วันนี้ไปทำธุระ กะจะหาอะไรกินสักหน่อย เลยเดินไปหาร้านชั้นบนไปเจอร้านยำแซบร้านโปรดเรา
เลยแวบเข้าไป บรรยากาศแรก ทำไมไม่มีลูกค้าสักโต๊ะเลย เอาว่ะประเดิม (มันยังไม่รู้ตัว55)
เข้าไปนั่งเด่นเป็นสง่าเพราะทั้งร้านมีอยู่ตัวเดียว อิอิ ส่วนพนักงานดูเหงาหงอยเซื่องซึม บ้างก็คุยกัน
หลังจากสั่งอาหาร รอสัก 15 นาที ทั้งร้านมีตูอยู่คนเดียวทำไมนานจัง สักพักๆได้ยินเสียงดังก้องร้าน
ปั่นน้ำให้ลูกค้าก่อน เออพึ่งคิดได้เนอะ รอสักพักอาหารมาพร้อมน้ำ แต่น้ำปั่นมันแทบไม่มีน้ำแข็ง เละเหลว
เหลือแต่ก้อนใหญ่ๆ เฮ้ยกินสาขาอื่นไม่เห็นเป็นแบบนี้ ใช้เครื่องปั่นหรือครกสากทำเนี่ย บอกไปทำใหม่เลย
พนักงานทำหน้างงๆ บอกคนปั่นให้ทำใหม่เอาละเอียดๆ (เดี๋ยวอีเรื่องมากมันด่า หุหุ) แต่กลับมาสภาพยิ่งกว่าเดิม
คาดว่าปั่นอันเดิมนั่นแหล่ะ เออดีแก้วเดิมแทบไม่มีน้ำแข็งอยู่แล้ว พนักงานปั่นสติดีมาก คงคิดว่ากินๆไปเถอะอย่าเรื่องมากนัก..

จบเรื่องน้ำปั่นไป เราก็คิดได้ว่ามิน่าถึงไม่มีลูกค้า คุณภาพแย่แบบนี้นี่เอง แต่!! ไม่ มันยังไม่จบไม่สิ้น
ระหว่างที่เรากำลังเพลิดเพลินกินข้าวผัดนั้น เราก็คุ้ยๆ งับๆ เอาเข้าปากไป 2-3 คำ ตาเหลือบไปเห็น
เฮ้ย นั่นมันแถมลูกปีเตอร์ที่รอวันโตมาด้วยย !!! โอ้ เ อ ี ้ ย มีสัตว์ปีกแข็งอยู่ในดงข้าวผัดตูด้วย
กรูสั่งข้าวผัดกุ้งไม่ใช่ข้าวผัดปีเตอร์นะโว้ย มันทำยังไงว่ะ ตัวไม่ใช่เล็กๆ นะ เท่ากับข้อหนึ่งนิ้วชี้เลย อ้วกแทบพุ่ง

จากที่จะไม่ด่าเรื่องน้ำแล้ว ไม่ไหวแล้ว เรียกพนักงานมาอีกรอบ มันคงคิด อีบ้านี้จะเอาอะไรอีกว่ะ (อ่านจากหน้าเอา)
เราไม่พูดพร่ำ ชี้ บอกดูเอง นี่ตัวอะไร มันคงไม่บินเข้ากระทะเองหรอกนะเพราะไม่ใช่แมลงเม่า และพี่คงไม่ได้คายจากปากแน่ๆ
น้องทำหน้าตกใจบอกจะรีบเปลี่ยนให้ นี่คิดว่าตูยังจะแดรกลงอีกรึ พนักงานอีกคนเห็นเราจะออกจากร้านก็ถาม เราบอกไม่กินแล้วอยากอ้วก
บอกจะไม่คิดเงินเคลียร์บิลให้ ถึงไม่บอกเราก็ไม่จ่ายอยู่แล้วล่ะ ใครจะบ้าจ่ายค่าแมลงสาปเป็นร้อย หุหุ มาทั้งตัวไม่ใช่หัวหรือขา ลาขาดเลย

ใครจะไปใช้บริการก็ระวังให้ดีล่ะ ระหว่างกินโปรดมองด้วยว่ามีปีเตอร์อยู่มั้ย ไม่งั้นกินเข้าไปคงอร่อยกว่านี้เราเตือนคุณแล้วนะ  555
อยากบ้าตายวันซวยอะไรว่ะเนี่ย ต้องมากินข้าวผัดแมลงสาปกับน้ำแตงโมเหลว หลอนจนไม่กินข้าวแล้วดูโคนันดีกว่า อิอิ