มีอยู่วันหนึ่งเราไปเที่ยวกับเพื่อน ขากลับก็ไปขึ้นรถตู้ที่อนุสาวรีย์กัน ช่วงเย็นๆ
วันนั้นฝนตกหนักมาก เรากับเพื่อนก็เอาร่มออกมากาง
เราเดินกางร่มคนเดียว เดินรั้งท้ายของกลุ่มเพื่อน
ขณะที่เดิน เห็นผู้ชายคนหนึ่ง สะพานกีต้าร์เดินตากฝนอยู่ใกล้ๆ ตัวเขาเริ่มเปียกนิดๆ
ตอนนั้นยังไม่เห็นหน้านะ แต่รู้ว่าเขากำลังเปียกฝน เราก็เลยสะกิดเขาเบาๆ แล้วเรียกให้มาเข้าร่มด้วยกัน
พอเขาหันหน้ามาเท่านั้นแหละ..........หล่อมาก น่ารักเป็นบ้าเลย แบบพระเอกในนิยายยังไงยังงั้น.....
แล้วเขาก็มาหลบฝนในร่มคันเดียวกับเรา อ๊าาาาากกกกก เขิล ^/////^
แต่ช่วงเวลาแห่งความสุขช่างสั้นนัก เราต้องแยกทางกันเพราะเราต้องลงสะพานลอยเพื่อไปขึ้นรถกลับ แต่ผู้ชายคนนั้นต้องแยกไปอีกทาง
แล้วเขาก็จากไปพร้อมกับคำว่า "ขอบคุณครับ" โอ๊ยยยยย (ชั้นล่ะอยากจะเดินกางร่มไปแบบนี้กับผู้ชายคนนั้นานๆ)
พอเขาเดินจากไปเพื่อนก็รีบจู่เข้ามาแบบว่า เฮ้ยย อะไรยังไง เดินข้างหลังคนเดียวเผลอแปปเดียว หันไปอีกที มีผู้ชายมาได้ไง
เราก็ได้แต่ยิ้ม ๆ ๆ และก็เขิลลลลล กรี๊ดดๆ  ๆ ๆ ๆ อยากเจอเขาอีกสักครั้งจัง ^_^
.......มันช่างเหมือนในนิยาย ไม่คิดว่าจะเจอเรื่องแบบนี้ ปลื้มค่ะบอกเลย.........