เราเคยทำงานร้านอาหารแล้วมีหนุ่มญี่ปุ่นคู่หนึ่งเป็นลูกค้าประจำ เราปิ๊งหนึ่งในนั้นค่ะ น่ารักมากก
คุยเล่นไม่เท่าไหร่ก้อต้องลาออกเพราะเกมการเมืองในที่ทำงาน ปกติเค้าจะพากันมาอาทิตย์ละหน
แต่วันไหนไม่แน่นอนค่ะ เราก็อยากเจอเขาแต่โดนกีดกันจากคนในร้านไม่ให้เจอค่ะ ทีนี้อยากรู้ว่า เรามีโอกาสได้เจอน้อยแบบนี้
ถ้าเราขอเบอร์ติดต่อหรืออีเมล์จะน่าเกลียดมั้ยคะ ที่จริงมันเลยความอายไปแล้วค่ะ แต่เรากลัวว่าพ่อหนุ่มจะหนีซะมากกว่า
เราเคยแอบเอาขนมไปให้ตอนเลิกงานค่ะ เขาเป็นคนขี้เล่น น่ารัก แต่ถ้าโดนสาวจีบแบบตรงๆไม่รู้ว่าเค้าจะคิดยังไง คนนี้เราปิ๊งมากๆ
ถึงขั้นงมงายไปเป็นอาทิตย์ ไม่เป็นอันเรียน อยากจีบสำเร็จจังค่ะ ไม่เคยคิดจีบใครแบบทุ่มเทแบบนี้มาก่อน  เคยชอบๆคิดจีบแต่สักพักความรู้สึกชอบหายไป แต่คนนี้ไม่ใช่เลยค่ะ เข้าใจความรู้สึกผู้ชายเลยว่าจีบผู้หญิงมันเหนื่อยยังไง เราพยายามไปดักเจอแทบทุกวันแบบเสี่ยงดวงดู เมื่อคืนเป็นการเจอกันครั้งแรกหลังออกจากงาน เอาหนมไปให้แต่ไม่กล้าขอเบอร์ ทั้งๆที่รู้ว่าโอกาสมันน้อย เราก้อไม่รู้ว่าเค้าจะมาวันไหน คิดว่าที่เราทำมันมากไปหรือเปล่าคะ
เค้าเคยชมว่าเราสวย อิอิ แต่ถ้าชมเป็นภาษาไทยเราคงไม่คิดอะไร เพราะอาจเป็นมารยาท แต่เขามองหน้าเราแล้วหันไปพูดกับเพื่อนเป็นภาษาญี่ปุ่น แต่เราฟังออก 55 ก็เลยเคลิ้ม แต่เคยมีคนบอกว่าถ้าคนญี่ปุ่นชมว่าสวยก็ไม่ได้หมายความว่าเขาชอบเรา เราก็ไม่อยากคิดเยอะ หวังมาก มันเหนื่อยค่ะ