ดิฉันเพิ่งแต่งงานกับสามีได้ไม่ถึงปีค่ะ แต่ก่อนหน้านี้เราอยู่ด้วยกันมาแล้ว 5 ปี
ปัญหาเกิดมากขึ้นหลังแต่งงานค่ะ เราทั้ง2ถูกรุมเร้าด้วยหลายๆอย่าง
จากที่เคยเช่าคอนโดอยู่ด้วยกันเดือนละรวมไม่เกิน 7พันบาท
แต่ตอนนี้ เราซื้อบ้าน ซึ่งก้อมีความสุขที่ได้ครอบครอง แต่แต่ละเดือนก็สร้างภาระให้เรามากมาเป็นสามเท่า
ของที่เคยอยู่คอนโด ยังไม่รวม รายจ่ายการซื้อของเข้าบ้าน แบะต่างๆนานาที่เรารับผิดชอบกันมากขืนแต่รายได้เท่าเดิม
แรกๆก้อดูเหมือนจะโอเคค่ะ แต่พออยู่ๆไป ด้วยหนี้สินที่รุงรัง ก้อกลับทำให้คนเราเปลี่ยนไป
เริ่มมีปากเสียงกันมากขึ้น และที่หนักที่สุด คือดิฉันไปแอบเห็นอะไรบางอย่างในมือถือสามี ที่ทำให้ดิฉันเพิ่งได้รู้ว่าเค้าเริ่มคุยกับคนอื่นอยู่
ทีแรกดิฉันก็ตั้งใจว่าจะเก็บไว้ในใจเงียบๆ รอดูท่าทีสามี แต่มนอดไม่ไหวค่ะ ระเบิดโพล่งออกไป และตัคสินใจขอแยกทาง
ปัญหาทุกอย่างดิฉันสู้ไหวไม่ท้อค่ะ แต่เรื่องรักสามเส้าเราสามคนนี่ไม่ไหวจรงๆ ทำใจรับไม่ไดคะ คิดว่าขอออกมาเองดีกว่า
ณ ขณะนั้น เหมือนฟ้าผ่าลงกลางใจจริงๆค่ะ มือสั่นตัวสั่น ทำอะไรไม่ถูกเลยค่ะ เจ็บปวดอย่างที่ไม่เคยรู้สึกเลยค่ะ
เรารักและซื่อสัตย์ต่อเค้ามาตลอดระยะเวลาท่คบกัน แต่ เค้า ทำกับเราร้ายกาจจริงๆค่ะ
ส่วนสามี พอเราบอกเลิกเค้าไม่ยอมค่ะ เค้าก็สำนึกผิด บอกไม่ได้ตั้งใจ ไม่มีอะไรเกินเลย สัญญาว่าจะไม่เกิดเหตุแบบนี้อีก
เรื่องเหมือนจะดีใช่ไหมคะ แต่ใจคน ตอนมันถูกทำให้เจ็บแบบสุดๆไปแล้ว มันยากนะคะ ที่จะให้กลับมารู้สึกดีแบบเดิม
ความไว้ใจ ความเชื่อใจ มันหายไปมาก ตอนนี้รู้สึกระแวงมากๆค่ะ อดคิดถึงเรื่องนั้นไม่ได้ ก็พาลให้เราจู้จี้กับเค้ามากขึ้น
ไม่ชอบชีวิตแบบนี้เลยค่ะ
ไม่รู้จริงๆ ว่าควรทำอย่างไรต่อไป
คนที่อยู้ข้างกายกันทุกวัน บางครั้งอาจเป็นคนที่ทำเราเจ็บที่สุด??
ปัญหาเกิดมากขึ้นหลังแต่งงานค่ะ เราทั้ง2ถูกรุมเร้าด้วยหลายๆอย่าง
จากที่เคยเช่าคอนโดอยู่ด้วยกันเดือนละรวมไม่เกิน 7พันบาท
แต่ตอนนี้ เราซื้อบ้าน ซึ่งก้อมีความสุขที่ได้ครอบครอง แต่แต่ละเดือนก็สร้างภาระให้เรามากมาเป็นสามเท่า
ของที่เคยอยู่คอนโด ยังไม่รวม รายจ่ายการซื้อของเข้าบ้าน แบะต่างๆนานาที่เรารับผิดชอบกันมากขืนแต่รายได้เท่าเดิม
แรกๆก้อดูเหมือนจะโอเคค่ะ แต่พออยู่ๆไป ด้วยหนี้สินที่รุงรัง ก้อกลับทำให้คนเราเปลี่ยนไป
เริ่มมีปากเสียงกันมากขึ้น และที่หนักที่สุด คือดิฉันไปแอบเห็นอะไรบางอย่างในมือถือสามี ที่ทำให้ดิฉันเพิ่งได้รู้ว่าเค้าเริ่มคุยกับคนอื่นอยู่
ทีแรกดิฉันก็ตั้งใจว่าจะเก็บไว้ในใจเงียบๆ รอดูท่าทีสามี แต่มนอดไม่ไหวค่ะ ระเบิดโพล่งออกไป และตัคสินใจขอแยกทาง
ปัญหาทุกอย่างดิฉันสู้ไหวไม่ท้อค่ะ แต่เรื่องรักสามเส้าเราสามคนนี่ไม่ไหวจรงๆ ทำใจรับไม่ไดคะ คิดว่าขอออกมาเองดีกว่า
ณ ขณะนั้น เหมือนฟ้าผ่าลงกลางใจจริงๆค่ะ มือสั่นตัวสั่น ทำอะไรไม่ถูกเลยค่ะ เจ็บปวดอย่างที่ไม่เคยรู้สึกเลยค่ะ
เรารักและซื่อสัตย์ต่อเค้ามาตลอดระยะเวลาท่คบกัน แต่ เค้า ทำกับเราร้ายกาจจริงๆค่ะ
ส่วนสามี พอเราบอกเลิกเค้าไม่ยอมค่ะ เค้าก็สำนึกผิด บอกไม่ได้ตั้งใจ ไม่มีอะไรเกินเลย สัญญาว่าจะไม่เกิดเหตุแบบนี้อีก
เรื่องเหมือนจะดีใช่ไหมคะ แต่ใจคน ตอนมันถูกทำให้เจ็บแบบสุดๆไปแล้ว มันยากนะคะ ที่จะให้กลับมารู้สึกดีแบบเดิม
ความไว้ใจ ความเชื่อใจ มันหายไปมาก ตอนนี้รู้สึกระแวงมากๆค่ะ อดคิดถึงเรื่องนั้นไม่ได้ ก็พาลให้เราจู้จี้กับเค้ามากขึ้น
ไม่ชอบชีวิตแบบนี้เลยค่ะ
ไม่รู้จริงๆ ว่าควรทำอย่างไรต่อไป