ผมเป็นวิศวกรนะครับ ด้วยอาชีพก็ต้องแอ๊บแมนธรรมดา เพื่อนตุ๊ดมีไม่กี่คนไม่สนิท  (ผมก็ไม่ค่อยแสดงออก) และก็มีแต่สมัย มอปลาย ส่วนใหญ่เอกทางภาษาเลยไม่สนิทแล้ว   เรื่องมีอยู่ว่า
        
    เรื่องมีอยู่ว่าผมรักพี่คนหนึ่งเป็นไบ เราเรียนเอกเดียวกันคบกานมานานนะครับตั้งแต่ผมเรียนปี 1 เลยเพราะว่าเขาเป็นพี่รหัสครับ พี่เขาอยู่ปีสองและเราก็อยู่ด้วยกันด้วยเหตุผลที่ว่า Roommate พี่เขาเรียนไม่ไหว ซิวไปที่อื่น, ตอนนั้นผมอยู่หอในย้ายมาอยู่กับพี่เขาสนิทกันพอสมควร และพี่เขาบอกตรงๆๆว่า อยู่คนเดียวคงไม่ไหว   ผมก็ย้ายมาอยู่ด้วยกัน ก็ไม่ได้คิดไรนะ อยู่กันแบบ ชิวๆๆสุดๆๆ -เหล้า แต่ร้านเหล้าสมัยนั้นนานไปที มีแต่ร้านยาดองนี้แหลาะ ไปกันบ่อย  

จริงๆๆกว่าจะคบแบบจริงๆๆก็เกือบปีสาม มีไรกันครั้งแรกตอนปีสามเลยครับ ติดเรดนิดนะ ผมกินเหล้าเมามากๆๆๆ เราก็เลยเผลอมีรายกัน แต่เขาก็คงรู้สึกผิดมั้งไม่พูดกะผมมา เกือบอาทิตย์ แต่ผมก็เฉยๆๆนะครับ หลังจากนั้นเขาก็ขอผมคบแบบจริงจัง ผมก็นิสัยผู้ชายอะนะ ไม่ได้คุยรายมากก็อยู่กันแบบเดิม  แต่ก็ไม่หวานอะไร เหมือนพี่คนหนึ่งมากกว่า แต่เขาก็หวงผมบ้างอะเวลาสนิทกัยไครมากๆๆๆ

ผมรักเขามากครับ อยู่จนเรียนจบเราซื้อคอนโด พี่เขาซื้อผ่อนช่วยกันเป็นชื่อผม ค้าบตอนนั้นก็แค่ห้าแสนเองนะ เราก็อยู่ด้วยกันปรึกษา ช่วงเวลาที่ดีมาก แต่สุดท้ายไปมี แฟนเป็นผู้หญิง ตอนนั่นพี่คุยโทรศัพท์ ก้อยนะแฟนพี่เขาคุยกันแทบทุกวันไอ้ผมก็เฉยๆๆเพราะว่า มันคงคุยตามประสา และไม่เคยคิดว่าเขาจะเรา จนสุดท้ายแค่ สี่ห้าเองนะพี่เขาก็จะแต่งงานบอกผม โลกพังเลยค้าบ แต่ก่อนวันแต่งงานเขา เขาก็พาผมเที่ยวนะที่ที่ผมอยากไป ยังไงก็ยังเสียใจมากครับแทบทำงานไม่ได้ คอนโด พี่เขาก็ยังผ่อนช่วยผมทุกเดือนนะ เขาบอกว่าที่นี้มีแต่ความรัก เขาก็บบอกลาเราจากกันด้วยดี ผมก็ปรึกษาเขาตลอดเวลามีปัญหา มันก็โทรหาผมทุกวันนะ จนหลังผมไม่อยากรับสาย มันก็หายไปพักหนึ่ง
  
         จนผมพบรักครั้งใหม่ นะครับ ก็เป็นล่ามญี่ปุ่นน่ารักมาก นิสัยดีมาก เขาก็สาวนิดหน่อยนะ ผิวขาว ตัวเล็กผมเองแระ เข้าไปจีบอะครับ แต่ก็บอกนะ จีบโครตยากน้องเขาบ้านรวยนะ นิสัยโครตดี ใช้ความจิงจัยจีบอยู่ สามสี่เดือนก็ตกลงเป็นแฟนกัน ช่วงนั้นแฟนเก่าโทรหาบ้าง แต่นานครั้งผมก็ไม่ค่อยอยากจะรับสาย เล่าแฟนปัจจุบันดีกว่า ชื่อ โซ่ย ( ถาษาจีน ลูกชายคนเล็กอะ ) ผมก็อีสานแท้ๆๆเนาะ น้องเขาแมร่งได้ใจผมมาก ทำเค๊ก ขนม เก็บห้อง ดูแลผมดีมาก จนสุดท้ายย้ายมาอยู่คนโดผม อะผมก็เก็บตังค์ไม่ค่อยได้ ATM ผมให้น้องเขาเลย เขาโอนให้ที่บ้านผม จ่ายค่าผ่อนคอนโด ผ่อนรถ จัดสรร อาหาร อารมผมอะก็อยากดูแลเขาไปจนตายนะ ผมได้ตังค์ไปทำงานวันละ 200 อะค้าบต้องเหลือด้วยอย่างน้อยวันละ 20 หยอดกระปุกหมูของเรา ปีหลังผมมีตังค์เก็บเลิกบุหรี่ เพราะเขาเลย เขาก็คงเหมือนกันหวังกับผมมาก จะสองปีแล้วคับที่คบกัน
แต่มีข้อเสียอย่าง ขี้หึงแบบน่ากลัวมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ( แต่ก็ยังดีหึงเฉพาะอยู่กันสองคน ผมก็เข้าใจนะน้องเขานิสัยผู้หญิงนิด ละเอียดมาก จับผิดตลอด, น้อยใจบ่อยมาก ผมง้อทุกวัน)
  
    หลังจากมีลูกชาย แฟนเก่าผมทะเลาะกับเมียทุกวัน ผมขี้เกียจจะให้คำปรึกษา สุดท้ายเขาบอกว่าแยกกับเมียแล้ว แต่ยังไม่หย่า ก็มารอผมหน้าคอนโด ผมก็กลัวแฟนผมว่า บอกว่าพี่หรัสมาหาชวนกินเบียร์  แต่แฟนผมสังเกตพิรุจ ผมได้มั้ง  แต่สุดท้ายผมก็ออกไปกินเบียร์กับแฟนเก่า
มันบอกว่าแยกกันอยู่กับเมีย อยากให้ผมช่วยเลี้ยงลูกมันด้วย ผมเงิบไปพักให้ มันบอกว่ามันรักผมมาก

   มันบอกว่าเครียร์เงินเสร็จจะหย่ากับเมีย มาคบมอีกได้ไหม หลังจากวันนั้นหลังเลิกงานผมเจอมันทุกวัน ดีนะแฟนผมทำงานไกลอะ  กลับสามสี่ทุ่ม เลยยังสังเกตไม่ได้ แต่ใจหนึ่งก็สงสารเขานะ ตื่นแต่ตีห้าทุกวันเพื่อมาอยู่กับผมไม่พักไกล้โรงงาน นายญี่ปุ่นกลับดึกก็ต้องขับรถไปเอง กลับมาตีสอง ตีสาม  

                ผมควรทำไงดี ค้าบ ช่วยผมด้วย ถ้าให้ผมตัดสินใจตอนนี้ นะ ผมคงกับแฟนปัจจุบัน แต่คงเสียใจมากที่ทิ้งพี่เขาเพราะผมรักพี่เขามาก ระหว่างสงสาร กับรักผมแยกไม่ออกเลย