'กรอบรูปนั้นยืนอยู่บนขาตั้งโปร่งบางราวกับผ้าลูกไม้ถัก'

ทั้งๆ ที่ลวดลายเกี่ยวพันกระสันรัดนั้น เกิดขึ้นจากเนื้อไม้ต่างสี
โอบไขว้กันไปมา และสิ่งมี่อยู่ในกรอบสี่เหลี่ยมผืนผ้านั้น
ยิ่งน่ามหัศจรรย์กว่า...
มันงดงามราวกับไม่ได้สร้างขึ้นจากมือมนุษย์...
ทุกเส้นหลากสี ทุกสีที่มีเงาเลื่อมพรายประกอบกัน
เป็นทุ่งดอกไม้นับร้อยนับพันดอกดารดาษอยู่ในหุบเขา
ทุกดอกทอดกิ่งก้านไหวอยู่ในสายลมอ่อน...
สายลมที่โลมลูบทุกกลีบบาง แล้วหอบเอากลีบบางบางกลีบ
หมุนคว้างอยู่กลางฟ้าใสโปร่งอย่างท้องฟ้าฤดูร้อน …

แค่งานชิ้นนี้ชิ้นเดียว เธอก็สามารถไถ่ถอน
"บ้านรอยดอกไม้" กลับคืนมา!

(รูปเก่ามาเล่าใหม่ อิอิอิ)

นวนิยายเข้มข้นของคนสองคนที่มีความรักอยู่เต็มหัวใจ
แต่กลับแสดงออกในสิ่งที่ตรงกันข้าม เพราะความเข้าใจผิด

ปาฏลี...หญิงสาวที่เติบโตขึ้นมาท่ามกลางความรักของบุคคลอันเป็นที่รัก...
ปรก ปวิต กรองผกา และกูหมู่ ณ บ้านร้อยดอกไม้

กอบบุญ...นักธุรกิจหนุ่มที่ทำให้เธอรู้สึกร้อนวูบวาบเมื่อถูกมอง
และเขายังทักเธอเหมือนรู้จักมานาน ขณะที่เธอจำไม่ได้ว่าเคยพบเขาเมื่อไร

เหตุการณ์ยิ่งเลวร้ายไปกว่านั้นเมื่อพ่อของกอบบุญต้องการครอบครอง “บ้านร้อยดอกไม้”
บริษัทฯ ที่พี่ชายและพี่สะใภ้เธอร่วมกันสร้างขึ้นมาก็เริ่มประสบปัญหา พ่อของเธอก็ยังมาล้มป่วย

และในช่วงเวลาที่ปัญหารุมเร้า มิตรภาพดีๆ ในโลกออนไลน์กลับเกิดขึ้นกับเธอ
ฟลอร่า เป็นกำลังใจ ซ้ำยังช่วยให้คำแนะนำต่างๆ
เธออยากรู้จักฟลอร่ามากกว่านี้ แต่ไม่ว่าจะสืบหาก็เหมือนจะมืดมนไปซะหมด

ฟลอร่าเป็นใคร... และเธอจะสามารถฝ่าฟันอุปสรรคที่ถาโถมเข้ามาได้หรือไม่
แล้วปัญหาหัวใจที่คอยทรยศต่อเธอจะได้รับบทลงโทษอย่างไร?