จริงๆแล้วมันเห็นปัญหามหภาคครับ กรุงเทพยังมีที่ว่างตึกร้าง ห้องแถวร้างเต็มเมือง กลางเมืองด้วย พื้นที่ว่างเหลือแต่เป็นของคนอยู่ไม่กี่กลุ่ม ชนชั้นกลางต้องเป็นหนี้ครึ่งชีวิต อยู่ในสถานที่เล็กมาก ไม่ปลอดภัย วิวไม่ดี หรือไม่ก็ไกลมากต้องอยู่บนรถวันละสองชั่วโมงอย่างน้อย  ตกใจมากที่เห็นห้องที่เลขาไปซื้ออยู่ขนาด 24 ตรม. มันเล็กกว่าห้องโรงแรมอีก พอๆกับที่พักนักเรียนเลย แล้วก็ไม่ถูกด้วยเทียบกับค่าครองชีพหรือเงินเดือน

ผมกำลังเปลี่ยนจากบ้านของบริษัท ซึ่งเป็นคอนโดกลางเมืองติดรถไฟฟ้ากว่า 250 ตรม. เป็นเงินเพิ่มเพื่อเอาไปกู้ซื้อบ้านเองแบบมนุษย์เงินเดือนเราทั่วไป ทำการบ้านพอสมควรแล้วเห็นว่า ทางเลือกที่ดีในราคาที่รับได้มันน้อยมากๆ หนึ่ง กลางเมืองประมาณ 200 ตรม หรือไม่ก็เป็นตึกเก่ามากๆที่ไม่ได้เป็นสภาพดี

สอง กลางเมืองสภาพดีใหม่ สวยพอควร มีวิวปานกลาง ห้องเล็กมากๆเหมือนอยู่ฮ่องกง แล้ว developper ใช้วัสดุแย่มากๆ อย่ได้ไปดูห้องตัวอย่างเชียว

หมู่บ้าน สวย กว้าง วิวดี แต่มันเป็นไปไม่ได้เลยที่จะมีคุณภาพชีวิตที่ดี ถ้าต้องอยู่บนรถวันละสอง สาม ชม ทุกวัน