เมื่อพูดถึง "หยำฉา" คุณจะนึกถึงอะไร?



แน่นอนว่าหลายคนคงตอบพร้อมเสียงขบขันทันทีว่าตัวละครกระสอบทรายที่โผล่มาให้ตัวร้ายอัดเล่นน่ะซี้
แต่รู้ไหมว่าชื่อตัวละครเจ้าของชื่อนี้กลับมีความน่าเคารพแฝงอยู่ในตัวไม่น้อย
ซึ่งเผลอๆ เขาจะเป็นคนดีน่าคบหามากกว่าซุน โกคูพระเอกของเรา หรือยอดตัวร้ายขวัญใจอย่างเบจิต้าเสียอีก!
มาแถดูกัน



1. หยำฉารู้จักกลับตัวกลับใจ
จำกันได้ไหมเมื่อตัวละครนี้ปรากฎออกมาครั้งแรก หยำฉาเป็นโจรทะเลทรายที่เคยดักปล้นคนที่ผ่านไปมา?
โอเค ข้อนี้อาจจะดูพื้นๆ เพราะตัวร้ายหลายคนในดราก้อนบอลเองก็กลับตัวกลับใจกันเป็นขโยง
แต่เราก็ควรนับถือไม่ใช่หรือ ที่ "หยำฉา" และตัวละครพวกนั้นเลือกจะเป็นคนดีให้โดนอัดเล่น?


2. หยำฉาฝึกฝนการต่อสู้ด้วยตัวเองแบบงูๆ ปลาๆ จนเก่ง
คิดว่าหลายคนคงมองข้ามจุดนี้ไป เพราะในเรื่องไม่มีการกล่าวถึงเลยว่าเขาเป็นลูกศิษย์สำนักใด
(ก่อนที่ภายหลังจะเข้าสำนักเต่าแล้วกากในบัดดล)
ซึ่งฝีมือการต่อสู้ของเขานั้นอาจมาจากประสบการณ์การดิ้นรนเอาตัวรอดล้วนๆ หรือครูพักลักจำมาก็ได้
ซึ่งไม่ง่ายเลยสำหรับคนที่ฝึกแบบไม่มีใครสอนแล้วจะเก่งถึงขนาดจะเอาชนะโกคูตอนหิวได้



3. หยำฉารู้จักคิดค้นกระบวนท่าการต่อสู้เป็นของตนเอง
ก่อนหน้าเหตุการณ์ที่เขาจะถูกไซไบแมนระเบิดพลีชีพเป็นท่าตายในตำนานไปนั้น
สิ่งที่แฟนดราก้อนบอลพอจะจดจำเกี่ยวกับเขาได้บ้าง ก็คือท่า "หมัดพยัคฆ์เขี้ยวหมาป่า"
ซึ่งถือว่าเป็นตัวละครเพียงไม่กี่คน (ถัดจากผู้เฒ่าเต่าและเทนชิงฮัง) ที่คิดค้นกระบวนการต่อสู้ขึ้นเอง
ไม่ใช่สักเอาแต่บ้าพลังยิงบอลแสงให้เปลืองพลังตัวเองเล่น
และการคิดค้นกระบวนท่าก็ย่อมต้องอาศัยความรู้ในเชิงต่อสู้ไม่น้อยแน่นอน


4. หยำฉาแพ้เพราะเสนอตัวเข้าทดสอบฝีมือศัตรูให้พรรคพวกได้รับรู้
ไม่ว่าจะในครั้งที่หยำฉาแพ้แดร็กคูล่า (จำผิด) มัมมี่หรือไซไบแมนก็ดี มีจุดร่วมหนึ่งที่เห็นได้ชัดคือเขาป็นคนเสนอตัวสู้ก่อนทั้งนั้น
ซึ่งอาจจะถือได้ว่าเป็นการช่วยชีวิตของพรรคพวกตัวเองด้วยซ้ำ ไม่อย่างนั้นคนที่จะถูกไซไบแมนระเบิดตายก็คงเป็นคุริลิน
และเจ้าของฉากตายในตำนานก็คงไม่ใช่หยำฉา แต่เป็นคุริลินไปแล้ว



5. หยำฉาไม่ลังเลที่จะกระโจนเข้าช่วยผู้เดือดร้อน
เห็นได้จากต้นภาคแอนดรอยด์/เซลล์ ที่พวกนักรบ Z พากันลงไปสำรวจหาแอนดรอยด์ในเมือง
และหยำฉาก็ได้ยินเสียงคนกรีดร้องดังอยู่ไม่ไกล ซึ่งแทนที่เขาจะทำไม่รู้ไม่ชี้และหนีไป รอให้คนอื่นมาเจอ
เขากลับรีบวิ่งตรงดิ่งไปที่ต้นตอนั้นและกลับถูกดร.เกโร่กระซวกดับในทันที


6. หยำฉารู้จักประมาณตนเอง
หลังจากเหตุการณ์ที่หยำฉาถูกดร.เกโร่ทำร้ายจนเกือบตายแล้ว เขาก็รู้ตัวว่าตนเองไม่สมควรจะไปต่อสู้แล้ว
เนื่องจากศัตรูในตอนนี้และในอนาคตแข็งแกร่งเกินไป การไปต่อสู้ก็รังจะเป็นภาระให้พวกพ้องตนเองเสียเปล่าๆ
ดังนั้นเขาจึงเสนอตัวเป็นคนนำโกคูไปที่บ้านเมื่อโกคูทรุดลงเพราะโรคหัวใจ และไม่เคยโผล่มาประจัญหน้าศัตรูตนไหนอีกเลย
ต่างจากเทนชิงฮังที่ไม่รู้จักประมาณตนเองและเกือบไปพลีชีพทิ้ง เพราะดันซ่าไปฉะกับเซลล์


7. หยำฉารู้จักทำมาหากิน
ข้อนี้ในฉบับหนังสือการ์ตูนจะไม่มีกล่าวไว้ แต่มีการพูดถึงในฉบับอนิเมะตอนหนึ่ง
โดยแสดงให้เห็นว่าหยำฉาผันตัวไปเป็นนักกีฬาเบสบอล แทนที่จะจมปลักกับวังวนการต่อสู้ที่เขาไม่รุ่งแล้ว
ซึ่งข้อนี้ทำให้หยำฉาได้คะแนนนำตัวละครอื่นในเรื่องอย่างสิ้นเชิง
เพราะโกคูก็ใช้แต่สมบัติพ่อตา เบจิต้าก็เกาะเมียกินไปวันๆ เทนชิงฮังก็(น่าจะ)เป็นคนป่าล่าสัตว์กินไป ส่วนพิคโกโร่ช่างมัน