เอ่อ... สายเข้าครับในขณะกำลังยืนรอซื้อข้าวมันไก่ในตลาด พกใส่กระเป๋าสะพายไว้สามเครื่อง สายเจ้ากรรมดันเข้า note 8 ในขณะที่ไม่ได้เอาหูฟังมาด้วย และคนที่โทรมาก็ไม่มีทีท่าว่าจะยอมวางอีกด้วย โทรซ้ำไปๆมาๆยังกับเมียโทรจิกสุดท้ายเลยต้องเอาเจ้า note 8 ออกมาจากกระเป๋าและกดรับด้วยการที่กลัวคนอื่นจะรำคาญ

ทันใดที่แนบหูนั้น แม่ค้าข้าวมันไก่ก็เริ่มเหลือบตามามอง สาวคนนึงที่ยืนรอเหมือนกันอยู่ข้างๆชักทำหน้าตาไม่ค่อยดีล่ะ เธอเริ่มถอยตัวออกไปประมาณ 2 ฟุต เมื่อข้าวมันไก่ได้ผมต้องเดินคุยโทรศัพท์โดยมีเจ้า note 8 แนบบนหน้าพร้อมเดินผ่านเข้าไปในตลาดแบบเริ่มรำคาญผู้ที่โทรเข้ามาว่าเมื่อไหร่จะวางเสียที แต่ใจก็ไม่กล้า เพราะในสายสนทนานั้นคือเมียผมเอง โอ้ววว สั่งนั่น สั่งนี่ เดินไปๆ ผู้คนในตลาดบางคนเริ่มหันมามองด้วยความสงสัย แม้ค้าพ่อค้าบางคนแอบขำ บางคนแอบหัวเราะเยาะเหมือนผมเป็นคนแปลกประหลาดอย่างชัดเจน เห้อ...เพลีย เมื่อไหร่คนไทยจะเข้าใจเสียทีว่านี่คืออุปกรณ์สื่อสารชนิดหนึ่ง สงสัยจะอีกนานกว่าคนไทยจะเริ่มชิน กับมือถือจอใหญ่ๆเหมือนเขียง...