เมื่อคืนตอนที่ดูไม่รู้ว่าใครคิดเหมือนเราไหมแต่รู้สึกซึ้งมากกกกกก
ตอนที่พีทจะฆ่าตัวตาย พี่นัท(อ้น สราวุฒิ)เล่นได้ซึ้งอ่ะ รู้สึกประมาณว่าผู้ชายคนนี้รักผู้หญิงคนนี้จริงๆ

แต่แอบรู้สึกนิดนึงตอนที่ญาณินถอนตะปูออกจากแม่ของติณแล้วให้คุณหลวงเป็นคนดึงตะปูออกนั่นน่ะ แอบสงสัยว่าปกตินอกจากญาณินไม่มีใครเห็นคุณหลวงไม่ใช่หร๋อ ฉากนั้นเหมือนเห็นกันหมดทุกคนเลยรวมทั้งคุณทนายด้วย

แต่สนุกจังสมที่รอคอยค่ะ ถึงจะดัดแปลงบางอย่างจากนิยายแต่ก็ทำออกมาได้สนุกมาก ดูแล้วไม่เครียดดีค่ะ
ขอบคุณชลรัมพีที่หยิบนิยายห้าเรื่องนี้มาทำให้ได้ดู