ก็รู้ว่าการโกหกเป็นเรื่องไม่ดี ผิดศีลข้อ 4
แต่บางครั้งมันก็จำเป็นเพื่อให้คนฟังสบายใจ  ไม่ต้องมาร่วมรับรู้ถึงปัญหา

ผมน่ะเหรอ
ตอนสมัยเรียนข้ออ้างฮิตที่สุด  ก็คือ ไปติวหนังสือบ้านเพื่อนแล้วก็ไปเฮฮา
ฟาดปากกับเพื่อนจนปากแตก หัวปูด บอกกับแม่แค่เดินสะดุดล้มกลางทาง
ร้องไห้เป็นวรรคเป็นเวรตอนถูกแฟนคนแรกทิ้ง   ยังปากเก่งว่า ...ไม่เป็นไร
คราวถูกให้ออกจากงานเพราะยุบแผนก  ปากแข็งบอกทุกคนว่า บริษัทเจ๊ง
เพื่อนชวนทานข้าวร้านหรู บอกอิ่มแล้ว เพราะทั้งเนื้อทั้งตัวมีแค่ไม่กี่สิบบาท
นี่แค่เบาะๆ
เรื่องรุนแรงถึงขั้นขึ้นโรงขึ้นศาล  เครียดอย่างไรกลับเข้าบ้านต้องยิ้มไว้ก่อน
ก็ยังมี

เพื่อนๆล่ะครับ ... คุณมี " เรื่องโกหกที่คุณจำเป็นต้องโกหก "มาเล่าสู่กันฟัง
บ้างไหมครับ