กราดยิง คือยิงไม่เลือก ไม่มีจุดประสงค์ที่แน่นอนว่าจะทำร้ายใครคนใดคนหนึ่ง แต่ยิงกราดไปเพียงเพื่อสนองความอคติของตนเอง
เหตุการณ์แบบนี้มันพูดยากนะว่าต้องทำแบบไหน หากเราได้ยินแต่เสียงโดยที่ยังไม่เห็นว่าใครเป็นคนยิง(ในที่ผู้คนหนาแน่น)
แน่นอนว่าสัญชาติญาณของคนเราจะต้องก้มหรือหมอบ แต่ใครจะรู้ล่ะว่าทันทีที่เสียงปืนดังขึ้น กระสุนฯพวกนั้นไม่ได้พุ่งมาที่ตัวเรา(อันนี้เรียกว่าซวย)
แต่ถ้าหากว่าคนที่ก่อเหตุยิงอยู่ในวิสัยของสายตาเรา แน่นอนว่าเราย่อมรู้ตัวก่อนและเตรียมตัวได้ก่อน (หากมีสติดีพอ) และเราอาจจะทำอะไรบางอย่าง
เพื่อช่วยเหลือตัวเองหรือคนอื่นๆได้ด้วย อย่างเช่น การตะโกนเสียงดังเพื่อเตือนคนอื่น หรือการหาที่กำบังสำหรับตัวเอง เป็นต้น

เหตุการณ์ที่มีคนเสียชีวิตหลายสิบคนในต่างประเทศ ทุกเหตุการณ์เป็นแบบกระทันหันและไม่ทันตั้งตัว ความสูญเ้สียเลยมาก
เพราะคนร้ายซ่อน/พกอาวุธในที่ลับตาแล้วค่อยทำการก่อเหตุ ซึ่งเป็นเรื่องยากมากในการป้องกันตัวเองของเหยื่อครับ

ดังนั้นหากได้ยินเสียงปืนในลักษณะที่ใกล้ตัวมาก อย่ามัวแต่ก้มแล้ววิ่งไม่ดูสถานการณ์ (เพราะบางทีอาจจะวิ่งไปชนกับมือปืนก็ได้)
ให้มีสติแล้วมองไปรอบๆ เพื่อประมวลสถานการณ์เฉพาะหน้าแล้วค่อยคิดว่าวิธีหลบหนีให้พ้นจากสถานที่นั้นในเวลาอันรวดเร็วครับ