ตอนนี้ลูกคนแรกอายุ 1.10 คนที่สองอยู่ในท้อง 4 เดือน อยู่ใช่วงอายุ
เรียนต่อคะ จะเอาลูกไปฝากพ่อแม่สามีเลี้ยงช่วงเสาร์อาทิตย์ จริงๆท่าน
อยากได้หลานไปอยู่ด้วย (บ้านพ่อแม่สามีอยู่ต่างอำเภอ) แต่เราอยากอยู่
กับลูกให้มากที่สุดถึงแม้จะต้องทำงานส่งอ.ตลอด ถ้าไม่ได้ไปแม่สามีก็จะ
โทรมาร้องไห้บอกคิดถึงหลานตลอด สามีก็จะให้เอาลูกไปส่ง เราก็ไม่มีปัญหา
ก็เข้าใจว่าปู่ย่าคิดถึงหลาน แต่ที่รู้สึกน้อยใจและท้อมากๆคือ ทุกครั้งที่เอาลูก
ไปส่ง พ่อแม่สามีจะพูดประมาณว่าเราเลี้ยงลูกไม่ดี อยู่กับเราแล้วลูกไม่มีความสุข
เช่น อยู่กับเราแล้วลูกผอม พอไปบ้านปู่ย่าก็จะอ้วนขึ้น ทั้งๆที่น้ำหนักลูกเราก็เท่าเดิม
หรือเวลาลูกไม่อึ ก็บอกว่าอยู่กับเราแล้วเครียด หรือเวลาลูกงอแงก็หาว่าเราเอาแต่ใจ
ลูกมากเกินไป แต่เราก็ไม่เคยตอบโต้ก็เงียบอย่างเดียว เคยคุยกับสามีเขาก็บอกอย่าคิดมาก
เราว่าเขาเป็นคนกลางก็คงลำบากใจอยู่ก็เลยไม่ได้คุยกับสามีอีก แต่ก็จะรู้สึกน้อยใจและท้อมาก
เวลาได้ฟังคำพูดเหล่านี้ ไม่เคยได้ยินคำชมในการเลี้ยงลูกเลย ทั้งที่ส่วนใหญ่ลูกก็อยู่กับเรา
ช่วงที่ผ่านมาก็ไม่เท่าไรคะ ทนได้ก็จะทน แต่ช่วงท้องอารมย์แปรปรวน เลยรู้สึกแย่มากๆกับคำพูดเหล่านี้
ควรทำอย่างไรดีคะ
น้อยใจพ่อแม่สามี ทำอย่างไรดีค่ะ
เรียนต่อคะ จะเอาลูกไปฝากพ่อแม่สามีเลี้ยงช่วงเสาร์อาทิตย์ จริงๆท่าน
อยากได้หลานไปอยู่ด้วย (บ้านพ่อแม่สามีอยู่ต่างอำเภอ) แต่เราอยากอยู่
กับลูกให้มากที่สุดถึงแม้จะต้องทำงานส่งอ.ตลอด ถ้าไม่ได้ไปแม่สามีก็จะ
โทรมาร้องไห้บอกคิดถึงหลานตลอด สามีก็จะให้เอาลูกไปส่ง เราก็ไม่มีปัญหา
ก็เข้าใจว่าปู่ย่าคิดถึงหลาน แต่ที่รู้สึกน้อยใจและท้อมากๆคือ ทุกครั้งที่เอาลูก
ไปส่ง พ่อแม่สามีจะพูดประมาณว่าเราเลี้ยงลูกไม่ดี อยู่กับเราแล้วลูกไม่มีความสุข
เช่น อยู่กับเราแล้วลูกผอม พอไปบ้านปู่ย่าก็จะอ้วนขึ้น ทั้งๆที่น้ำหนักลูกเราก็เท่าเดิม
หรือเวลาลูกไม่อึ ก็บอกว่าอยู่กับเราแล้วเครียด หรือเวลาลูกงอแงก็หาว่าเราเอาแต่ใจ
ลูกมากเกินไป แต่เราก็ไม่เคยตอบโต้ก็เงียบอย่างเดียว เคยคุยกับสามีเขาก็บอกอย่าคิดมาก
เราว่าเขาเป็นคนกลางก็คงลำบากใจอยู่ก็เลยไม่ได้คุยกับสามีอีก แต่ก็จะรู้สึกน้อยใจและท้อมาก
เวลาได้ฟังคำพูดเหล่านี้ ไม่เคยได้ยินคำชมในการเลี้ยงลูกเลย ทั้งที่ส่วนใหญ่ลูกก็อยู่กับเรา
ช่วงที่ผ่านมาก็ไม่เท่าไรคะ ทนได้ก็จะทน แต่ช่วงท้องอารมย์แปรปรวน เลยรู้สึกแย่มากๆกับคำพูดเหล่านี้
ควรทำอย่างไรดีคะ