จากที่แม่เครียดไปหลายวันจากกระทู้ http://ppantip.com/topic/31142543 เมื่อวานนี้ไปหาคุณหมอตามนัด
ทำใจอยู่หลายวัน (ตอนแรกคิดจะเบี้ยวละ) ถ้าไม่เจอก็คิดว่าทำใจได้แล้ว...ก็แต่งตัวออกจากบ้านมุ่งหน้าไปโรงพยาบาลตามหมอนัด
แต่แอบแวะส่งลูกสาวที่โรงเรียนก่อน แล้วก็บึ่งรถไปโรงบาล ปรากฏ!!! ไปถึงคุณพยาบาลคนสวยแจ้งว่า
คุณหมอมีเคสผ่าคลอดด่วนค่ะ ต้องรอ 11 โมง เอาละ!!! มีเวลาทำใจอีก 3 ชั่วโมง(ไปถึง 8.00 น. เป๊ะ)

กลับบ้านไปนอนรอ ZZzzzzzzz

10.45 กลับมาถึงโรงบาล มาด้วยใบหน้าอันซีดเซียว (ทั้งๆที่ทาลิปปากชมพู๊-ชมพู) แต่หน้าซีดเป็นไก่ต้มเบยยยยย
มือเย็นเฉียบบบบบบ 555555
11.15 คุณหมอเดินผ่านหน้า ฟิ้วววววว!!! ใจเต้นเหมือนใครมารัวกลองอยู่ตรงหน้า ตุ๊บ ตุ๊บ ตุ๊บ ตุ๊บ ตุ๊บ ตุ๊บ ตุ๊บ ตุ๊บ
สักพัก คุณพยาบาลคนสวยเรียกชื่อเข้าห้อง เอิ่ม!!!! ทำไมปวด (อ) กระทันหัน เลยบอกไปว่าขอเวลาแป๊บนะคะ
เสร็จเเระ แต่ไม่มีอะไรซะงั้น เอาวะ เป็นไงเป็นกัน เข้าไปละ สู้โว้ย!!!!
พอปะทะหน้าคุณหมอน้ำตามันจะไหลให้ได้เลยซะงั้น คุณหมอบอกขึ้นเตียงดูน้องกันเลยดีกว่าค่ะคุณแม่
พอคุรหมอซาวน์แม่หลับตาสนิท ไม่อยากเห็น จนคุณหมอบอกว่า "คุณแม่คะลืมตามาดูน้องค่ะ น้องมาแล้ว"

พอลืมตาดู น้ำตามาจากไหนักหนา!!! ร้องไห้แบบไม่อายคุณหมอ ไม่อายพยาบาลเลยค่ะ เจอน้องแล้วววว หัวใจดวงน้อยๆ เต้น ตุ๊บ ตุ๊บ

ดีใจที่สุดใน 3 โลกเลยยยยยย (ลุ้นมากกะลูกคนนี้ คนแรกไม่แอบซ่อนแม่อย่างนี้นี่หน่า)

คุณแม่ที่ยังไม่เจอน้องก็ขอให้สู้ๆ จนวินาทีสุดท้ายเลยนะคะ