เช้ามืดวันนี้  ท้องฟ้าโปร่ง  ชัดใสกระจ่าง  
เบิกฟ้า ......... แหงนคอตั้งมองให้ไกลสุดสายตา

ดวงดาวที่คุ้นตาบางกลุ่ม บางดวงได้แลเห็นมันอีก  หลังจากอึมครึม ฟ้าปิดมาร่วมอาทิตย์
มีเมฆขาวบ้าง  ดำคล้ำบ้าง ลอยล้อพื้นหลังแสงจันทร์เสี้ยว และแสงดาวระยิบ

เมื่อผู้สังเกตพยายามนิ่ง  ก็จะยิ่งเห็นการเคลื่อนตัวของหมู่เมฆชัดเจนยิ่งขึ้น
แต่ทันที ที่ผู้สังเกตไม่นิ่ง หรือขยับตัว  ก็จะไม่รู้สึกถึงการเห็นภาพ  "เมฆเคลื่อนล้อแสงจันทร์" ไปในทันที
ถามว่า   ภาพที่ปรากฏอย่างเคลื่อนไหวนี้  ความจริงคืออะไร?

เป็นโลกที่เคลื่อน   เป็นเมฆที่เคลื่อน  หรือ ต่างก็เคลื่อนไปพร้อมๆกัน
และแท้ที่จริงแล้ว   ทั้งโลก  เมฆ และดวงดาว ต่างก็เคลื่อนตัว อย่างสัมพัทธ์กันและเป็นไปตลอดเวลา จริงไม๊..

ถามว่า  ถ้าผู้สังเกตสามารถเคลื่อนที่เร็วขึ้นในอัตราเร่ง...  เขาจะเห็นอย่างไร?
เขาจะยังเห็นเมฆ  แต่เป็นเมฆที่เหมือนภาพนิ่งที่ไม่นิ่ง  ใช่หรือไม่?

เปรียบการมองเห็นความจริงในชีวิตประจำวัน  จึงมีได้ทั้งชัดเจน และพร่าเลือน
ด้วยสาเหตุใด?  และทำไม?