สวัสดีค่ะเราไม่รู้จะไประบายกับใครอีกแล้วรู้สึกอึดอัดมาก ๆ

เลยอยากได้กำลังใจจากเพื่อนๆค่ะ...

เราชื่อลูกหว้า อายุ 25 ปีค่ะ ขายของทางเน็ตอยู่กับบ้าน ว่างก็เล่นเกม เล่นแชทไลน์ไปเรื่อย จนวันนึงเราเจอผู้ชายคนนึงค่ะ คุยด้วยถูกคอมาก
เค้าชื่อพี่ อ.ค่ะ อายุมากกว่าเรา5ปี ทำงานบริษัท เราก็ชอบคุยกับเค้าเพราะเค้าคุยสนุกมากๆ คุยอยู่ประมาณเดือนกว่าก็นัดมาทานข้าวกัน
พี่ อ. เป็นผู้ชายอ้วนค่ะ เราเห็นครั้งแรกก็รู้สึกแบบ เอ้ย อ้วนจัง แต่ไม่เป็นไรหรอกอีหว้า อ้วนพอกันเรยคริๆ (เราหนัก60สูง160ค่ะกลมๆ 55)
ด้วยความที่เราคิดของเราเอาเองว่าผู้ชายอ้วนไม่หล่อคงไม่มีพิษสงจะคบจะหาคงไม่มีอะไรหรอกแล้วอีกอย่าง พี่ อ. ก็ยังโสดซะด้วยสิ
เราเองก็รู้สึกดีกับพี่ อ. อยู่ไม่น้อย เพราะคารมล้วนๆเลยค่ะ พี่ อ. แกจัดเต็มมากกกกกก เอาใจเราดีทู๊กอย่าง อยากหม่ำไร จัดให้

ด้วยความที่เราอ้วนกันทั้งคู่ เราสองคนจึงชอบทานบุฟเฟ่ต์เป็นที่สุด จะชาบูชิ โออิชิ รึอะไรก้ตามแต่นะคะ ถึงไหนถึงกันโม้ดดด
มีบางครั้งที่เราชวนพี่ อ. ไปหม่ำข้าวกับเพื่อนเราด้วย เพราะโปรมา 4 จ่าย 3 รึ มา3จ่าย2 ก็ขนกันไป คริๆ อิ่มอร่อย ในราคาถูกลง
พี่ อ. ดูจะมีความสุขกับการกินพอๆกับเรา (ไม่ผอมซักทีกินกันจนกลม) ในตอนนั้น เรายังไม่ได้เปงแฟนกับพี่  อ. หรอกนะคะ
เป็นแค่พี่น้องที่สนิทกันมากมาย มากจนเรามโนไปแระ ว่าอนาคตคนนี้แหละใช่เรยจ้าาาาา

ทุกอย่างดูมีความสุขไปหมด ทุกอย่างเพอเฟคไปหมด เพื่อนเราก้เข้ากับว่าที่ปั๋ว เอ้ย ว่าที่แฟนได้ดีมาก
ทุกคนต่างสนับสนุนไม่ว่าจะเป็นอินุ่นที่เชียร์ว่าปล้ำเลยแก ไม่อดตายแน่นอนเลี้ยงกระจายขนาดนี้
ส่วนอิหนิง บอกใจเย็น ดูๆกันไป ใจเย็น ๆเดี๋ยวจะหาว่าเจ๊ไม่เตือน

เรา: ทำไมล่ะหนิง เค้าไม่ดีตรงไหนฟะ
หนิง: กุจะไปรู้หรอ กุไม่ได้คุยกะมันทุกวันนิอิหอย แต่กุสัมผัสได้ถึงพลังงานบางอย่าง (ทำไม้ทำมือเหมือนริวจิตสัมผัส)
นุ่น: แหม หาผัวให้ได้ก่อนอิหนิงละค่อยไปสัมผัสว่าที่ปั๋วคนอื่น...คบๆไปเหอะ กุจะได้กินฟรีบ่อยๆ
หนิง:เออ อันหลังกุเหนด้วยมากๆ
เรา:อิดรวกสองตัวนี่

และเรา3นางก็หัวเราะเฮฮาตามประสาสาวขี้เม้าท์ และ ชอบกิน(ฟรี)

คุยกะพี่ อ. เข้าเดือนที่ 5 พี่ อ.ก็เอ่ยคำถามเด็ดออกมาระหว่างจกบุฟเฟ่ต์hotpotในเย็นย่ำค่ำมืดของวันที่รถติดวินาศสันตะโร
และเราก้หลบรถติดมาโซ้ยข้าวในวันนั้น

พี่ อ. : น้องลูกหว้า เป็นแฟนกันนะคะ
ลูกหว้า : ห๊ะ....(บอกเลยว่าอิชั้นช็อคและดีใจจนทำตะเกียบหลุดมือ55555)
พี่ อ. : โอเคปะคะ ไม่โอเคพี่ไม่จ่ายตังค่าข้าวนะ
ลูกหว้า : อะ..โอเคก็ได้ โหไรอะ อย่าขู่เรื่องกินดิ

แล้วคืนนั้น เราก็เป็นแฟนกันค่ะ เราจำได้แม่นยำ วันที่ 15 กันยายน ปีที่ผ่านนี่เอง