ตอนนี้กำลังตัดสินใจกับความสัมพันธ์กับรุ่นน้องคนหนึ่งอยู่ หลังจากที่ได้เคยคุยเปิดใจต่อกัน
ได้บอกความรู้สึกที่เรามีต่อน้องผู้หญิงที่เราชอบ
แล้วฝ่ายหญิงบอกว่า ตอนนี้เค้ามีคนที่กำลังคุยๆกันอยู่ แต่ไม่แน่นอนว่าจะเป็นอย่างไร
เพราะปัจจัยเรื่องภาระหน้าที่การงาน ตลอดจนนิสัยใจคอหลายๆอย่าง อีกทั้งถึงคบกันได้ก็ไม่รู้ว่าจะไปรอดหรือไม่
ส่วนกับเรานั้น อยู่ในฐานะเพื่อนและพี่ชายที่ดี แต่ระยะเวลาที่ผ่านมาที่ได้รู้จักกัน
เค้าดีใจและรู้สึกดีที่ได้รู้จักและได้ทำสิ่งดีๆร่วมกัน ซึ่งก็อยากเรียนรู้และทำความรู้จักต่อไปเรื่อยๆ
ผมก็เคยถามว่า ถ้ารู้แล้วว่าพี่คิดกับเราแบบนี้ จะเปลี่ยนไปไหม จะถอยห่างหรือเปล่า
น้องเค้าตอบว่าจะไม่ถอยห่างนะ ยังเป็นเพื่อนที่ดีและน้องที่ดีเหมือนเดิม
หลังจากที่ผมกับน้องห่างกัน เพราะน้องต้องไปอบรมสำหรับการทำงานในหน่วยงานใหม่ที่สอบได้
ซึ่งกินเวลากว่า 2 เดือน ก็โทรศัพท์หาน้อง ถามสารทุกข์สุกดิบ ความเป็นอยู่ และให้กำลังใจก็อย่างสม่ำเสมอ
ด้วยความห่วงใย
เวลาโทรบางช่วงก็ทุกวัน บางครั้งก็ทิ้งช่วงไป 2-4 วัน แล้วค่อยโทรหาน้อง ซึ่งก็ได้คุยถึงเรื่องการอบรม
ตลอดจนระบายถึงชีวิตความเป็นอยู่ เหตุการณ์ต่างๆที่พบเจอ
เวลาคุยกันถึงแม้ว่าจะไม่ได้มากเป็นชั่วโมง เหมือนตอนรู้จักกันใหม่ๆ ซึ่งอยู่ใกล้กัน แต่ก็อยู่ประมาณ 20-40 นาที
บางทีเค้าก็โทรกลับหาเราบ้างเป็นครั้งคราว
หากช่วงไหนสะดวกผมก็ส่งขนมเล็กๆน้อยๆไปให้บ้างเป็นครั้งคราว ตามแต่โอกาส
ตอนนี้ก็ตั้งใจว่า หากมีเวลาก็จะไปเยี่ยมเค้าด้วย
แม้ว่าในปัจจุบันนี้ผมจะยังเอาใจใส่ฝ่ายหญิงมาโดยตลอด แม้ว่าสถานะภาพที่เป็นอยู่ยังเป็นเพียงเพื่อนและพี่น้อง
แต่ในใจจริงๆลึกๆแล้ว ก็อยากพัฒนาความสัมพันธ์กับอีกฝ่ายให้มากขึ้นกว่าเดิม แต่ก็ไม่อยากผิดหวังเสียใจอีก
ก็เลยอยากขถามว่า ที่เราเทคแคร์ทุกวันนี้กับน้องเค้า เหมาะสมไหม หรือว่ามากไปน้อยไป
ตลอดจนอยากขอความคิดเห็นว่า สถานการณ์ในตอนนี้ ผมควรเดินหน้าสานความสัมพันธ์ต่อไปกับฝ่ายหญิง
หรือเลือกที่จะเป็นเพื่อนและพี่น้องที่ดีกับเค้าต่อไปอย่างที่เป็นอยู่ แล้วค่อยๆพัฒนา เพราะผมเองก็ไม่อยากเสียคนดีๆไปจากชีวิต
ที่ผ่านมายอมรับว่า ตั้งแต่น้องเค้าเข้ามาในชีวิตผม ก็ทำให้ผมมีกำลังใจ มีแรงบันดาลใจที่จะทำสิ่งใหม่ๆ ให้กับชีวิตตัวเอง
และเราก็ยอมรับตัวตนของเค้าได้ โดยที่ไม่ต้องพยายามปรับตัว และที่ทำให้เค้าก็อยากให้เค้ามีความสุข
อย่างน้อยก็รู้สึกว่า ยังมีคนๆหนึ่งคอยเคียงข้างเค้าอยู่เสมอ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น
และสถานการณ์ปัจจุบัน น้องเค้าก็ยังสนทนากับผมเป็นประจำอย่างต่อเนื่อง ยังคอยดูแลกัน เพียงแต่ว่าอาจจะลดลงไปเล็กน้อย
ด้วยภารกิจของแต่ละฝ่าย แต่มีเวลาก็จะติดต่อกันโดยตลอด
ขอบคุณสำหรับทุกความเห็นครับ
เลือกจะเดินหน้าพัฒนาความสัมพันธ์ให้ก้าวหน้า หรือหยุดไว้แค่พี่น้องที่ดีต่อกัน จะทำยังไงดี?
ได้บอกความรู้สึกที่เรามีต่อน้องผู้หญิงที่เราชอบ
แล้วฝ่ายหญิงบอกว่า ตอนนี้เค้ามีคนที่กำลังคุยๆกันอยู่ แต่ไม่แน่นอนว่าจะเป็นอย่างไร
เพราะปัจจัยเรื่องภาระหน้าที่การงาน ตลอดจนนิสัยใจคอหลายๆอย่าง อีกทั้งถึงคบกันได้ก็ไม่รู้ว่าจะไปรอดหรือไม่
ส่วนกับเรานั้น อยู่ในฐานะเพื่อนและพี่ชายที่ดี แต่ระยะเวลาที่ผ่านมาที่ได้รู้จักกัน
เค้าดีใจและรู้สึกดีที่ได้รู้จักและได้ทำสิ่งดีๆร่วมกัน ซึ่งก็อยากเรียนรู้และทำความรู้จักต่อไปเรื่อยๆ
ผมก็เคยถามว่า ถ้ารู้แล้วว่าพี่คิดกับเราแบบนี้ จะเปลี่ยนไปไหม จะถอยห่างหรือเปล่า
น้องเค้าตอบว่าจะไม่ถอยห่างนะ ยังเป็นเพื่อนที่ดีและน้องที่ดีเหมือนเดิม
หลังจากที่ผมกับน้องห่างกัน เพราะน้องต้องไปอบรมสำหรับการทำงานในหน่วยงานใหม่ที่สอบได้
ซึ่งกินเวลากว่า 2 เดือน ก็โทรศัพท์หาน้อง ถามสารทุกข์สุกดิบ ความเป็นอยู่ และให้กำลังใจก็อย่างสม่ำเสมอ
ด้วยความห่วงใย
เวลาโทรบางช่วงก็ทุกวัน บางครั้งก็ทิ้งช่วงไป 2-4 วัน แล้วค่อยโทรหาน้อง ซึ่งก็ได้คุยถึงเรื่องการอบรม
ตลอดจนระบายถึงชีวิตความเป็นอยู่ เหตุการณ์ต่างๆที่พบเจอ
เวลาคุยกันถึงแม้ว่าจะไม่ได้มากเป็นชั่วโมง เหมือนตอนรู้จักกันใหม่ๆ ซึ่งอยู่ใกล้กัน แต่ก็อยู่ประมาณ 20-40 นาที
บางทีเค้าก็โทรกลับหาเราบ้างเป็นครั้งคราว
หากช่วงไหนสะดวกผมก็ส่งขนมเล็กๆน้อยๆไปให้บ้างเป็นครั้งคราว ตามแต่โอกาส
ตอนนี้ก็ตั้งใจว่า หากมีเวลาก็จะไปเยี่ยมเค้าด้วย
แม้ว่าในปัจจุบันนี้ผมจะยังเอาใจใส่ฝ่ายหญิงมาโดยตลอด แม้ว่าสถานะภาพที่เป็นอยู่ยังเป็นเพียงเพื่อนและพี่น้อง
แต่ในใจจริงๆลึกๆแล้ว ก็อยากพัฒนาความสัมพันธ์กับอีกฝ่ายให้มากขึ้นกว่าเดิม แต่ก็ไม่อยากผิดหวังเสียใจอีก
ก็เลยอยากขถามว่า ที่เราเทคแคร์ทุกวันนี้กับน้องเค้า เหมาะสมไหม หรือว่ามากไปน้อยไป
ตลอดจนอยากขอความคิดเห็นว่า สถานการณ์ในตอนนี้ ผมควรเดินหน้าสานความสัมพันธ์ต่อไปกับฝ่ายหญิง
หรือเลือกที่จะเป็นเพื่อนและพี่น้องที่ดีกับเค้าต่อไปอย่างที่เป็นอยู่ แล้วค่อยๆพัฒนา เพราะผมเองก็ไม่อยากเสียคนดีๆไปจากชีวิต
ที่ผ่านมายอมรับว่า ตั้งแต่น้องเค้าเข้ามาในชีวิตผม ก็ทำให้ผมมีกำลังใจ มีแรงบันดาลใจที่จะทำสิ่งใหม่ๆ ให้กับชีวิตตัวเอง
และเราก็ยอมรับตัวตนของเค้าได้ โดยที่ไม่ต้องพยายามปรับตัว และที่ทำให้เค้าก็อยากให้เค้ามีความสุข
อย่างน้อยก็รู้สึกว่า ยังมีคนๆหนึ่งคอยเคียงข้างเค้าอยู่เสมอ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น
และสถานการณ์ปัจจุบัน น้องเค้าก็ยังสนทนากับผมเป็นประจำอย่างต่อเนื่อง ยังคอยดูแลกัน เพียงแต่ว่าอาจจะลดลงไปเล็กน้อย
ด้วยภารกิจของแต่ละฝ่าย แต่มีเวลาก็จะติดต่อกันโดยตลอด
ขอบคุณสำหรับทุกความเห็นครับ