ทองเนื้อเก้า นี่แหละครับคือละครน้ำดีของจริง นำเสนอคุณ-โทษของสิ่งต่างๆได้ตรงไปตรงมาโดยไม่จำเป็นต้องใช่ถ้อยคำที่สวยหรู เว่อร์ ลิเก แต่ในขณะเดียวกันก็ไม่ใช่การยัดเยียด เช่น การชี้ให้เห็นประโยชน์ของการศึกษา คือตอนที่ลำดวนไปสมัครงานซึ่งได้เงินเพียง 500 แต่ถ้าคิดเลขเป็นจะได้ถึง 2000 แล้วก็กลับมาบ่นว่ารู้อย่างนี้ทนๆเรียนดีกว่าเป็นตัวอย่างแก่ผู้ที่อยู่ในวัยเรียนเลยนะว่าควรตั้งใจเรียนเพราะวิชาความรู้นั้นจะติดตัวเราไปจนตายและยังได้ประโยชน์มากมาย  
โทษของเหล้าสุรา อันนี้พึ่งเห็นกันไปจะๆครับเป็นไงยาบำรุงของแม่ลำยอง น้องอภิชาตน่ารักไหมเอ่ย?
การเลี้ยงลูกนี่ก็แสดงให้เห็นครับเลี้ยงอย่างไรก็ได้อย่างนั้น จริงอยู่ที่ว่าดีชั่วอยู่ที่ตัวทำ แต่ในสภาพแวดล้อมอย่างนี้(บ้านยายแล) ไม่ใช่ทุกคนนะที่จะคิดได้ ยายแลมีลูกกี่คนละ?ประมาณ5คน แต่มีดีอยู่คนเดียว...ลำยง สรุปคือการเลี้ยงดูก็มีส่วนอยู่มากครับ
ปล. ผมว่าทองเนื้อเก้าที่แท้จริงน่าจะเป็นลำยงนะ เพราะวันเฉลิมไม่ได้ดีได้ด้วยตัวเองเพียงลำพังมีหลวงตา ครอบครัวฝั่งพ่อที่คอยสอน แต่ลำยงนี่คิดว่าน่าจะตัวคนเดียวคงไม่มีใครคอยสอนดูจากพ่อ และ แม่
และอีกหลายๆเรื่องครับ สันต์-ลำยอง การชิงสุกก่อนห่ามจะเห็นว่าคนที่ทุกข์ไม่ใช่แค่สองคน พ่อแม่สันต์ก็เป็นทุกข์ไปด้วย ไหนจะเด็กที่เกิดมา...วันเฉลิม
และอีกอย่างที่ขอชมเลยคือความเรียลของละครจะเห็นว่าทุกตัวมีขาว-ดำปะปนกันไป และบทครับบทเรื่องนี้ดีมากมีมิติน่าจะได้บทโทรทัศน์ยอดเยี่ยมเลย
เท่าที่ดูมาตอนนี้ชอบทุกอย่างครับชอบมากด้วยแต่คุณนุ่นที่วันแรกดูแปลกๆจนถึงวันนี้นี่ต้องบอกเลยว่าเล่นดีขึ้นทุกวันครับ อ้อแต่มีสิ่งหนึ่งที่ผิดหวัง คือ [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้แป้ง พรรษชลที่เล่นเป็นแฟนใหม่สันต์ครับทำไมมันแข็งอย่างนี้ ปกติผมว่าแป้งก็เล่นดีใช่ได้เลยนะ แต่เรื่องนี้...ยังแอบคิดว่าน่าจะสลับบทกับเจิน หรือเอาเจี๊ยบ พิจิตรามาเล่นรู้สึกเจี๊ยบเหมาะกับแนวนี้ คหสต.ครับ ขอโทษFCแป้งด้วยถ้าไม่พอใจ