อัดชาแฮ.........กลับมาแล้วครับ....เพิ่งถึงบ้านเมื่อเย็นนี้เองแหละ......แต่ค่อนข้างจะเซ็งนิดหน่อย เพราะไม่สามาถขับรถไปถึงเป้าหมายได้......สาเหตุเพราะวันเดินทางฝนตกจนมั่วไปหมด.....ทำระยะทางไม่ได้ตามกำหนด-ผมเลยแวะนอนที่อำเภอเถิน......แล้วก็มีพรรคพวกที่เคยขี่รถไปเที่ยวด้วยกันโทรมาบอกว่า เพื่อนอีกคนหนึ่งของผมเกิดซี้มะด้องก้อง....ไม่ยอมหายใจ......ขอให้ผมรีบกลับมาเผาผีกันหน่อย....

แปลกดีแฮะ....ก่อนจะเดินทางผมยังคุยกันใน FB อยู่เลย........บทจะไปมันก็ไปกันดื้อๆอย่างนี้แหละ-สรุปแล้ว ภายใน3เดือน....นี้ผมเสียเพื่อนไปแล้วถึง3คน.....แล้วเมื่อไหร่จะถึงคิวของน้าหยอยเองบ้างฟระ........ไม่ว่ากัน-อะไรจะเกิดมันก็ต้องเกิด.......แต่พูดกันไปตามความจริง เพื่อนของน้าหยอยแกใช้ชีวิตในการบริโภคอาหารจนเกินกำลังที่ร่างกายจะทนไหวอยู่เหมือนกัน......แต่ละคนหนักเกินเฉียด100กก.ทั้งนั้น....แล้วอะไรมันจะไปเหลือ

ผมเองนั้น สูง175ซม.และหนักอยู่ที่70กก.....ทั้งปีทั้งชาติ.......ส่วนเพื่อนที่ละสังขารไปนั่นพี่แกสูงเฉลี่ยกันอยู่ที่165.แต่หนักยัน100กกทุกคน....สรุปแล้วจากเป้าหมายที่จะขี่ไปสังเกตการณ์ที่ทุ่งบัวตองก็เลยถูกระงับไป......แต่ก็ำได้สูดอากาศหนาวแก้เซ็งมาพอสมควร....วันนี้เข้ามาทักทายกันก่อน-พรุ่งนี้จะเล่าให้ฟังว่าไปไหนมาบ้าง.....และรถที่ประหยัดน้ำมัน-ได้ผลแค่ไหน........วันนี้ขอส่งรูปเป็นไตเติ้ลเข้ามาให้ชมกันเล็กน้อยนะครับ