เป็นเรื่องราวที่เกิดขึ้นเมื่อวานนี้ (วันศุกร์) ค่ะ เราเดินทางไปทำงานโดยนั่งรถเมล์มาลงแถวกระทรวงกลาโหม เพื่อต่อรถอีกคันในช่วงเช้าค่ะ พอลงรถมาฝนตกหนัก บริเวณนั้นไม่มีที่กำบังฝนเลยค่ะ ตัวเราลืมพกร่มมาก็เลยต้องยืนตากฝน สักพักผู้ชายคนนี้ที่เราเห็นเดินถือร่มคุยโทรศัพท์ตั้งแต่แรกก็เดินเข้ามาถามว่ากางร่มไหมครับ พร้อมกับยื่นร่มของเขามา เราก็เลยบอกไปว่าไม่เป็นไรค่ะ เพราะในตอนนั้นเราก็เปียกฝนมากแล้ว

เขาก็บอกว่ากางร่มเถอะครับเดี๋ยวเปียกฝน แล้วก็ยืนถือร่มให้ ยืนรอรถสักพักเราเกรงใจก็เลยบอกเขาให้เอาร่มกลับไปเถอะ เรายืนรอรถเองได้ เขาก็บอกว่าไม่เป็นไร ตัวเขาบ้านอยู่ใกล้ๆนี้เอง สักพักมีโทรศัพท์ของเขาเข้ามา พอวางสายสักครู่ เขาบอกว่าตัวเขาต้องรีบกลับห้อง ให้เราเอาร่มเขาไว้ใช้ก่อน เราก็ปฏิเสธบอกให้เขาเอาร่มกลับไปด้วย เขาบอกไม่เป็นไรให้กันฝนไว้ เจอกันเมื่อไหร่ค่อยเอาร่มมาคืน แล้วตัวเขาก็เดินตากฝนกลับไป

เราเลยมาตั้งกระทู้เพื่อขอบคุณในความมีน้ำใจของ (พี่/น้อง) ผู้ชายคนนี้ ที่กางร่มให้และไว้ใจให้เอาร่มไปใช้ ทั้งๆที่ไม่เคยรู้จักกัน เมื่อวานพอไปถึงบริษัท เราเอาร่มของเขามาตากไล่น้ำ เลยเห็นว่าเป็นร่มเซเว่นที่ใช้แสตมป์แลก

ถึงไม่รู้ว่าจะได้เจอกันอีกครั้งเมื่อไร เพราะไม่มีข้อมูลอะไรที่จะสามารถติดต่อได้ แต่ก็หวังว่าจะได้เจอเพื่อเอาร่มส่งคืนเจ้าของในเร็ววันนะคะ