จะเป็นอย่างไรครับ ถ้าในสมัยสงครามเย็นเราเลือกอยู่ข้างประเทศเพื่อนบ้าน แทนการไปอยู่กับคนไกลอย่างอเมริกา

รู้ประวัติศาสตร์คร่าวๆมาว่า ในสมัยสงครามเย็น
ไทยเรายอมให้ทหารอเมริกามาตั้งฐานทัพ เพื่อบินไปฆ่าประเทศเพื่อนบ้านของเรา
อันได้แก่ลาว กัมพูชา เวียดนาม  ..... เรื่องนี้เพื่อนบ้านคงเกลียดเราไม่ใช่น้อย

ทำไมเราไม่เลือกอยู่กับคนใกล้ตัวอย่างประเทศเพื่อนบ้านล่ะครับ
ทำไมไม่เลือกอยู่กับลาว กัมพูชา เวียดนาม

ถ้าเราเลือกอยู่ข้างเพื่อนบ้านผลจะเป็นอย่างไรครับ
แก้ไขข้อความเมื่อ
สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 16
จขกท ถามอย่างนี้แสดงว่าไม่รู้ประวัติในตอนนั้นเลยจริงๆ ให้ไทยเลิกไปอยู่ฝ่ายอเมริกาแล้วไปอยู่กับฝ่ายเพื่อนบ้าน คุณเข้าใจผิดอย่างร้ายแรง สมัยก่อนปี 2518 ทั้งลาว เขมร เวียดนามใต้ ต่างเป็นมิตรที่ดีกับไทยและทั้ง3ประเทศก็เป็นลูกรักของอเมริกาทั้งสิ้น (อย่าไปฟังงานเขียนของนักศึกษายุคตุลามากเกินบางอย่างมันก็ไม่จริง)

หลังสงครามโลกครั้งที่สอง โลกเข้าสู่สงครามเย็นเต็มรูปแบบ อเมริกาหัวหอกฝ่ายโลกเสรีตั้งทฤษฎีโดมิโนขึ้นมา โดยบอกว่าหากเสียประเทศให้คอมมิวนิสต์ไป 1 ประเทศแล้ว ประเทศที่ 2 ที่ 3 ก็จะเสียตามประเทศที่ 1 ซึ่งในที่นี้หมายถึงเวียดนามใต้ โดยมี รัฐบาลราชอาณาจักรลาว รัฐบาลราชอาณาจักรไทย และรัฐบาลราชอาณาจักรกัมพูชา(ภายหลังกลายมาเป็นสาธารณรัฐเขมรในปี2513) ที่อยู่ฝ่ายโลกเสรีก็เชื่อในทฤษฎีนี้อย่างเอาเป็นเอาตาย จึงอนุญาตให้อเมริกาเข้ามาแทรกแซงในภูมิภาคนี้ได้ (ไทยไม่ได้อนุญาตเพียงประเทศเดียว แต่ที่เวียดนามก็อนุญาตให้มีฐานทัพอเมริกาด้วย)

ในยุคสงครามเย็น ประเทศไทยเราอยู่ฝ่ายโลกเสรีข้างเดียวกับอเมริกา ในขณะนั้นเพื่อนบ้านเรา ทั้งราชอาณาจักรลาว ราชอาณาจักรกัมพูชา สาธารณรัฐเวียดนาม(เวียดนามใต้) ต่างอยู่ฝ่ายอเมริกาเหมือนเราทั้งสิ้น  ศัตรูของไทยและประเทศเพื่อนเหล่านี้มีเหมือนกันนั่นคือ เกลียดและต้องกำจัดลัทธิคอมมิวนิสต์ออกไปจากภูมิภาคนี้ซะ ซึ่งได้แก่ พรรคปฏิวัติประชาชนลาว(ลาวซ้าย), พรรคคอมมิวนิสต์กัมพูชา (เขมรแดง), แนวร่วมปลดปล่อยแห่งชาติเวียดนามใต้ (เวียดกง)  ตัวอย่างอย่างเช่น

ราชอาณาจักรลาวในตอนนั้นปกครองโดยรัฐบาลฝ่ายขวาที่นิยมอเมริกา เขายินดีที่จะให้อเมริกามาถล่มระเบิดทำลายคอมมิวนิสต์ลาว รัฐบาลลาวขวาไม่สนใจหรอกว่า ระเบิดที่ทิ้งเป็นล้านตันจะทำให้คนตายมากน้อยแค่ไหน ขอแค่บดขยี้ขบวนการปะเทดลาวให้สิ้นซากก็พอ จะเห็นได้จากช่วงสงครามกลางเมืองลาว เวียงจันทร์ หลวงพระบาง และหัวเมืองริมโขง ไม่มีระเบิดของอเมริกามาถล่มเลยแม้แต่ลูกเดียว จะเดือดร้อนเฉพาะแขวงที่อยู่ตามชนบทที่เละเป็นโจ๊ก ถึงแม้นักการเมืองฝ่ายเป็นกลางของลาวจะต่อต้านเรื่องนี้แต่ก็ไม่อำนาจพอจะสั่งการ ต้องเออออตามฝ่ายขวาเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น (รัฐบาลลาวขวาเขาต้องการอย่างนั้นไทยไม่ได้ยัดเยียดเลย)

ส่วนราชอาณาจักรกัมพูชา เจ้านโรดมสีหนุก็มีนโยบายต่อต้านคอมมิวนิสต์ แต่ท่านต้องการให้กัมพูชาเป็นกลางไม่อยากให้อเมริกาเข้ามาแทรกแทรง ผลก็คือท่านถูกคณะทหารทำการปฏิวัติล้มสถาบันกษัตริย์ และเปลี่ยนชื่อประเทศเป็น สาธารณรัฐเขมร ปกครองโดยรัฐบาลทหารฝ่ายขวาที่กระหายสงครามที่นำโดย ประธานาธิบดีลอนนอล   ลอนนอล ยินดียินงามที่จะให้อเมริกาเข้ามาจัดการเขมรแดงอย่างมาก จึงอนุญาตให้อเมริกาส่งเครื่องบินมาทิ้งระเบิดนับล้านตัน ถล่มกัมพูชาราบเป็นน่ากลอง ซึ่งส่วนใหญ่เป็นชนบททางใต้และตะวันออกซึ่งถูกถล่มถี่ยิบที่สุด (เป็นความปรารถนาของรัฐบาลเขมรไทยไม่ได้ยัดเยียด)

ส่วนสาธารณรัฐเวียดนาม (เวียดนามใต้) รัฐบาลเขาทำการตกลงกับอเมริกากันเองว่าจะช่วยส่งที่ปรึกษาทางทหารมาช่วยเสริมกองทัพเวียดนามใต้ ไปๆมาๆ สถานการณ์ในเวียดนามใต้เริ่มรุนแรง อเมริกาจึงส่งทหารยกพลขึ้นบกซะเอง เพื่อจัดการพวกเวียดกงและเวียดมินห์และแฝงตัวตามชนบทของเวียดนามใต้ โดยให้กองทัพเวียดนามใต้จัดการเฉพาะในเขตเมืองเท่านั้น  เวียดนามใต้หวังไว้อย่างสูงว่าหากสถานการณ์เข้าขั้นวิกฤติ อเมริกาจะส่งเครื่องบินมาทิ้งระเบิดกดดัน โดยเฉพาะช่วงปี 2511 และ 2515 ที่ฮานอยและไฮฟองถูกถล่มจนเละ สิ่งนี้คือสิ่งที่เวียดนามใต้ต้องการ   แต่แล้วความหวังที่เวียดนามใต้เคยหวังว่าอเมริกาจะมาทิ้งระเบิดใส่เวียดนามเหนือก็ไม่เป็นผล เมื่อเวียดนามเหนือเข้าล้อมกรุงไซ่ง่อน รัฐบาลเวียดนามใต้หวังว่าอเมริกาจะไปบอมบ์เวียดนามเหนือเหมือนที่เคยทำเหมือนเมื่อก่อน แต่ผิดคาดอเมริกาได้ลอยแพเวียดนามใต้ไปซะแล้ว และปล่อยให้เวียดนามใต้สิ้นชาติในที่สุด (เป็นความปรารถนาของเวียดนามใต้ไม่ใช่ของไทย)

ถ้าหากทั้ง 3 ประเทศนี้ไม่ตกเป็นของคอมมิวนิสต์ ยังไงไทย ลาว เขมร เวียดนามใต้ ก็ยังเป็นพันธมิตรอยู่วันยังค่ำ

แต่ความซวยคือ รัฐบาลฝ่ายขวามิตรสหายของไทยทั้ง 3 ประเทศต่างล่มสลายในปี 2518 พร้อมกัน ปล่อยให้คอมมิวนิสต์ที่เป็นศัตรูยึดประเทศตัวเอง ผลเลยทำให้รัฐบาลใหม่ของประเทศนั้นที่เป็นคอมมิวนิสต์เลยไม่ชอบหน้าเราไปด้วย   ไทยเราก็เลยต้องเปลี่ยนสถานะพวกเขาจากที่เคยเป็นศัตรูเก่าก็ต้องเปลี่ยนมาเป็นมิตร(อย่างจำใจทั้งสองฝ่าย)

ยกตัวอย่างอย่างๆ ลาว(แดง)และเวียดนาม(แดง)เขาถือว่าเป็นพี่น้องที่เคยต่อสู้กันในป่า เพื่อขับไล่รัฐบาลฝ่ายขวาและพวกนิยมอเมริกาให้ออกไปจากประเทศ และชาติที่เคยทำให้(กลุ่มพวก)เขาต้องล้มตายไว้นอกจากอเมริกาแล้วก็มี ไทย นี่แหละ   ส่วนกัมพูชา นายกฮุนเซน เคยเป็นเขมรแดงเก่า ที่นำกองร้อยของตัวเองไปขับไล่อเมริกาแถวบริเวณปากนกแกวติดกับเวียดนามใต้ แต่ถูกอเมริกาซุ่มถล่มจนกองร้อยของฮุนเซนแตกกระเจิง เขาก็อาจจะเคืองไทยเรื่องนี้บ้างอยู่แหละ นอกเหนือจากประเด็นเรื่องชายแดน

แล้วถ้าถามว่า พันธมิตรของ 3 ประเทศที่เคยเป็นเพื่อนกับไทยอย่างกลมเกลียวเขาหายไปไหนแล้วล่ะ ก็ต้องตอบว่า กลุ่มพวกนี้เขาลี้ภัยไปอยู้ในประเทศโลกที่สามเรียบร้อยแล้ว
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่