วันนี้ได้มีโอากาสไปบริจาคของที่บ้านพักฉุกเฉินครับ คุณครูนักสังคมสงเคราะห์ได้พาไปดูเด็กๆที่พ่อแม่ไม่สามารถเลี้ยงดูได้ หรือยังไม่พร้อมจะเลี้ยงดู บรรยากาศทั่วไปก็สะอาดสะอ้านครับ เด็กๆบางคนก็หลับอยู่ บางคนก็ตื่นอยู่ครับ มองตาแป๋วเลย

น้องคนนี้เล่นเรามาเยี่ยมก็คลานเข้ามาหาเลยครับ รู้สึกไปเองว่าเค้าขาดความอบอุ่น ถึงแม้จะมีพวกป้าๆน้าๆคอยเลี้ยงดูอยู่ แต่ก็เชื่อเหลือเกินว่า มันไม่เท่าอ้อมอกของแม่หรอก ผมเชื่ออย่างนั้นเพราะเอาตัวเองเป็นเกณฑ์ครับ แม้อายุจะ25แล้ว ขอบคุณพ่อแม่ที่ไม่ทิ้งผมไปครับผม

ดูสิ มองกล้องใหญ่เลย ^^

เด็กที่อยู่ที่นี่ แม่เด็กจะตัดสินใจว่าจะ"ยก"หรือ"ฝาก" ครับ ถ้ายกเด็กเข้าสังคมสงเคราะห์ ก็เหมือนขาดจากกันเลย โอกาสที่พบกันอีกแทบไม่มี
ส่วนใหญ่จะถูกส่งไปให้กับพ่อแม่บุญธรรมที่ต่างประเทศ เด็กน้อยคนนี้คุณครูเล่าว่า วันที่แม่เค้าเซ็นยกให้ทางสังคมสงเคราะห์ เด็กร้องไห้ทั้งวันเลย คุณครูบอกว่า เด็กเขารับรู้ได้ครับ ว่าแม่จะจากเขาไปแล้ว

ที่น่าตกใจคือ อายุเฉลี่ยของแม่เด็กอยู่ที่ 13-14 ปีเท่านั้นเอง เด็กเด็กที่มีต้นทุนชีวิตต่ำ มาจากครอบครัวแตกแยก ถูกล่วงละเมิด
การขาดการอบรมสั่งสอน สุดท้ายก็กลายมาเป็นปัญหาที่หมกหมมอยู่ในสังคมนี่เอง

      นักศึกษาที่ท้องไม่พร้อมก็มี สุดท้ายผู้ชายก็ไม่ยอมรับ ส่วนใหญ่จะฝากไว้แล้วรับกลับไปเรียน แต่ก็มีบ้างที่ยกเด็กให้ทางศูนย์ครับ
ตั้งใจตั้งกระทู้นี้เพื่อเตือนว่า อย่าเพิ่งรีบชิงสุกก่อนห่าม รอให้พร้อมก่อนค่อยมีกัน พอมีตอนไม่พร้อม ส่วนใหญ่มันจะชิ่งน่ะครับ คนซวยก็คือผู้หญิงกับลูกเราครับ

อันนี้เว็บไซด์ของทางศูนย์ : http://www.apsw-thailand.org/


เด็กโตก็มีนะ

*****