ขอพื้นที่ระบายเล็กๆค่ะ

ที่บ้าน
เมื่อคืนอิสามี เปิดหน้าต่าง ปิดแอร์นอน บอกเจ็บคอ ไม่อยากโดนแอร์
หึย อิบร้าาาา ทั้งซื้อยา ทั้งชงชาใส่น้ำผึ้งมะนาว ทั้งเทน้ำอุณภูมิปกติให้ ปรับแอร์ไม่ให้ตกโดนหน้า นี่นั่นมาเป็นอาทิตย์
ตัวเองไม่คิดจะช่วยตัวเองเลย กินน้ำหวาน น้ำเย็น ของแสลงทุกอย่าง เออ...พอ เหนื่อย ปล่อย

นี่เข้าอาทิตย์ที่ 3 อาการไม่ดีขึ้น...สมเลยๆๆๆๆ แล้วเหตุการณ์ข้างต้นเลยเกิดขึ้นเมื่อคืน
แต่คุณคะ คอนโดชั้นห้า ไม่ปิดหน้าต่างจะได้ยินเสียอื้ออึง เสียงรถ เสียงคน ปิดแอร์พัดลมไม่เปิด เปิดม่านรับแสงอีกตะหาก
แล้วคนไม่ชินจะนอนหลับไม๊ พลิกไปพลิกมากว่าจะหลับคิดว่าหลังเที่ยงคืน ต้องตื่นขึ้นมาทำอะไรตอนเช้าให้กินก่อนไปทำงานอีก
พอเสร็จจะกลับมากลิ้งบนที่นอนต่อ (อู้ได้อีกประมาณ 30 นาที) ตอนนางออกจากบ้านจะไปทำงาน ปิดประตูเสียงดังเหมือนไม่มีใครนอนอยู่
โมโหเลย นอนก็ไม่พอ ยังมามารยาทไม่ดีใส่ ผู้ชายเป็นงี้ทุกคนเปล่าอ่ะ น้องชายเราก็ชอบปิดประตูเสียงดัง


ที่ทำงาน
พอมาทำงานตอนเช้า อิปินส์ก็โทรมาเป็นร้อยที่ 3,218  ขอสายนาย หน้าที่เลขาอย่างเราต้องสกรีนโทรศัพท์ก็บอกไปตามบทว่า
นายไม่เข้า (วันนี้ไม่เข้าจริงๆ) ถ้าจะติดต่อให้เขียนอีเมล์หา ถ้านายว่างจะติดต่อกลับหล่อนเอง (เป็นคนที่คุยโทรศัพท์เพราะนะคะ บอกก่อน อิอิ)
นางก็เหวี่ยง บอกโทรมาเมื่อวานทำไมยูบอกให้โทรมาวันนี้ล่ะ แล้วอีกอย่างชั้นก็ต้องคุยกะเค้าก่อนที่จะส่งอีเมล์หาก่อน
เอ๊า ดวก...ตรูเป็นเลขานะไม่ใช่เมีย เค้าจะได้บอกทุกอย่างว่าทำอะไร ไปไหนกับใคร จะเข้าไม่เข้าออฟฟิศ T_T
เจอสายแบบนี้บ่อยมากที่ต้องขอคุยตัวต่อตัว เสนอบริการที่ปรึกษานั่นนี่ ให้อีเมล์ก็ไม่เอา อืม เชิญเถอะ ยังไงก็ไม่ผ่านด่านชั้นไปได้หรอก

แล้ววันนี้นายลากระทันหัน T_T ต้องเข้าประชุมกับลูกค้าแทนซะงั้น

หงุดหงิดแต่เช้าเลยอ่ะ เซ็ง (แต่เราก็ไม่เคยเอาอารมณ์มาเหวี่ยงใส่ใครนะ  ^^)

แล้ววันอังคารของเพื่อนๆเป็นไงมั่งคะ