ถ้าหากจะบอกว่า ณ ปัจจุบันนี้ 'Ebola' คือวงดนตรีร่วมสมัยที่ผ่านร้อนผ่านหนาวมามากมายหลากหลายที่สุดวงนึง นั่นก็คงจะเป็นสิ่งที่น้อยคนกล้าจะเถียง พวกเขาเริ่มจากการเป็นเพียงแค่วง Underground เล็กๆ (นี่เราไม่ได้ยินคนใช้คำนี้กับวงการเพลงมากี่ปีแล้วนี่?) ที่มาพร้อมกับดนตรี Hardcore สุดหนักกระโหลกแบบถึงลูกถึงคน จนพอจะสร้างฐานแฟนคลับขึ้นมาได้กลุ่มนึง ก่อนจะเริ่มปรับเปลี่ยนแนวทางดนตรีของวง ให้ร่วมสมัย และเข้าหาคนฟังหมู่มากยิ่งขึ้น จนเกิดเป็นกระแสต่อต้านจากบรรดาแฟนเพลงดั้งเดิม แต่สำหรับผมแล้ว กับแนวทางที่ทางวงได้เลือกไปแล้วนั้น ผมคิดว่า Ebola ประสบความสำเร็จแล้ว พิสูจน์ได้ด้วยระยะเวลากว่า 14 ปี ที่พวกเขายังเป็นวงที่มีผลงานออกมาอย่างต่อเนื่อง และเพราะมันคือจุดเริ่มต้น ที่ทำให้พวกเขาได้ลองผิดลองถูก จนเกิดเป็น 'Ebola Sound' ขึ้นมาแล้ว ไม่ว่ามันจะถูกใจแฟนเพลงเก่าๆ ที่ยังยึดติดกับภาพแรกดั้งเดิมของวงอยู่ หรือไม่ก็ตาม

และ 'Still Alive' คือ EP ชุดล่าสุดจาก Ebola ที่ออกมาตอกย้ำแนวคิดนั้นได้เป็นอย่างดี หลังจากการออกไปเก็บเกี่ยวประสบการณ์ในการทำงานระดับ Major Debut ในงานชุดที่แล้วกับ Genie Records และ Mango Team ที่อยู่เบื้องหลังความสำเร็จของวงดนตรีระดับประเทศอย่าง Big Ass และ Bodyslam มาแล้ว แต่งานชุดนี้คือการกลับมาอยู่กับบ้านเก่าที่เคยสร้างชื่อด้วยกันมาอย่าง Warner Music และเป็นการกลับมาโปรดิวซ์งานด้วยตัวเองอีกครั้งนึง

เราจะมองเห็นการเปลี่ยนแปลงและพัฒนาการของ Ebola เรื่อยมา ตั้งแต่ 'Satisfy' มาจนถึงอัลบั้มชุดที่แล้ว '05:59 A.M.' ทุกอัลบั้มล้วนถูกกลั่นกรองผ่านกระบวนการคิด แต่ง รวมถึงผู้มาร่วมงานที่แตกต่างกันออกไป โดยยึดเอาพื้นฐานของดนตรี Rock หนักหน่วง ที่สมาชิกในวงทุกคนชื่นชอบเป็นหลัก แต่ในงานชุดนี้นั้นแตกต่างออกไป เพราะดูเหมือนทั้ง 5 เพลงใน Still Alive นี้ จะทำหน้าที่เป็นบทบันทึกการเดินทางที่ผ่านมาแล้วของ Ebola มากกว่าที่จะเป็นอัลบั้มใหม่ต่อจาก 05:59 A.M. อย่างแท้จริง พูดอย่างง่ายๆคือ แต่ละเพลงใน EP นี้ คือบทสรุปของแต่ละช่วงเวลา ตลอดระยะเวลา 14 ปึที่ชื่อ Ebola นี้มีชีวิตมานั่นเอง

'คนพันธุ์เรา' Single เปิดตัวของงานชุดนี้ที่เป็นการร่วมงานกันอย่างเป็นทางการครั้งแรกกับ 'Thaitanium' ทั้งดนตรีและเนื้อเพลง ชวนให้เรานึกไปถึงยุคที่พวกเขาเพิ่งตัดสินใจที่จะลองเปลี่ยน sound ของวงในช่วงแรกๆ จาก Satisfy มาสู่ Pole และต่อเนื่องไปสู่เพลงเร็วแบบใน Enlighten ที่จะยังคงเป็นเพลง Rock หนักหน่วง แต่จะไม่ดุดันถึงขั้น Hardcore เท่ากับสองอัลบั้มแรกของวง รวมถึงเนื้อเพลงที่ทั้งผลักทั้งดัน ให้เหล่าคนฟังมุ่งไปข้างหน้าด้วยพลังด้านบวก แบบที่เราเห็นเสมอในผลงานของ Ebola

'พายุฤดูร้อน' เพลงจังหวะกลางๆแต่หนักหน่วง ผสมผสานด้วยเสียงแผดร้องอย่างดุดันของเอ๋ นักร้องนำ กับภาคนตรีที่ชวนให้นึกไปถึงอัลบั้ม The Way ซึ่งเป็นอัลบั้มที่สำหรับแฟนเพลงที่เริ่มมาติดตามตั้งแต่ Pole เป็นต้นมาอย่างผม เห็นว่ามันเป็นงานชุดที่ลงตัวที่สุดของ Ebola คือมีทั้งลูกหนัก เบา ให้ฟังกันทั้งหมดอย่างครบถ้วนลงตัว และเพลง พายุฤดูร้อน นี้ ก็น่าจะไปอยู่ในอัลบั้ม The Way ได้แบบสบายๆเลย

'ฝ่า' อีกครั้ง ที่ Ebola ได้ร่วมงานกับศิลปินที่เป็นตำนานของบ้านเรา และเป็นเวลาที่ดูเหมือนจะเนิ่นนานเหลือเกิน จากครั้งหลังสุด กับการทำงานร่วมกับ 'โอฬาร พรหมใจ' ซึ่งทิ้งผลลัพธ์ที่น่าพอใจเอาไว้ ในเพลงสิ่งที่ฉันเป็น มาในชุดนี้ พวกเขามีโอกาสได้ร่วมงานกับคนดนตรีระดับฮีโร่ของพวกเขา อย่าง 'พงษ์สิทธิ์ คำภีร์' ที่นอกจากจะมาร่วมร้องด้วยแล้ว ยังเป็นคนเขียนเนื้อเพลงเพลงนี้เอาไว้ เพื่อเป็นเหมือนพลังใจให้กับสมาชิกในวง Ebola ทุกคนอีกด้วย

'Face to Face' Track ที่หนักหน่วงที่สุดใน EP ชุดนี้ ขึ้นต้นด้วย Riff ที่หนักแน่น และเสียงแผดอันทรงพลังของเอ๋ แน่นอนว่านี่คือเพลงที่เป็นการแสดงตัวตนในแบบยุคดั้งเดิมของวงใน 'In my hate' และ 'Satisfy' รวมถึงใน '05:59 A.M.' ที่ก็นับได้ว่า เป็นอัลบั้มที่มีเพลงหนักๆจาก Ebola ให้ฟังมากที่สุดในจำนวนผลงานยุคหลังๆของวง

'เบื้องบน' ภาคดนตรีที่ถูกนำด้วยกีต้าร์โปร่งเป็นหลัก ทำให้นึกไปถึงเพลง Ballad ที่ดังที่สุดของวงอย่าง 'สิ่งที่ฉันเป็น' ได้ไม่ยากแน่นอน แต่สิ่งที่แปลกไปคือ เพลงนี้น่าจะเป็นเพลงแรกของ Ebola ที่พูดถึงความรักอย่างตรงไปตรงมา โดยได้มือเขียนเพลงรักชั้นดีอย่าง 'ฟองเบียร์' มาร่วมงานในเพลงนี้ด้วย และมันก็เป็นครั้งแรกอีกเช่นกัน ที่ Ebola และ ฟองเบียร์ มีโอกาสได้ร่วมงานกัน

แม้ทั้ง 5 เพลงใน Still Alive จะไม่ใช่อะไรที่พอจะเรียกได้อย่างเต็มปากเต็มคำ ว่ามันคืออัลบั้มชุด'ใหม่'อย่างแท้จริง ของวง Ebola แต่ทั้ง 5 เพลงนี้ ก็ยังเต็มไปด้วยคุณค่าในแง่ที่ว่า มันเป็นเหมือนกับบทบันทึกเรื่องราวกว่า 14 ปีที่ผ่านมา ของวงดนตรีวงหนึ่ง ที่ผ่านทั้งการพิสูจน์ตัวเองด้วยดนตรีแบบที่ตัวเองเชื่อมาแล้ว ผ่านทั้งการมีแฟนเพลงที่ติดตามระดับเป็นสาวกถวายหัวมาแล้ว ก่อนจะโดนแฟนเพลงกลุ่มเดียวกันนี่แหละ วิจารณ์อย่างเสียๆหายๆชนิดไม่เผาผีในเวลาต่อมา

แต่สำหรับผมแล้ว กับแนวทางที่ทางวงได้เลือกไปนั้น Ebola ประสบความสำเร็จแล้ว มันถูกพิสูจน์ได้ด้วยระยะเวลากว่า 14 ปี ที่พวกเขายังเป็นวงที่มีผลงานออกมาอย่างต่อเนื่อง และเพราะมันคือจุดเริ่มต้น ที่ทำให้พวกเขาได้ลองผิดลองถูก จนเกิดเป็น 'Ebola Sound' ขึ้นมาแล้ว ไม่ว่ามันจะถูกใจแฟนเพลงเก่าๆ ที่ยังยึดติดกับภาพแรกดั้งเดิมของวงอยู่ หรือไม่ก็ตาม

* Ebola ประกอบด้วย

- กิตติศักดิ์ บันพันธุ์ (เอ๋) : ร้องนำ
- วรรณิต ปุณฑริกาภา (กอล์) : กีต้าร์
- สุรพงษ์ บัวพันธุ์ (โอ๋) : กีต้าร์
- เชาวลิต ประสงค์สิน (เอ) : เบส
- พงษ์พันธุ์ โพธินิมิตร (พัน) : กลอง

* http://soundsyndrome.exteen.com/20051101/ebola-enlighten
Review อัลบั้ม Enlighten

* http://soundsyndrome.exteen.com/20070920/ebola-the-way
Review อัลบั้ม The Way

* http://soundsyndrome.exteen.com/20100529/ebola-05-59-a-m
Review อัลบั้ม 05:59 A.M.

เนื้อร้อง - กิตติศักดิ์ บัวพันธุ์
ดนตรี - วรรณิต ปุณฑริกาภา
เรียบเรียง - Ebola