เพลงลาวคำหอม

เป็นเพลงที่แต่งขึ้น
เพื่อร้องอวดกัน ในการเล่นสักวา
โดยจะแต่งขึ้นโดยอัตโนมัติ
และมีทำนองที่ไพเราะคมคาย
โดยไม่มีเพลงใดเป็นสมมุติฐาน

เพลงลาวคำหอม
เป็นเพลงที่ จ่าเผ่นผยองยิ่ง (โคม)
ซึ่งเรียกโดยทั่วไปว่า "จ่าโคม"
นักร้องและนักแต่งเพลงสักวามีชื่อผู้หนึ่ง
ในสมัยรัตนโกสินทร์ตอนต้น
แต่งขึ้นโดยอัตโนมัติ
ทั้งบทร้องและทำนองเพลง

เพลงลาวคำหอมนี้
แม้จะมีประโยคคล้ายและลีลาเป็นอัตรา ๒ ชั้นก็จริง
แต่ก็มีความยาวไล่เลี่ยกับเพลงอัตรา ๓ ชั้น บางเพลง
และมีทำนองไพเราะน่าฟังมาก
จนเป็นที่นิยมแพร่หลาย
ในวงการร้องส่งดนตรีโดยทั่วไป

เมื่อทำนองเพลงลาวคำหอม
ได้รับความนิยมในวงการดนตรีไทย มากขึ้น
คุณครู พระยาประสานดุริยศัพท์ (แปลก ประสานศัพท์)
จึงแต่งทำนองดนตรีขึ้น
สำหรับบรรเลงรับร้อง

โดยถอดจากทำนองร้อง
ของจ่าเผ่นผยองยิ่งอีกชั้นหนึ่ง
และก็ได้รับความนิยมแพร่หลาย
ในวงการดนตรีทุกชนิด
จนปัจจุบัน.



เพลง : ลาวคำหอม
ประพันธ์โดย พระยาประสานดุริยศัพท์


ยามเมื่อลม พัดหวน
ลมก็อวล แต่กลิ่นมณฑาทอง
ไม้ . . . เอย ไม้สุดสูง
อย่า . . . สู้ปอง
ไผเอย บ่ได้ต้อง
แต่ยิน นามดวงเอย

โอ้เจ้าดวง
เจ้าดวง ดอกโกมล
กลิ่นหอม เพิ่งผุดพ้น
พุ่มในสวน ดุสิตา
แข่งแข อยู่แต่ นภา
ฝูงภุมรา สุดปัญญาเรียมเอย

โอ้อกคิดถึง
คิดถึงคะนึงนอนวัน
นอนไห้ ใฝ่ฝัน
เห็นจันทร์แจ่มฟ้า

โอ้อกคิดถึง
คิดถึงคะนึงนอนวัน
นอนไห้ ใฝ่ฝัน
เห็นจันทร์แจ่มฟ้า

ทรงกลดสวยสดโสภา
แสงทองส่องหล้า
ขวัญตาเรียมเอย.


เชิญรับฟัง สุนทรียรส
จากเพลง ลาวคำหอม
ได้ ณ บัดนี้ ครับ.