กระทู้นี้คงเป็นส่งท้ายเกี่ยวกับต้นรักริมรั้วที่จบลงไปแล้วของเรา หลังจากที่ดูไปบ่นไปตลอดทั้งเรื่อง
ต้นรักริมรั้วเป็นนิยายที่สนุกมาก พอได้อ่านถึงได้รู้ว่ามันสนุกมาก แต่น่าเสียดายที่พอมาทำเป็นละครความสนุกของมันกับลดน้อยถอยลงจนเกินครึ่งเพราะ
ความไม่สมเหตุสมผลของบทโทรทัศน์
องค์ประกอบของละครเรื่องนี้ ไม่ว่าจะเป็นพระนางที่เคมีเข้ากันมาก การแสดงของทั้งคู่ การแสดงของนักแสดงทุกท่านในเรื่อง โดยเฉพาะตัวหมากที่ถ่ายทอดตัวกบออกมาได้อย่างดีเยี่ยม ส่วนคิมบทของบัวนั้นดูงี่เง่ามากในสายตาคนดู ทั้งที่นิยายไม่ใช่แบบนี้ แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นเราไม่ขอโทษนักแสดงเลย เราได้เห็นแล้วว่าฝีมือของนักแสดงทั้งหมดแสดงได้ดีขนาดไหน
สิ่งที่ผิดเพี้ยนไปและทำให้ละครที่ควรจะน่ารักและทำให้คนดูมีความสุขกลายมาเป็นละครไร้เหตุผลปนดราม่า คือการตีความของผู้เขียนบทที่ตีความไปคนละประเด็น จับหลายสิ่งมายำรวมกันจนดูเลอะเทอะ
ผู้เขียนบทเรื่องนี้สอบตกในเรื่องการตีความ สิ่งที่ดีๆในนิยายกลับไม่ยอมนำมาใช้ แต่เลือกที่จะใส่บทอื่นที่ดูแย่เข้ามาแทน
ที่เห็นได้ชัดๆ 2 ฉากใหญ่ๆของเรื่อง ฉากที่ทะเลหัวหิน แทนที่จะคงตามนิยายที่ดูสมเหตุสมผลมากกว่า แต่กลับเลือกนำฉากที่ดูเฉิ่มเชยและไร้เหตุผลมาใส่แทน โดยการใช้ยานอนหลับเพื่อให้คนเข้าใจนางเอกผิด
อีกฉากที่คนดูแทบปารีโมตทิ้งคือฉากยาแก้ไอที่ดูงี่เง่ามากจนเกินรับได้ ยังนึกสงสัยอะไรทำให้คนเขียนบทเปลี่ยนจากพรีเซนเตอร์โฆษณานาฬิกาสุดหรู ไปเป็นยาแก้ไอ นี่ยังไม่นับรวมฉากยิบย่อยอีกอีกหลายๆฉากในเรื่อง
ในนิยายผู้ประพันธ์ใส่รายละเอียดในเรื่องของความสำพันธ์ระหว่างกบและบัวมาให้เรารู้สึกผูกพันกับทั้งคู่ แต่ละครกลับหาไม่พบ อะไรทำให้บทไม่ยอมปูพื้นความรักความผูกพันที่บัวและกบมีต่อกันจนทำให้ตัวละครบัวมันแบนเรียบไร้มิติ ตั้งแต่ดูมาไม่เห็นตอนไหนที่บัวแสดงความรู้สึกดีๆกับกบ ไม่มีความฟินกระจายที่ควรมีจนกระทั่งตอนสุดท้าย
เราเสียดายมาก ตอนจบของเรื่องแสดงให้เห็นแล้วว่าหากดำเนินเรื่องมาเช่นที่นิยายถ่ายทอดไว้ เราจะฟินจะอินกับพระนางมาก แต่เพราะถูกบั่นทอนมาโดยตลอดทั้งเรื่อง ทำให้ความอินความฟินกับทั้งคู่หายไปเยอะ ทั้งที่ทั้งคู่แสดงได้ดีขนาดนั้น
บททำร้ายบัวมาตลอดทั้งเรื่อง ทำให้คนที่ควรจะรักบัวกลับรู้สึกรำคาญ บททำให้บัวดูเป็นคนเห็นแก่ตัว ในขณะที่กบก็ดูทุ่มเทกับบัวมาก ยิ่งคนดูสงสารกบมากเท่าไหร่ คนดูก็ยิ่งไม่ชอบบัวมากเท่านั้น เรามองว่ามันไม่ยุติธรรมกับบัวเลย
แต่จะโทษใครเล่า ในเมื่อทั้งเรื่องไม่มีตอนไหนที่บ่งบอกเลยว่าบัวห่วงใยผูกพันและรู้สึกดีกับกบเหมือนที่กบรู้สึกด้วย
ส่วนที่ขอชมและผู้เขียนบททำได้ดี คือในสามตอนแรกของเรื่อง รวมทั้งในเรื่องของครอบครัวประภพและดารินทร์ ตรงนั้นเราให้ผ่าน
ที่ติทั้งหมดนี้ก็เพื่อก่อ ถึงเวลาหรือยังที่ผู้มีส่วนเกี่ยวข้องจะให้ความสนใจกับบทโทรทัศน์ให้มากกว่านี้ เลิกทำร้ายความรู้สึกคนดูละคร เลิกทำร้ายความรู้สึกคนอ่านนิยายและใส่ใจกับบทโทรทัศน์ให้มากขึ้นเสียที
อย่าสักแต่ว่าใช้คู่จิ้นมาเรียกเรตติ้ง เพราะเรื่องนี้แสดงให้เห็นแล้วว่าต่อให้เป็นคู่จิ้นแต่บทห่วยก็ไร้ความฟินได้
กระทู้ส่งท้ายต้นรักริมรั้ว...บทโทรทัศน์นั้นสำคัญไฉน
กระทู้นี้คงเป็นส่งท้ายเกี่ยวกับต้นรักริมรั้วที่จบลงไปแล้วของเรา หลังจากที่ดูไปบ่นไปตลอดทั้งเรื่อง
ต้นรักริมรั้วเป็นนิยายที่สนุกมาก พอได้อ่านถึงได้รู้ว่ามันสนุกมาก แต่น่าเสียดายที่พอมาทำเป็นละครความสนุกของมันกับลดน้อยถอยลงจนเกินครึ่งเพราะ ความไม่สมเหตุสมผลของบทโทรทัศน์
องค์ประกอบของละครเรื่องนี้ ไม่ว่าจะเป็นพระนางที่เคมีเข้ากันมาก การแสดงของทั้งคู่ การแสดงของนักแสดงทุกท่านในเรื่อง โดยเฉพาะตัวหมากที่ถ่ายทอดตัวกบออกมาได้อย่างดีเยี่ยม ส่วนคิมบทของบัวนั้นดูงี่เง่ามากในสายตาคนดู ทั้งที่นิยายไม่ใช่แบบนี้ แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นเราไม่ขอโทษนักแสดงเลย เราได้เห็นแล้วว่าฝีมือของนักแสดงทั้งหมดแสดงได้ดีขนาดไหน
สิ่งที่ผิดเพี้ยนไปและทำให้ละครที่ควรจะน่ารักและทำให้คนดูมีความสุขกลายมาเป็นละครไร้เหตุผลปนดราม่า คือการตีความของผู้เขียนบทที่ตีความไปคนละประเด็น จับหลายสิ่งมายำรวมกันจนดูเลอะเทอะ
ผู้เขียนบทเรื่องนี้สอบตกในเรื่องการตีความ สิ่งที่ดีๆในนิยายกลับไม่ยอมนำมาใช้ แต่เลือกที่จะใส่บทอื่นที่ดูแย่เข้ามาแทน
ที่เห็นได้ชัดๆ 2 ฉากใหญ่ๆของเรื่อง ฉากที่ทะเลหัวหิน แทนที่จะคงตามนิยายที่ดูสมเหตุสมผลมากกว่า แต่กลับเลือกนำฉากที่ดูเฉิ่มเชยและไร้เหตุผลมาใส่แทน โดยการใช้ยานอนหลับเพื่อให้คนเข้าใจนางเอกผิด
อีกฉากที่คนดูแทบปารีโมตทิ้งคือฉากยาแก้ไอที่ดูงี่เง่ามากจนเกินรับได้ ยังนึกสงสัยอะไรทำให้คนเขียนบทเปลี่ยนจากพรีเซนเตอร์โฆษณานาฬิกาสุดหรู ไปเป็นยาแก้ไอ นี่ยังไม่นับรวมฉากยิบย่อยอีกอีกหลายๆฉากในเรื่อง
ในนิยายผู้ประพันธ์ใส่รายละเอียดในเรื่องของความสำพันธ์ระหว่างกบและบัวมาให้เรารู้สึกผูกพันกับทั้งคู่ แต่ละครกลับหาไม่พบ อะไรทำให้บทไม่ยอมปูพื้นความรักความผูกพันที่บัวและกบมีต่อกันจนทำให้ตัวละครบัวมันแบนเรียบไร้มิติ ตั้งแต่ดูมาไม่เห็นตอนไหนที่บัวแสดงความรู้สึกดีๆกับกบ ไม่มีความฟินกระจายที่ควรมีจนกระทั่งตอนสุดท้าย
เราเสียดายมาก ตอนจบของเรื่องแสดงให้เห็นแล้วว่าหากดำเนินเรื่องมาเช่นที่นิยายถ่ายทอดไว้ เราจะฟินจะอินกับพระนางมาก แต่เพราะถูกบั่นทอนมาโดยตลอดทั้งเรื่อง ทำให้ความอินความฟินกับทั้งคู่หายไปเยอะ ทั้งที่ทั้งคู่แสดงได้ดีขนาดนั้น
บททำร้ายบัวมาตลอดทั้งเรื่อง ทำให้คนที่ควรจะรักบัวกลับรู้สึกรำคาญ บททำให้บัวดูเป็นคนเห็นแก่ตัว ในขณะที่กบก็ดูทุ่มเทกับบัวมาก ยิ่งคนดูสงสารกบมากเท่าไหร่ คนดูก็ยิ่งไม่ชอบบัวมากเท่านั้น เรามองว่ามันไม่ยุติธรรมกับบัวเลย
แต่จะโทษใครเล่า ในเมื่อทั้งเรื่องไม่มีตอนไหนที่บ่งบอกเลยว่าบัวห่วงใยผูกพันและรู้สึกดีกับกบเหมือนที่กบรู้สึกด้วย
ส่วนที่ขอชมและผู้เขียนบททำได้ดี คือในสามตอนแรกของเรื่อง รวมทั้งในเรื่องของครอบครัวประภพและดารินทร์ ตรงนั้นเราให้ผ่าน
ที่ติทั้งหมดนี้ก็เพื่อก่อ ถึงเวลาหรือยังที่ผู้มีส่วนเกี่ยวข้องจะให้ความสนใจกับบทโทรทัศน์ให้มากกว่านี้ เลิกทำร้ายความรู้สึกคนดูละคร เลิกทำร้ายความรู้สึกคนอ่านนิยายและใส่ใจกับบทโทรทัศน์ให้มากขึ้นเสียที
อย่าสักแต่ว่าใช้คู่จิ้นมาเรียกเรตติ้ง เพราะเรื่องนี้แสดงให้เห็นแล้วว่าต่อให้เป็นคู่จิ้นแต่บทห่วยก็ไร้ความฟินได้