้วเค้ามองเรา แค่สบตากันตลอดนี่คือบังเอิญหรือยังไงคะ เราไม่ได้เข้าข้างตัวเองนะ เราแค่สงสัย
.