.....เมื่อวาน ไปเดินช็อปที่ พารากอนมาค่ะ ก็กะว่าจะไปดูเสื้อสูท เสื้อคลุม กับร้องเท้าผ้าใบน่ารัก ๆ เลยตั้งใจว่าจะไปดูรองเท้า Keds ซึ่งถ้าไป พารากอน มันจะอยู่ชั้น M ตอนแรกที่เข้าไป มันจะต้องผ่านไปทางเคาเตอร์เครื่องสำอางค์ เครื่องสำอางค์แรกเลย คือ M... และตรงกันข้ามคือ Estee l.... เพื่อนๆ ที่ได้ไป พารากอน ช็อปเครื่องสำอางค์คงทราบดีนะคะ
คือวันนั้นเราก็ใส่เสื้อผ้าธรรมดาคะ กางเกงผ้า สามส่วน หน้าไม่แต่ง เสื้อยืดธรรมดา กระเป๋าก็ 500 บาท (ตลาดนัด แถวบ้าน) คือ ไอ้กระเป๋าแพง ๆ ที่ขายเนี๋ย เดี๊ยนก็มีนะยะ วางอยู่ ที่ชั้นวางฉันก็จับดู รุ่นนี้ยังอยู่ มันยังไม่ Out เลย แต่วันนั้น แต่เราเป็นคนไม่ได้สนใจเรื่องแบบนี้อยู่แล้วอ๋ะ คือ แต่งอะไรฉันก็ออกจากบ้านได้ (แบบว่ามั่นใจย่ะ ......)
ต่อ...นะคะ ....จากนั้นก็เดินผ่านพวกเคาท์เตอร์ ทั้งหลาย ๆ พอดีวันนั้น อยากเปลี่ยนแป้ง กำลังจะเข้าไปหาแป้ง M... natural.... เพราะอยากจะลองดูสิว่า สมคำร่ำรือจริงหรือเปล่า ก็กะว่าจะโฉบ ๆไปดูหน่อย โอย.....แม่เจ้า....BA โคตรสวยเลยอ๋ะ...ชักมองดูตัวเอง .....เริ่มดีใจ เอาแล้วง่ะ ฉันอยากได้แบบนี้ ....เนียนนนนนนนนน อ๋ะ .....ไม่รอช้า ...เข้าไปเลย ...พอเข้าไป เหมือนตัวประหลาดดดดดดด ....ที่สุดของ สามโลก ทุกสายตาของ BA จับจ้องมาที่ฉัน มองด้วยสายตาอัน แสนจะเจ็บปวด แล้วฉันก็เข้าไปถามว่า คือพอดีอยากได้แป้งอ๋ะคะ ...แป้งพับของ MAC คนขายก็บอก คุณพี่อย่างนั้น คุณพี่อย่างนี้ ตอนแรกไม่สนใจเราเลย ปล่อยให้เรายืนถามเป็นตัวตลกอยู่หน้าเคาท์เตอร์คนเดียว จนเราก็ถามก่อน ตอนนั้นความรู้สึกคือ กับ ......คือ โกรธนะ จะออกจากร้านอยู่แล้วหล่ะ ไม่ซ้ง..ไม่ซื้อแล้ว...โว้ย.....แต่ก็เข้าไปดูจนได้ ....แต่สุดท้ายเราดัดหลังพวกนี้ไงว่า .....เราคนเดินห้างก็มีตังนะโวย.....ผละออกมาจากร้าน M เราเข้า E เลย เราก็คุย ๆ กับ BA E แป๊บเดียวบอกว่า ANR ของเราหมด อยากได้ขวดใหม่ คนขายรีบจัดหนักให้เราเลย จากนั้นเราก็ปล่อยเงินสด ๆ ออกมาจากกระเป๋า BA M...มองเป็นตาเดียว จากนั้น ฉันก็เดินสะบัดถุง....ออกจากร้านอย่างมั้นใจ ....5555 คิดในใจ แหมดูถูกกันดีนัก ดีแระให้ BA ข้ามได้ยอดไปเลย....
ปล. ปรกติเป็นคนซื้อ เครื่องสำอางค์เค้าท์เตอร์ เดอะมอลล์, central , zen มากกว่า วันนี้หลงมา พารากอน คิดว่าคงไม่เข็ด แต่คราวหน้า ฉันจัดเต็มมาแน่
.....
เคยไหม ไปซื้อเครื่องสำอางค์ที่ Paragon คนขายหรือพวก BA ทำเป็นไม่สนใจ คงคิดว่าเราไม่มีตังค์
คือวันนั้นเราก็ใส่เสื้อผ้าธรรมดาคะ กางเกงผ้า สามส่วน หน้าไม่แต่ง เสื้อยืดธรรมดา กระเป๋าก็ 500 บาท (ตลาดนัด แถวบ้าน) คือ ไอ้กระเป๋าแพง ๆ ที่ขายเนี๋ย เดี๊ยนก็มีนะยะ วางอยู่ ที่ชั้นวางฉันก็จับดู รุ่นนี้ยังอยู่ มันยังไม่ Out เลย แต่วันนั้น แต่เราเป็นคนไม่ได้สนใจเรื่องแบบนี้อยู่แล้วอ๋ะ คือ แต่งอะไรฉันก็ออกจากบ้านได้ (แบบว่ามั่นใจย่ะ ......)
ต่อ...นะคะ ....จากนั้นก็เดินผ่านพวกเคาท์เตอร์ ทั้งหลาย ๆ พอดีวันนั้น อยากเปลี่ยนแป้ง กำลังจะเข้าไปหาแป้ง M... natural.... เพราะอยากจะลองดูสิว่า สมคำร่ำรือจริงหรือเปล่า ก็กะว่าจะโฉบ ๆไปดูหน่อย โอย.....แม่เจ้า....BA โคตรสวยเลยอ๋ะ...ชักมองดูตัวเอง .....เริ่มดีใจ เอาแล้วง่ะ ฉันอยากได้แบบนี้ ....เนียนนนนนนนนน อ๋ะ .....ไม่รอช้า ...เข้าไปเลย ...พอเข้าไป เหมือนตัวประหลาดดดดดดด ....ที่สุดของ สามโลก ทุกสายตาของ BA จับจ้องมาที่ฉัน มองด้วยสายตาอัน แสนจะเจ็บปวด แล้วฉันก็เข้าไปถามว่า คือพอดีอยากได้แป้งอ๋ะคะ ...แป้งพับของ MAC คนขายก็บอก คุณพี่อย่างนั้น คุณพี่อย่างนี้ ตอนแรกไม่สนใจเราเลย ปล่อยให้เรายืนถามเป็นตัวตลกอยู่หน้าเคาท์เตอร์คนเดียว จนเราก็ถามก่อน ตอนนั้นความรู้สึกคือ กับ ......คือ โกรธนะ จะออกจากร้านอยู่แล้วหล่ะ ไม่ซ้ง..ไม่ซื้อแล้ว...โว้ย.....แต่ก็เข้าไปดูจนได้ ....แต่สุดท้ายเราดัดหลังพวกนี้ไงว่า .....เราคนเดินห้างก็มีตังนะโวย.....ผละออกมาจากร้าน M เราเข้า E เลย เราก็คุย ๆ กับ BA E แป๊บเดียวบอกว่า ANR ของเราหมด อยากได้ขวดใหม่ คนขายรีบจัดหนักให้เราเลย จากนั้นเราก็ปล่อยเงินสด ๆ ออกมาจากกระเป๋า BA M...มองเป็นตาเดียว จากนั้น ฉันก็เดินสะบัดถุง....ออกจากร้านอย่างมั้นใจ ....5555 คิดในใจ แหมดูถูกกันดีนัก ดีแระให้ BA ข้ามได้ยอดไปเลย....
ปล. ปรกติเป็นคนซื้อ เครื่องสำอางค์เค้าท์เตอร์ เดอะมอลล์, central , zen มากกว่า วันนี้หลงมา พารากอน คิดว่าคงไม่เข็ด แต่คราวหน้า ฉันจัดเต็มมาแน่
.....