มีฉากนึง ที่วันเฉลิมร้องไห้เดินเข้ามาพูดว่า
วันเฉลิม : ถ้าแม่อารมณ์เสีย แม่ตีวันก็ได้ แต่แม่อย่ากินเหล้าเลยนะครับ
แม่มัน : อึ้ง.. สำเหนียก รับรู้ ไปสามวิ
แค่บทพูดและสายตาของลำยองที่เหมือนจะมีความละอายเกิดขึ้น แม้จะแค่เสี้ยววินาที
ขณะที่วันเฉลิมขอร้องด้วยความรักและเป็นห่วงแม่
ทำอิฉันร้องไห้หน้าจอเลยค๊าาา ไม่คิดว่าจะสงสารวันเฉลิมมากขนาดและ อดสูกับชะตาชีวิตของคนเป็นแม่
ฉากนี้ทำให้เราเห็นอีกมุมว่า จริงๆลำยองก็มีความรักลูกอยู่บ้าง
ปล.ใครมีภาพประกอบ เชิญค่ะ T T
"แม่อย่ากินเหล้าเลยนะครับ" สายตาลำยองที่มองลูก T T
วันเฉลิม : ถ้าแม่อารมณ์เสีย แม่ตีวันก็ได้ แต่แม่อย่ากินเหล้าเลยนะครับ
แม่มัน : อึ้ง.. สำเหนียก รับรู้ ไปสามวิ
แค่บทพูดและสายตาของลำยองที่เหมือนจะมีความละอายเกิดขึ้น แม้จะแค่เสี้ยววินาที
ขณะที่วันเฉลิมขอร้องด้วยความรักและเป็นห่วงแม่
ทำอิฉันร้องไห้หน้าจอเลยค๊าาา ไม่คิดว่าจะสงสารวันเฉลิมมากขนาดและ อดสูกับชะตาชีวิตของคนเป็นแม่
ฉากนี้ทำให้เราเห็นอีกมุมว่า จริงๆลำยองก็มีความรักลูกอยู่บ้าง
ปล.ใครมีภาพประกอบ เชิญค่ะ T T